Qlobal maliyyə sistemi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Qlobal maliyyə sistemi investisiya və ticarətin maliyyələşdirilməsi məqsədləri üçün maliyyə kapitalının beynəlxalq axınlarını birlikdə asanlaşdıran hüquqi müqavilələrin, institutların və həm rəsmi, həm də qeyri-rəsmi iqtisadi aktorların qlobal çərçivəsidir. XIX əsrin sonlarında iqtisadi qloballaşmanın ilk müasir dalğası zamanı yarandığı üçün onun təkamülü beynəlxalq bazarların şəffaflığının, tənzimlənməsinin və effektivliyinin artırılmasına yönəlmiş mərkəzi bankların, multilateralizm müqavilələrinin və hökumətlərarası təşkilatların yaradılması ilə əlamətdar olmuşdur.[1][2]:74[3]:1 1800-cü illərin sonlarında dünya miqrasiya və kommunikasiya texnologiyaları beynəlxalq ticarət və investisiyalarda görünməmiş artıma şərait yaratdı. Birinci Dünya Müharibəsinin başlanğıcında valyuta bazarları pul bazarının qeyri-likvidliyi səbəbindən iflic vəziyyətinə düşdüyündən ticarət daraldı. Ölkələr proteksionist siyasətləri ilə xarici şoklardan qorunmağa çalışdılar və 1933-cü ilə qədər ticarət demək olar ki, dayanmış, bir sıra ikitərəfli ticarət sazişləri bütün dünyada tarifləri tədricən azaldana qədər qlobal Böyük Böhranın təsirləri daha da pisləşdi. İkinci Dünya Müharibəsindən sonra beynəlxalq pul sisteminin yenilənməsi səyləri məzənnə sabitliyini yaxşılaşdırdı və nəticədə qlobal maliyyədə rekord artım oldu.
1970-ci illərdə baş verən bir sıra valyuta devalvasiyaları və neft böhranları əksər ölkələri valyutalarını dəyişməyə vadar etdi. Dünya iqtisadiyyatı 1980–1990-cı illərdə kapital hesablarının liberallaşdırılması və maliyyə deregulyasiyası səbəbindən getdikcə daha çox maliyyə inteqrasiyasına çevrildi. Avropa, Asiya və Latın Amerikasında bir sıra maliyyə böhranları qeyri-sabit kapital axınına daha çox məruz qalması səbəbindən yoluxucu təsirlərlə müşayiət olundu. 2007-ci ildə ABŞ-də yaranan qlobal maliyyə böhranı tez bir zamanda digər ölkələr arasında yayıldı və dünya miqyasında Böyük Resessiyanın katalizatoru kimi tanındı. Yunanıstanın 2009-cu ildə pul birliyinə əməl etməməsinə yönəlik Avropa ölkələri arasında bazar tənzimlənməsi Avrozona böhranı kimi tanınan suveren borc böhranını alovlandırdı. Beynəlxalq maliyyə tarixi beynəlxalq kapital axınında U şəklində bir model göstərməkdədir: 1914-dən öncə yüksək, 1989-dan sonra aşağı.[4] Kapital axınındakı dalğalanma 1970-ci illərdən bu yana öncəki dövrlərə nisbətən daha çox olmuşdur.[4]
Bir ölkənin açıq iqtisadiyyatı idarə etmək və maliyyə kapitalını qloballaşdırmaq qərarı tədiyə balansı tərəfindən tutulan maddi nəticələr doğurur. Eyni zamanda beynəlxalq maliyyə sahəsində siyasi pozulma, qanunvericilik dəyişiklikləri, mülkiyyət hüquqları və investisiyalar üçün valyuta nəzarəti və hüquqi qeyri-müəyyənliklər kimi risklərə məruz qalmalara səbəb olur. Qlobal maliyyə sistemində həm fərdlər, həm də qruplar iştirak edə bilər. İstehlakçılar və beynəlxalq müəssisələr istehlak edir, istehsal edir və investisiya qoyur. Hökumətlər və hökumətlərarası qurumlar beynəlxalq ticarətin, iqtisadi inkişafın və böhranların idarə edilməsinin təminatçısı kimi çıxış edirlər. Tənzimləyici orqanlar maliyyə tənzimləmələri və hüquqi prosedurlar müəyyən edir, müstəqil qurumlar isə sənayeyə nəzarəti asanlaşdırır. Tədqiqat institutları və digər birliklər məlumatları təhlil edir, hesabatlar və siyasət briflər dərc edir və qlobal maliyyə problemləri ilə bağlı ictimai müzakirələrə ev sahibliyi edir.
Qlobal maliyyə sistemi daha böyük sabitliyə doğru irəlilədikcə, hökumətlər müxtəlif regional və ya milli ehtiyacların öhdəsindən gəlməlidir. Bəzi ölkələr bərpanı dəstəkləmək üçün həyata keçirilən qeyri-ənənəvi pul siyasətini sistematik şəkildə dayandırmağa çalışsa da, digərləri öz əhatə dairəsini və miqyasını genişləndirir. İnkişaf etməkdə olan bazar siyasətini tərtib edənlər fövqəladə bazar həssaslığı zamanı investorların öz kapitallarını daha güclü bazarlara cəlb etməsinə səbəb olmadan dayanıqlı makroiqtisadi siyasətləri diqqətli bir şəkildə hazırlaması lazım olduğu üçün həssas bir çətinliklə üz-üzədir. Ölkələrin bank tənzimləmələri kimi məsələlərdə öz maraqlarını uyğunlaşdıra bilməməsi və beynəlxalq konsensusa nail ola bilməməsi gələcək qlobal maliyyə fəlakəti riskini davam etdirir. Buna görə də, qlobal maliyyə sistemlərinin tənzimlənməsi və monitorinqini təkmilləşdirmək məqsədi daşıyan Birləşmiş Millətlər Təşkilatının 10-cu dayanıqlı inkişaf məqsədi kimi təşəbbüslərə ehtiyac var.[5]