Remove ads
monarca británicu (1895–1952) From Wikipedia, the free encyclopedia
Xurde VI del Reinu Xuníu (14 d'avientu de 1895, York Cottage (es) – 6 de febreru de 1952, Sandringham House)[6] foi rei del Reinu Xuníu y los sos dominios d'ultramar dende'l 11 d'avientu de 1936 hasta la so muerte.[7] Foi'l postreru emperador de la India (hasta'l 14 d'agostu de 1947),[8] y el primer xefe de la Mancomunidá de Naciones.[9]
Xurde VI del Reinu Xuníu | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Voz | |||||||||||||||||||||||
1948 - 6 febreru 1952 ← ensin valor - Sabela II del Reinu Xuníu →
15 agostu 1947 - 26 xineru 1950 ← ensin valor - ensin valor →
1947 - 6 febreru 1952 ← ensin valor - Sabela II del Reinu Xuníu →
1947 - 6 febreru 1952 ← ensin valor - Sabela II del Reinu Xuníu →
1942 - 6 febreru 1952 ← ensin valor - Sabela II del Reinu Xuníu →
11 avientu 1936 - 6 febreru 1952 ← Eduardo VIII del Reinu Xuníu - Sabela II del Reinu Xuníu →
11 avientu 1936 - 6 febreru 1952 ← Eduardo VIII del Reinu Xuníu - Sabela II del Reinu Xuníu →
11 avientu 1936 - 29 avientu 1937 ← Eduardo VIII del Reinu Xuníu - ensin valor →
11 avientu 1936 - xunu 1948 ← Eduardo VIII del Reinu Xuníu - ensin valor →
11 avientu 1936 - 6 febreru 1952 ← Eduardo VIII del Reinu Xuníu - Sabela II del Reinu Xuníu →
3 xunu 1920 - 11 avientu 1936 | |||||||||||||||||||||||
Vida | |||||||||||||||||||||||
Nacimientu | York Cottage (es) , 14 d'avientu de 1895[1] | ||||||||||||||||||||||
Nacionalidá |
Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda 12 abril 1927) | ||||||||||||||||||||||
Residencia | Palaciu de Buckingham | ||||||||||||||||||||||
Llingua materna | inglés británicu | ||||||||||||||||||||||
Muerte | Sandringham House, 6 de febreru de 1952[1] (56 años) | ||||||||||||||||||||||
Sepultura | Capilla memorial de Jorge VI del Reino Unido (es) [2] | ||||||||||||||||||||||
Causa de la muerte | cáncanu de pulmón | ||||||||||||||||||||||
Familia | |||||||||||||||||||||||
Padre | Xurde V del Reinu Xuníu | ||||||||||||||||||||||
Madre | María de Teck | ||||||||||||||||||||||
Casáu con | Isabel Bowes-Lyon (1923 – m. 1952)[3] | ||||||||||||||||||||||
Fíos/es | |||||||||||||||||||||||
Hermanos/es |
Eduardo VIII del Reinu Xuníu[4] María del Reino Unido (es) Enrique de Gloucester (es) Jorge de Kent Juan del Reino Unido (es) | ||||||||||||||||||||||
Pueblu | Casa de Windsor (es) | ||||||||||||||||||||||
Estudios | |||||||||||||||||||||||
Estudios | Trinity College (es) ochobre 1920) | ||||||||||||||||||||||
Llingües falaes | inglés | ||||||||||||||||||||||
Alumnu de | Reginald Vere Laurence | ||||||||||||||||||||||
Oficiu | |||||||||||||||||||||||
Oficiu | monarca, aristócrata, oficial, tenista | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Llugares de trabayu | Palaciu de Buckingham | ||||||||||||||||||||||
Premios |
ver
| ||||||||||||||||||||||
Miembru de |
Royal Society The Work Foundation (en) | ||||||||||||||||||||||
Serviciu militar | |||||||||||||||||||||||
Cuerpu militar |
Royal Navy Royal Air Force Exércitu Británicu | ||||||||||||||||||||||
Graduación |
Comandante en Xefe Captain General Royal Marines (en) | ||||||||||||||||||||||
Lluchó en |
Primer Guerra Mundial Batalla de Xutlandia | ||||||||||||||||||||||
Creencies | |||||||||||||||||||||||
Relixón |
Ilesia d'Inglaterra cristianismu | ||||||||||||||||||||||
Como segundu fíu del rei Xurde V y de la reina María,[10][11] nun taba previstu qu'heredara'l tronu tres la muerte del so padre.[12] En 1909 empecipió la so carrera na Armada Real Británica, llegando a tomar parte, como oficial del buque HMS Collingwood, na Batalla de Xutlandia mientres la Primer Guerra Mundial. Casóse con lady Isabel Bowes-Lyon en 1923,[7] matrimoniu que tuvo dos fíos, Isabel (quien-y asocedió como la reina Sabela II) y Margarita Rosa.[6]
L'hermanu mayor de Xurde VI, Eduardo, xubió al tronu tres la muerte del so padre en 1936. Sicasí, menos d'un añu dempués, anunció les sos intenciones de casase con una d'Estaos Xuníos plebeya, Wallis Simpson. El primer ministru británicu Stanley Baldwin alvirtió al rei que, por razones polítiques y relixoses, nun podría siguir siéndolo en casu de casase con Simpson, quien s'había divorciáu en dos causes. Eduardu VIII abdicó de la Corona Británica el 11 d'avientu de 1936 pa poder casase con Simpson. Entós, inesperadamente, Xurde xubió al tronu como tercer monarca de la Casa de Windsor.[7]
La perda de poder per parte del Reinu Xuníu nel Estáu Llibre Irlandés y la guerra contra l'Alemaña Nazi y los sos aliaos marcaron el so reináu. Amás de la independencia de la India y Paquistán en 1947 y la fundación de la República d'Irlanda en 1949, el reináu de Xurde VI vio l'aceleración de la desintegración del Imperiu y la so transición a la Mancomunidá de Naciones. L'estáu de salú de Xurde VI empioró gradualmente. Finó a la edá de 56 años, el 6 de febreru de 1952 mientres dormía, por causa d'una trombosis coronaria.[13] A la so muerte, la so fía Isabel -y asocedió nel tronu británicu.[13]
Xurde VI nació en York Cottage, na propiedá de Sandringham en Norfolk,[6] mientres el reináu de la so bisagüela, la reina Victoria. El so padre foi'l príncipe Xurde, duque de York (más tarde Xurde V),[6] el segundu y únicu sobreviviente fíu home de los príncipes de Gales (más tarde rei Eduardu VII y reina Alejandra). La so madre foi la duquesa de York (más tarde reina María),[6] la mayor y única fía del duque y la duquesa de Teck.
Xurde VI nació'l 14 d'avientu de 1895,[6] el mesmu día en que'l so bisagüelu Alberto de Saxonia-Coburgu-Gotha morriera en 1861.[14]
Inseguru sobre cómo la reina Victoria viuda del príncipe Alberto, tomaría la noticia de la nacencia, el príncipe de Gales escribió al duque de York que la reina «amosaríase más bien aflixida».[15] Dos díes más tarde el príncipe escribió de nuevu al duque diciendo: «Toi seguro de qu'ella taría satisfecha si te propunxeres llamalo Alberto».[15] La reina Victoria aselar al conocer la propuesta de llamar al ñácaru Alberto y escribió al duque de York: «Tengo impaciencia por ver al nuevu ñácaru, nacíu nun día tan murniu pero bastante queríu pa mi, especialmente si ye llamáu d'esa manera, nome que ye sinónimu de tolo grande y bono».[15]
Consiguientemente, foi bautizáu tres meses dempués como «Albert Frederick Arthur George»,[6] na Ilesia de Santa María Madalena cercana a Sandringham,[16] anque na so familia diéron-y informalmente el nome de «Bertie».[17] Sicasí, a la so güela materna, la duquesa de Teck, nun-y gustaba'l primer nome dau al ñácaru (Alberto) y escribió proféticamente qu'esperaba que'l so últimu nome (Xurde) «pudiera suplantar siquier engraciáu».[18]
El so títulu de nacencia foi: «La so Alteza príncipe Alberto de York» (n'inglés: «His Highness Prince Albert of York»).[19] Sicasí, tiempu más tarde, en 1898, Alberto recibió'l títulu de «La so Alteza Real príncipe Alberto de York» (n'inglés: «His Royal Highness Prince Albert of York»).[20] De cutiu sufría problemes de salú y yera descritu como «espantín y un tanto propensu a llorar».[21] Los sos padres, el duque y la duquesa de York, caltuviéronse xeneralmente alloñaos de la crianza de los sos fíos, como yera la norma nes families aristocrátiques de la dómina.[22] Sufrió de tartamudez dende neñu,[23][24] y a pesar de ser zurdu foi obligáu a escribir cola mano derecha.[25] Amás sufrió de genu valgo, polo cual foi obligáu a utilizar férulas correutores.[22]
Tres la muerte de la reina Victoria, el 22 de xineru de 1901,[26] el príncipe de Gales convertir en rei col nome d'Eduardu VII.[27] Dempués de que xubiera Eduardo al tronu, el siguiente na llinia de socesión yera'l duque de York,[10] siguíu pol so fíu'l príncipe Eduardo,[10] ente que'l príncipe Xurde yera'l terceru.[28]
Dende 1909, Alberto asistió al Royal Naval College n'Osborne, como cadete naval.[28] En 1911, a pesar de ser el postreru de la so clase, llogró avanzar al Royal Naval College en Dartmouth.[29] Cuando Eduardu VII morrió en 1910, el padre d'Alberto convertir nel rei Xurde V.[10] Polo cual, el príncipe Eduardo xubió a príncipe de Gales,[30] y Alberto foi segundu na llinia de socesión al tronu.[28]
Alberto foi comisionado como guardiamarina na Royal Navy el 15 de setiembre de 1913 y un añu más tarde empecipió los sos servicios na Primer Guerra Mundial.[6][31] Los sos compañeros diéron-y el llamatu de Mr. Johnson.[31]
Foi Mención en Despachos mentáu en despachos polos sos trabayos como Oficial de torreta a bordu del HMS Collingwood mientres la Batalla de Xutlandia.[32] Nun vio nueves aiciones na guerra,[33] en gran parte polos problemes que-y causó una úlcera péptica.[32] En febreru de 1918, foi nomáu Oficial a cargu nun centru de capacitación del Royal Naval Air Service en Cranwell.[34] Cola creación de la Royal Air Force dos meses dempués y la tresferencia del control de Cranwell de la Marina a encomalo Aérea, foi tresferíu de la Royal Navy a la Royal Air Force.[32][35] Amás foi designáu Oficial Comandante del Number 4 Squadron of the Boys Wing en Cranwell y permaneció ellí hasta agostu de 1918.[34] Mientres les últimes selmanes de la guerra, sirvió nes Fuercies Aérees Independientes de la RAF nel so cuartel xeneral en Nancy.[36]
Tres la disolución de les Fuercies Aérees Independientes en payares de 1918, caltener nel continente como un oficial d'Estáu Mayor cola Royal Air Force.[37] N'ochobre de 1919, Alberto empezó a estudiar nel Trinity College de Cambridge historia, economía y educación cívica mientres un añu.[38] El 4 de xunu de 1920, Alberto foi nomáu duque de York, conde de Inverness y barón de Killarney.[39] Entós empezó a adquirir los derechos reales, representando al so padre, percorrió les mines de carbón, fábriques y patio de maniobres; al traviés de diches visites adquirió'l llamatu de príncipe industrial».[40]
El so tatexo y la so vergüenza por ello, xunto col so enclín a la cobardura,[23] fíxo-y creer que yera muncho menos impresionante que'l so hermanu mayor, Eduardo.[41] Sicasí, Alberto yera físicamente activu y xugaba al tenis.[42] El viaxe que realizó per mar a Australia llevar al traviés de Xamaica, onde Alberto xugó dobles de tenis con un afroamericanu, lo cual yera inusual nesa dómina y foi una muestra d'igualdá ente les races.[43] Desenvolvió un gran interés poles condiciones llaborales[41] y foi presidente de la Industrial Welfare Society.[44] Amás, los sos campamentos de branu añales pa neños realizaos ente 1921 y 1939 axuntaron a distintos estratos sociales.[41]
En 1920, el duque de York conoció a l'aristócrata lady Elizabeth Bowes-Lyon,[45][46] la fía más nueva del conde y de la condesa de Strathmore y Kinghorne.[47] Al conocela, Alberto decidió casase con ella.[48] Sicasí, tuvo de propone-y tres veces matrimoniu a Isabel, quien aceptó namái a la tercera,[45] al paecer porque s'aguantaba a faer los sacrificios necesarios pa ser un miembru de la familia real.[49] Dempués d'un novialgu enllargáu, Elizabeth aportó a casase con él.[50] Finalmente'l duque de York, Alberto, y lady Elizabeth contraxeron matrimoniu'l 26 d'abril de 1923 na Abadía de Westminster.[45]
L'acabante formar British Broadcasting Company deseyaba grabar y espublizar l'eventu na radio, pero'l capítulu vetó la idea (anque'l decanu, Herbert Edward Ryle, amosóse a favor de la propuesta).[51] A partir del so matrimoniu Elizabeth recibió'l tratamientu de «La so Alteza Real la duquesa de York» (n'inglés: «Her Royal Highness The Duchess of York»).[52] El matrimoniu d'Alberto con una noble aristócrata británica foi consideráu un xestu de modernización pa la dómina.[53]
El duque y la duquesa tuvieron dos fíos: Isabel y Margarita.[6] Los duques y les sos fíes vivieron primeramente na residencia White Lodge nel Parque Richmond, pero a midida que aumentaben los sos deberes tuvieron la necesidá d'un llugar más céntricu,[54] razón pola cual, en 1927, treslladar a la residencia n.° 145 en Piccadilly,[55] cerca de Hyde Park.[54]
Por causa de la so tartamudez, Xurde tarrecía falar en públicu.[23] Realizó un discursu de clausura na Esposición del Imperiu Británicu en Wembley el 31 d'ochobre de 1925, que foi una tarrecible esperiencia tantu pa él como pa los oyentes.[41] Ello sirvió por que'l duque buscara una forma d'apangar la so tartamudez, na que participó Lionel Logue, un llogopeda d'orixe australianu.[56][57] En diagnosticando una coordinación deficiente ente la larinxe y el diafragma, Logue prescribió al duque exercicios vocales mientres una hora diaria.[57] El tratamientu de Logue consiguió que'l duque relaxar al falar.[58][57] Realizando'l so mayor esfuerciu y con ayuda de la terapia, el duque llogró inaugurar la Casa del Parllamentu en Canberra en 1927,[59] y foi capaz de falar darréu con solo llixeres vacilaciones.[60]
El 20 de xineru de 1936, morrió'l rei Xurde V,[10] xubiendo entós el príncipe Eduardo al tronu como Eduardu VIII.[30] Sicasí, Xurde V tenía series opiniones alrodiu d'Eduardo,[61] y más d'una vegada ésti provocó la roxura del so padre por causa de la so «eterna adolescencia» y de ser un muyeriegu.[62] Xurde V espresara les sos opiniones alrodiu del so fíu mayor: «Ruegu a Dios que'l mio fíu mayor nunca se case nin tenga fíos, por que nada s'interponga ente Bertie y Lilibet y el tronu».[61] El rei Eduardu VIII tenía entamáu casase cola socialité d'Estaos Xuníos Wallis Simpson (divorciada dos veces).[63] Los ministros creíen que'l pueblu nunca aceptaría a Wallis como reina y aconseyábenlu que nun se casara; como monarca constitucional, Eduardo taba obligáu a aceptar el conseyu de los ministros.[64] Dempués de 325 díes de reináu,[65] el 11 d'avientu de 1936,[63] Eduardu VIII abdicó del tronu en favor del so hermanu Alberto,[66] pa poder casase con Simpson.[65] El 12 de mayu de 1937 realizóse la coronación de Xurde VI.[67][68]
Alberto asumió'l títulu de rei col nome de Xurde VI (n'inglés: King George VI) pa faer fincapié na continuidá col so padre y restaurar l'enfotu na monarquía.[69] L'empiezu del reináu de Xurde VI tuvo marcáu poles entrugues alrodiu del so predecesor, que los sos títulos, tratamientu y posiciones yeren inciertos. Eduardo foi presentáu como «La so Alteza Real el príncipe Eduardo» (n'inglés: «His Royal Highness Prince Edward») pal espardimientu de l'abdicación.[70] Sicasí, Xurde VI sentía que al abdicar y arrenunciar Eduardo perdiera'l derechu a títulos reales, incluyíu'l de «La so Alteza Real».[71] En solución al problema, unu de los primeros actos de Xurde como rei foi'l de conceder al so hermanu'l tratamientu y títulu de «La so Alteza Real el duque de Windsor», anque la patente real esplicaba que: «La so esposa y los sos descendientes, si haber, nun podríen recibir dichu títulu o atributu».[72] Amás, Xurde VI viose forzáu a mercar al príncipe Eduardo'l Castiellu de Balmoral y Sandringham House (propiedá personal del monarca y non corporativa de la Corona),[73] que nun pasaren a él de manera automática cuando xubió al tronu.[74] Tres díes antes de la so ascensión, na so 41° cumpleaños, el rei dio-y a la so esposa'l títulu de reina consorte, cola Orde de la Jarretera.[75]
El 12 de mayu de 1937 realizóse la coronación de Xurde ya Isabel.[67] La reina María asistió a la coronación del so fíu p'amosar el so sofitu.[76] Foi la primer reina viuda británica qu'asistió a una coronación.[77] Nun hubo Durbar celebráu en Nueva Delhi de Xurde VI, como asocediera col so padre, una y bones el costu fuera una gran carga pal gobiernu de la India.[78]
En xunu de 1939, la pareya percorrió América del Norte,[79] coles mires de reforzar el sofitu tresatlánticu en casu de guerra y pa reafitar la condición de Canadá como un reinu con gobiernu autónomu que compartía monarca con Reinu Xuníu.[80]
Constitucionalmente, el rei Xurde VI tenía que sofitar la política d'apandamientu de Neville Chamberlain.[22][81] Cuando'l rei y la reina atopar con Chamberlain al so regresu d'axustar los Alcuerdos de Múnich en 1938, convidar a apaecer nel balcón del Palaciu de Buckingham con ellos.[82] Esta asociación pública de la monarquía con un políticu foi escepcional, una y bones les apaiciones nel balcón yeren tradicionalmente acutaes a la familia real.[22]
Nel so viaxe a América del Norte en 1939, el rei y la reina visitaron Canadá y Estaos Xuníos. En Ottawa, la pareya real foi acompañada pol primer ministru de Canadá William Lyon Mackenzie King,[83] a presentase a sigo mesmos como los reis de Canadá.[84][85]
El gobernador xeneral de Canadá John Buchan y Mackenzie King esperaben que la presencia del rei en Canadá demostrara los principios del Estatutu de Westminster, que daba autonomía a cada dominiu británicu y reconocía que cada unu d'estos tenía una corona separada. Asina, na so residencia canadiense de Rideau Hall, Xurde VI aceptó y aprobó personalmente la carta credencial del nuevu embaxador estauxunidense en Canadá, Daniel C. Roper.[86] El historiador oficial de la visita real, Gustave Lanctot, declaró: «Cuando les sos maxestaes entraron na so residencia canadiense, l'Estatutu de Westminster asumió la realidá: el rei de Canadá volviera a casa».[87]
El viaxe foi una midida p'anidiar los enclinos d'aislacionismo d'América del Norte colos conflictos d'Europa. A pesar de que'l verdaderu oxetivu del viaxe foi políticu, pa reforzar el sofitu atlánticu al Reinu Xuníu en cualquier guerra futura, el públicu recibió al rei y a la reina con entusiasmu.[88] La medrana que Xurde sentía y que pudo comparar desfavorablemente col del so predecesor, Eduardu VIII, estenóse.[89] Los monarques visitaron la Esposición Xeneral de segunda categoría de Nueva York de 1939 y agospiáronse col presidente Franklin D. Roosevelt na Casa Blanca y na so casa privada nel Hyde Park en New York.[90]
El reináu de Xurde VI vio l'aceleración de la disolución del Imperiu británicu, que s'empecipiara cola Declaración Balfour na Conferencia Imperial de 1926, cuando los dominios británicos fueron reconocíos como estado soberanos, declaración que se formalizó nel Estatutu de Westminster de 1931.[91] El procesu de tresformamientu d'un imperiu a una asociación voluntaria d'estaos independientes conocida como la Mancomunidá de Naciones, aceleróse dempués de la Segunda Guerra Mundial.[92] En 1947, la India británica convertir nos dos dominios independientes d'India y Paquistán, pa dempués convertise en repúbliques.[93] Nel mesmu añu, Xurde VI dexó de ser emperador de la India,[7][94] convirtiéndose de la mesma na primer cabeza de la Mancomunidá de Naciones.[9] Irlanda en 1946, al convertise oficialmente en república optó por abandonar la Mancomunidá al igual qu'otres naciones.[95]
Tres la declaración de guerra per parte del Reinu Xuníu a Alemaña el 3 de setiembre de 1939, Xurde VI dirixir al pueblu per mediu d'un discursu, nel cual pidió que: «caltuviérense robles ante los escuros díes vinientes».[96][97] Dempués de qu'españara la guerra, Xurde VI y la so esposa decidieron quedase en Londres, a pesar de los bombardeos alemanes.[98] Por cuenta de la negativa d'abandonar Gran Bretaña mientres el conflictu y la so activa participación na guerra, la familia real ganó munchos almiradores.[97] El rei y la reina caltener nel Palaciu de Buckingham; sicasí, unviaron a les sos fíes al Castiellu de Windsor por seguridá.[98] El rei, polo xeneral, pasaba les nueches nel Castiellu de Windsor.[99] El primer ataque alemán en Londres asocedió'l 7 de setiembre de 1940, matando a cerca d'un millar de civiles, sobremanera nel East End.[100][101][102] El 13 de setiembre, el rei y la reina evitaron la muerte cuando dos bombes alemanes esplotaron nun patiu del Palaciu de Buckingham, mientres ellos atopábense ellí.[103] A pesar de visitar a les víctimes, la reina nun se ganó'l respetu de los sos súbditos sinón hasta qu'en desafíu, pronunció la frase: «Allégrome de que nos hayan bombardiáu. Faime sentir que puedo mirar al East End a la cara».[104][105] La familia real emprestar a compartir los mesmos peligros y privaciones que'l restu del país,[106] yá que taben suxetos a restricciones de racionamientu, la primer dama Eleanor Roosevelt pudo reparalo mientres la so estadía en «un palaciu ensin calefacción y estropiáu».[106] N'agostu de 1942, l'hermanu del rei, el príncipe Xurde de Kent morrió na guerra al serviciu del so país.[107]
En 1940, Winston Churchill sustituyó a Neville Chamberlain como primer ministru.[108] Dempués d'una consternación inicial per parte del rei tres el nomamientu de Lord Beaverbrook como parte del gabinete de Churchill, él y Xurde VI desenvolvieron: «La más estrecha rellación personal na historia británica moderna ente un monarca y un primer ministru».[109] Un fuerte llazu d'amistá forxar ente'l rei, la reina, el presidente Franklin D. Roosevelt y la primer dama Eleanor mientres la visita real de 1939, que tuvo gran importancia nes rellaciones ente Estaos Xuníos y el Reinu Xuníu al traviés de los años de guerra.[110][111]
A lo llargo de la guerra, el rei y la reina buscaron aumentar la moral con visites en tol Reinu Xuníu, visitando sitios de bombardéu, fábriques de municiones, y (en casu del rei) a les fuercies militares nel estranxeru.[6] La so popularidá llegó a tal puntu qu'en 1945, l'ensame glayó: «¡Queremos al rei!», enfrente del Palaciu de Buckingham mientres les celebraciones del Día de la Victoria n'Europa.[112] Metanes la celebraciones, el rei convidó a Churchill a apaecer con él nel balcón, lo cual tuvo un gran ésitu.[112]
«¿Males noticies? ¡Les peores!» (n'inglés: «Bad News? The worst!») |
Los problemes de salú del rei agravar al ser diagnosticáu con cáncer de pulmón, yá que yera un fumador empederníu, amás de que sufría de gran estrés.[12][114]
Tuvo que retardar un viaxe a Australia y Nueva Zelanda por cuenta de que tenía una obstrucción arterial na pierna derecha, polo cual foi operáu en marzu de 1949.[115] El viaxe foi reorganizáu y en llugar del rei y la reina viaxaron la princesa Isabel y el príncipe Felipe d'Edimburgu.[116] La so salú dexó-y inaugurar el Festival de Gran Bretaña en mayu de 1951, pero'l 23 de setiembre del mesmu añu, foi sometíu a una neumonectomía onde-y foi extirpado el pulmón esquierdu, yá que-y foi afayáu un tumor malinu.[117] Mientres la Ceremonia d'apertura del Parllamentu del Reinu Xuníu en payares, el discursu del tronu del rei tuvo que ser lleíu pol lord canciller Lord Simonds.[118] El discursu real de Navidá de 1951 que dio'l rei tuvo que ser grabáu en partes y depués editáu tou xuntu.[119]
Cola salú entá más deteriorada, finó na so habitación en Sandringham House mientres dormía a la edá de 56 años, el 6 de febreru de 1952.[113][120]
Aproximao a les 7:30 de la mañana'l rei foi atopáu muertu;[113] la razón de la muerte foi trombosis coronaria.[13] L'anunciu oficial de la so muerte foi alredor de les 10:30 de la mañana.[113] Una hora antes, el secretariu del rei, Sir Edward Ford, anunció-y el decesu a Churchill.[113] A les 11:15 la BBC dio l'anunciu a la nación y minutos dempués les banderes se izaron a mediu estil.[113] La princesa Isabel, que s'atopaba en Kenia, ver na necesidá de tornar a Londres, entós a la so llegada convertir en reina a la edá de 25 años.[13][121][122]
El 15 de febreru de 1952 realizáronse los funerales del rei Xurde, los ensames empezaron a axuntase en Londres nes primeres hores de la mañana, miles pudieron guardar l'eventu per televisión y pocu dempués de les 9:00 h de la mañana, el cortexu aciagu llegó al Salón Westminster, onde más de 300.000 persones rindieron homenaxe al cuerpu del rei, que tuvo en veloriu mientres tres díes.[123]
Más tarde, foi soterráu na Capiya de San Xurde del Castiellu de Windsor no qu'agora ye la Capiya en memoria de Xurde VI.[124] Finalmente, aproximao a les 14:00 h, solicitáronse dos minutos de silenciu pa marcar el «últimu pasu» del rei.[123]
La George Cross y la George Medal fueron creaes por suxerencia del rei mientres la Segunda Guerra Mundial, pa reconocer los actos escepcionales de valentía civil.[125]
Cuando Mussolini declaró la guerra a los Aliaos en 1940 decidió nun atacar Malta nun primer momentu. La población maltesa y la pequeña guarnición británica aprovecharon esi error tácticu y reforzaron les defenses antiaéreas y demás infraestructures de guerra, lo que-yos dexó aguantar heroicamente los bombardeos de l'aviación italoalemana.[126] Tres munches vicisitúes l'archipiélagu nun foi invadíu y pudo sirvir como cabeza de ponte pa la invasión aliada de Sicilia. Pol so heroísmu y capacidá de resistencia (30 000 edificios fueron estropiaos o destruyíos y 1300 civiles morrieron nos bombardeos),[127] el rei Xurde VI dio al pueblu maltés la Cruz de Xurde'l 15 d'abril de 1942, la segunda condecoración n'importancia del Reinu Xuníu concedida a civiles.[128] Dende la so independencia, el 21 de setiembre de 1964, la Cruz de Xurde figura na bandera de Malta.
Xurde VI foi condecoráu póstumamente cola Orde de la Lliberación pol gobiernu francés en 1960, unu de los dos únicos casos escepcionales d'entrega de la condecoración dempués de 1946.[129]
Nel so honor fueron nomaes delles instituciones, como'l King George Hospital, un hospital londinense;[130] el King George VI Reservoir, un banzáu en Surrey, próximu al Aeropuertu de Londres-Heathrow;[131] King George VI Highway, una carretera de la Columbia Británica;[132] y el King George VI Chase, un estadiu de carreres de caballos.[133]
En 1955 foi irguida una estatua de Xurde VI nes contornes de The Mall, nel centru de Londres.[134] Una estatua allegante de la so esposa, la reina Elizabeth, dar a conocer nel 2009.[135] Otra estatua del rei foi irguida nel Zoolóxicu y Xardín Botánicu de Ḥong Kong,[136] ente qu'en cine y televisión, Xurde VI foi interpretáu en más de diez causes y por actores como Andrew Ray y James Wilby, ente otros.[137]
Colin Firth foi ganador del premiu Óscar al meyor actor pol so rol de Xurde VI na película de 2010 The King's Speech,[138] filme que tamién resultó ganador del premiu Óscar a meyor direición, premiu Óscar al meyor guión orixinal y premiu Óscar a la meyor película.[139]
Jared Harris da vida al rei na aclamada serie británica The Crown de 2016, pa la plataforma Netflix.
Xurde VI recibió dellos títulos a lo llargo de la so vida:[20]
Na so posición como soberanu, Xurde automáticamente recibió'l cargu de comandante en xefe en dellos reinos, como Canadá[140] y el Reinu Xuníu.[141]
Alberto, duque de York, utilizó'l escudu del Reinu Xuníu, estremáu con un lambel d'argén de trés pendientes y nel centru un ancla d'azur, diferencies heredaes de la so padre, y que dempués pasaríen al siguiente duque de York, el príncipe Andrés. Como rei utilizó l'escudu coles armes plenes del soberanu, indiferenciado del del so padre y del del so hermanu.[142]
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.