Trisquel

El trisquel o trinacria celta ye un símbolu xeométricu y curvilíneu formáu por una cruz de tres brazos n'espiral que se xuncen nun puntu central configurando una forma n'héliz. Anque esisten numberoses variantes, como'l conocíu trisquel de tres piernes de la Islla de Man, aquella ye la que más se repite. Nun ta del too claro'l so significáu anque davezu rellacionase col cultu solar, l'entamu y la fin y la eterna evolución.

Exemplu de trisquel. El númberu tres, al igual que n'otres cultures, apaez constantemente na celta.

Saint-Marcellin (France)

Ente los druides simbolizaba'l deprendizax, y la trinidá: Pasáu, Presente y Futuru.

Simboloxía

Representa les triades de vida en eternu movimientu y equilibriu. Exemplos:

• Ñacimientu, vida y muerte.
• Cuerpu, mente y espíritu.
• Cielu, mar y tierra.

El trisquel ye'l símbolu identificativu de cinco naciones europees: Bretaña, Islla de Man, Asturies, Galicia y Sicilia. Los trisqueles de Man y de Sicilia tan formaos por tres piernes doblaes y entellazaes. Pero, mentantu'l trisquel de Man son tres piernes envolvíes por una armadura, el trisquel sicilianu contén nel so centru la imaxe de la cabeza d'una Medusa. El trisquel d'Asturies, tamién presente'n Galicia son tres medies llunes xirando sobre'l mesmu puntu.

Oríxenes

Esti importante símbolu ye una mena d'estrella de tres puntes, xeneralmente curvaes, que-y confiere al símbolu una fluidez de movimientu. Pue tamién definise comu un conxuntu de tres espiraes concéntriques. Ye un de los elementos más presentes nel arte celta, y tien el so orixe atribuíu a los pueblos mesolíticos y neolíticos. El trisquel ye un antiguu símbolu indoeuropéu. También yera utilizáu polos pueblos xermánicos y griegos.

Los celtes consideraben el tres comu un númberu sagráu. La primitiva dixebra del añu en tres estaciones primavera, verano y envierno pudo dar frutu d'una diosa de la fertilidá cola cual el cursu de les estaciones s'asociaba.

O seya, el trisquel, coles sos tres puntes, ta asociáu al fluxu de les estaciones y, darréu, representa la propia Diosa. Amás, tenemos una conexón obvia coles tres fases de la Diosa (Xoven, Madre y Güela), bien como les tres fases de la Lluna (creciente, llena y minguante), o, inclusive, cola nuesa naturaleza triple (cuerpu, mente y alma). La so presencia'n praos arqueolóxicos en tierres celtes, d'Irlanda a Europa Oriental, amuesa la so amplia adopción polos antiguos.

La iconografía continental atribúi gran énfasis al simbolismu de la tríade, al conceptu de la triplicidá, o el conteníu místicu-lliteral ausente nel continente y amplaimente fornecíu pola infinidá de variaciones deesi tema na lliteratura irlandesa o galesa.

Ver tamién

Otros artículos

• Galería d'imaxenes de trisqueles