From Wikipedia, the free encyclopedia
Esisten munches plantes melecinales y otros tipos de tratamientos alternativos usaos pal resfriáu común. Sicasí, poques sofiten en sólida evidencia científica.[1] Ye probable que la meyora reparada por pacientes que tomen remedios alternativos nun sía más que'l cursu natural de la enfermedá.[2]
Los resfriaos son causaos por virus y non por causa de moyase na agua o tar espuestu a golpes de fríu. Los síntomes d'un resfriáu suelen incluyir una secreción nasal, tusides, tos, respigos, conxestión nasal, picazón de gargüelu, enzancái pa dormir y dolor de cabeza. Magar un númberu de yerbes chines y otres plantes fueron indicaos pa solliviar los síntomes del resfriáu, incluyendo'l jengibre, l'ayu, l'hisopu, el barbasco, y otros, estudios científicos o bien nun se fixeron o fueron calificaos de inconclusos.[3]
Otres ximistríes pa “encurtiar” los resfriaos, catarros y dolores de gargüelu inclúin el té de llimón, fervinchu preparáu con té negro, llimonada, aspirina y dos cuyaraes de miel. N'Arxentina y Uruguái esiste'l "mate de llimón", fervinchu preparáu con yerba mate y llimón rayáu o picáu (col so pulgu). En Méxicu y otros países prepara una sopa de pita o pollu o de pata de pita.[4]
La so complexa composición confier-y a lo propóleo capacidad antibacteriana, antimicótica y antiviral.
Antibacteriana: Ye una de les primeres propiedaes constataes. Múltiples estudios bacteriolóxicos in vivo ya in vitro confirmaron la so aición bacteriostática y bactericida. Ente los investigadores pioneros destáquense Kivalkina y Villanueva n'Europa y Rojas en Cuba (12 y 13). Los principales responsables d'esta propiedá son los flavonoides galangina y pinocembrina y derivaos de los ácidos benzoico, ferúlico y cafeico. L'efeutu antibacteriano reparar principalmente sobre los xermes gram positivos estafilococu doráu y streptococo beta hemolítico, pero numberoses bacteries gram negatives tamién son sensibles ente les que s'atopen delles cepes de Piociánico y Proteus.
Propiedá antiasmática El propóleu tratar d'un recursu terapéuticu capaz d'ameyorar a munchos pacientes con asma, ensin efeutos secundarios. Puede utilizase en xarabe o entemecíu con miel. El so emplegu dexa amenorgar o retirar otru tipu de medicación. Pueden utilizase solos o acomuñaos a la medicación convencional(broncodilatadores). L'efeutu positivu nesta patoloxía ye atribuyida a la so aición sobre'l sistema inmune, pero tamién pola so capacidá de tornar la lliberación de histamina y a la antiinflamatoria.
El raigañu del Astragalus membranaceus utilizóse na medicina china tradicional pa reforzar el sistema inmunolóxicu y prevenir los resfriaos y el gripe y amenorgar la fatiga.[5] Los estudios atoparon que'l A. membranaceus tien propiedaes antivirales, anque nun hubo ensayos clínicos que demuestren la eficacia d'esti raigañu contra los resfriaos nos seres humanos.[6]
El huáng qí vien en presentaciones de té, en cápsules, o forma d'estractu nes tiendes naturistes o de raigañu secu en tiendes chines de yerbes y delles tiendes d'alimentos saludables. El raigañu secu pue ser malo d'atopar.
Los profesionales de la medicina china tradicional suelen encamentar el huáng qí pa prevenir los resfriaos en suxetos yá arimaos. Suelse encamentar una taza de sopa fervida con raigañu de huáng qí, usualmente más d'una vegada per selmana mientres la dómina del iviernu pa prevenir resfriaos.[7]
El huáng qí puede aumentar la potencia de melecines antivirales como'l aciclovir o interferón, lo qu'empiora los efeutos secundarios potenciales d'estes melecines (tales como la insuficiencia renal).[7] Tamién podría, potencialmente, compensar les melecines inmunosupresores como la ciclofosfamida o corticosteroides. Puede causar una baxa nos niveles de la glucosa nel plasma sanguineu o la presión arterial, potenciando asina los efeutos de melecines antihipertensivos y de la diabetes.[8]
El astrágalo tamién puede aumentar los efeutos de los diuréticos, antiagregantes plaquetarios como l'aspirina, el clopidogrel (Plavix®), ticlopidina (Ticlid®) y la warfarina (Coumadin®). Desconozse la seguridá del huáng qí nes muyeres embarazaes, neños o lactantes.
La equinácea ye una planta d'usu común nos preparaos a base de plantes pal tratamientu del resfriáu común. Esiste dalguna evidencia de que los preparaos basaos nes partes aérees de la Echinacea purpurea quiciabes sían eficaces pal tratamientu tempranu de los resfriaos n'adultos, pero los resultaos nun son dafechu coherentes. Pue que esistan efeutos beneficiosos d'otros preparaos d'Echinacea, y con fines preventivos, pero nun fueron amosaos o retrucaos de manera independiente y rigorosa n'ensayos aleatorios.[3] Un estudiu realizáu en 2007 atopó un beneficiu global de la equinácea pal resfriáu común.[10]
Anque hubo estudios científicos la evaluación de la equinácea, la so efeutividá nun foi demostrada de manera convincente.[11] Por casu, un estudiu revisáu por espertos clínicos y publicáu nel New England Journal of Medicine concluyó que los estractos de raigañu de Y. angustifolia, yá sía sola o combinada, nun tien efeutos clínicamente significativos sobre la infeición por rinovirus o na enfermedá clínica que resultaos de la mesma.[12][13] Estudios recién aleatorizaos, doble ciegu, controlaos con placebo n'adultos nun demostraron un efeutu beneficiosu de la equinácea sobre la gravedá de los síntomes o la duración del resfriáu.[14][15] Una revisión estructurada de 9 estudios controlaos con placebo suxer que la eficacia de la equinácea pal tratamientu de los resfriaos nun s'estableció. Pa llegar a la conclusión de qu'esiste dalguna evidencia de que la equinácea puede amenorgar tantu la duración o la gravedá del resfriáu común, precísense grandes estudios clínicos aleatorios y controlaos con placebo qu'en demuestren la efeutividá na prevención o efeutos beneficiosos terapéuticos n'adultos con catarros,[16][17] o neños.[18] Por tal razón la mayoría de les fontes autorizaes consideren que l'efeutu de la equinácea sobre'l resfriáu nun tán sofitaes por evidencia convincente.[1][19][20][21][22][23][24]
L'ayu ye unu de les ximistríes más populares usaos en casos de resfriaos.[25][26] Munches cultures tienen como ximistría, bien sía como ingrediente na sopa de pollu, bebida fecha a base d'ayu picáu crudu, o a cencielles comer l'ayu crudu.
El compuestu nel ayu que s'especula ye'l que tien les propiedaes de combatir el resfriáu ye l'alicina, que demostró tener propiedaes antibacterianas y antifúngicas.[27][28] La alicina ye lo que da al ayu'l so sabor picante carauterísticu. Pa maximizar la cantidá de alicina, l'ayu tien de ser frescu, picáu o machucáu y tien de ser cruda.[29][30][31] Tamién ta disponible en forma de píldora.
Nun estudiu con 146 persones, los participantes recibieron un suplementu d'ayu o un placebo mientres 12 selmanes ente payares y febreru. Les persones que tomaron ayu tuvieron hasta un 50% menor riesgu de contraer un catarru. L'estudiu tamién atopó que l'ayu amenorga'l tiempu de recuperación nes persones que contraxeron un resfriáu. Precísense más investigaciones p'acotar estes resultancies.
L'ayu tien dellos efeutos secundarios y problemes de seguridá. El mal aliendu y golor corporal son seique los efeutos secundarios más comunes,[32] sicasí, tamién se reportaron mareos, sudoración, dolor de cabeza, fiebre, respigos y secreción nasal. Los suplementos d'ayu tien d'evitase en persones con trestornos de la cuayamientu, dos selmanes enantes o dempués d'una ciruxía, o por aquellos que tomen melecines como la warfarina (Coumadin) o suplementos qu'afecten el cuayamientu sanguineu, como la vitamina E o'l ginkgo.[33][34][35][36]
Les mega-dosis de Vitamina C (hasta 6 gramos diarios)[39] acomuñáronse a la prevención de catarros por sieglos, incluyendo'l famosu partidariu Linus Pauling,[40] quien escribió un best-seller sobre la vitamina C y el resfriáu común.[41] Sicasí, nun se demostró beneficiu nuna población saludable na prevención nin el tratamientu del resfriáu común, anque podría ser beneficiosu en persones espuestes a periodos d'exerciciu físicu severu—como los corredores de maratones—o ambientes fríos.[42]
La falta evidencies sobre l'efeutu de la suplementación preventiva de la vitamina C sobre la incidencia del resfriáu común en poblaciones normales, refundia duldes sobre la utilidá d'esta práutica tan xeneralizada.[43] Entá se precisen más ensayos terapéuticos pa resolver l'alderique, especialmente en neños que nun fueron incluyíos nestos ensayos.[44][45] Les persones diagnosticaos d'enfermedá renal tienen d'evitar los suplementos de vitamina C.[46]
Ye bien probable que la vitamina C en diverses plantes y frutes sía degraes al calecer o preparalas pola enerxía del fornu microondes.[47]
El zusmiu de llimón ye una fonte rica de vitamina C y de la mesma forma que col zusmiu de naranxa, el so usu pa prevenir el resfrío nun ta demostráu. Sicasí, ye usualmente acomuñáu a un té nidio de yerbes o con miel. Ye probable que la llimonada caliente ayude a anidiar el gargüelu aspru y a amenorgar la inflamación orofaríngea.
El miel ye usada pa munches enfermedaes na cultura popular, incluyendo l'aliviu sintomáticu del resfriáu.[48] Los catarros combatir en munchos países adulzando con miel al zusmiu de llimón o'l té de cebolla.[49] Polo xeneral, la receta consiste en dos cucaharaes de miel, el zusmiu d'un llimón bien estrumíu (o mediu si'l llimón fora grande) y un deu d'agua caliente.[50] La Organización Mundial de la Salú encamienta l'usu de miel pal aliviu de la tos en neños mayores d'un añu.[51] Sicasí, el miel non amuesa mayores beneficios qu'otres melecines como'l dextrometorfano.[52]
El cinc ye un oligomineral esencial pa siquier 200 enzimes nel cuerpu humano y animal y unu de los más abondosos nel cuerpu humanu, superáu como oligoelementu solo pol fierro.[53] Alcuéntrase naturalmente n'alimentos como la carne, el fégadu, los mariscos (ostres y crustáceos) y los güevos.[53] La cantidá diaria encamentada ye de 12 mg pa les muyeres y 15 mg pa los homes, una cantidá que s'atopa na mayoría de los suplementos multivitamínicos.
A pesar de la creencia popular de que'l cinc puede curar el resfriáu, la evidencia científica al respeutu ye revesosa.[54]
Los preparaos de cinc, por casu, pueden ayudar a amenorgar la duración d'un resfriáu, y paecen protexer contra unu nes primeres 24 hores de la esposición a un virus del resfriáu.[55]
Estudios amuesen que'l cinc usáu como axente terapéuticu amenorga la duración y l'intensidá de los síntomes del resfriáu nun 50%,[56] principalmente la tos.[57][58] Otros estudios comprobaron que tomando cinc, nun s'alteria'l cursu del resfriáu.[59]
Les pastillas de cinc nun tienen de ser alministraes al llargu plazu, una y bones los suplementos de cinc por demás de 15 mg per día pueden interferir cola absorción de los minerales de cobre y la consecuente defectu de cobre.[53] L'usu de cinc en aerosol nasal acomuñóse con perda del sentíu del olfatu.[39]
El caldu de pollu ye representativu de los remedios tradicionales pal resfriáu y foi sofitáu por munchos testimonios personales. Yá nel sieglu VII, Maimónides, el célebre físicu y filósofu, encamentaba'l caldu de pollu como tratamientu contra'l resfriáu común.[60] En dellos estudios el caldu de pollu dio meyores resultaos contra la conxestión nasal que l'agua frío o caliente.[61] Ye posible que'l caldu de pollu sollivie los síntomes del resfriáu,[62] probablemente al tornar la migración de neutrófilos, lo cual pudiera tener un efeutu antiinflamatoriu.[63]
El té de jengibre frescu tomáu dos vegaes al día ye otru remediu común indicáu pa los resfriaos y la tos.[64] Suelse preparar con 1½ cuyarada de jengibre en cada taza d'agua utilizada pa la ellaboración del té. Pa preparar el jengibre, córtase'l raigañu en cachos pequeños y asítiase a ferver n'agua. Déxase esfrecer mientres tres minutos y cólase nun vasu. N'ocasiones añader una cuyarada de miel y bébese el té caliente. Igualmente acostúmase añader zusmiu de llimón, naranxa y otres yerbes en combinación col jengibre.[64]
| Ocra, cruda | ||
|---|---|---|
| Tamañu de porción | ||
| Enerxía 33 kcal 138 kJ | ||
| Carbohidratos | 7.45 g | |
| • Almidón | 0.34 g | |
| • Zucres | 1.48 g | |
| • Fibra alimentaria | 3.2 g | |
| Grases | 0.19 g | |
| • saturaes | 0.026 g | |
| • poliinsaturaes | 0.027 g | |
| Proteínes | 1.93 g | |
| Agua | 89.58 g | |
| Vitamina C | 23 mg (38%) | |
| % de la cantidá diaria encamentada p'adultos. | ||
| Fonte: Ocra, cruda na base de datos de nutrientes del USDA. | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Proveniente d'Etiopía y frecuente nos países mediterráneos, el Abelmoschus esculentus utilízase como ximistría pal resfriáu común. Llamáu comumnente ocra, gombo o bamia, les vaines de la planta son productores d'abondosa mucílagu (sustancia d'apariencia mucosa que da la so carauterística testura mafosa) emplegáu de cutiu como emoliente[64] y ye una planta con bona fonte de vitamina B, acedu fólico, magnesiu, manganesu, potasiu y vitamina C.[65]
Pa preparar ocra como ximistría pal resfriáu común, córtase aproximao 100 gramos de la planta y fiérvese en mediu llitru d'agua. El mucílagu tien de suministra-y a l'agua un rellumu aceitosu. Dacuando tómase ventaya de la inhalación del vapor, anque se refier que los vapores nun ayudar tanto como'l beber la fervinchu. Indícase tomar el preparáu dos vegaes al día, sola, con miel o na sopa de pollu.
Otres yerbes que se suelen combinar inclúin una midida igual de Sambucus nigra (Sáuco), Mentha piperita (Menta) y Achillea millefolium (Milenrama) que s'añader depués a una taza d'agua caliente, alministrada xustu enantes de dormir.[64] De cutiu añader al fervinchu miel, media cucharita de Capsicum minimum (tipu de ají diminutu),Cinnamomum zeylanicum (Canela) y jengibre. Otres fontes afirmen que la menta interactúa negativamente na aición homeopática d'estos remedios.[64]
Por sigo sola, la baga del sabugu (Sambucus nigra) ye d'usu popular pa combatir los resfriaos, sinusitis y el gripe. N'estudios preliminares de llaboratoriu, los estractos de la baga del sabugu fueron efeutivos contra virosis del tracto respiratoriu superior, anque'l númberu d'investigaciones qu'encetaron esti efeutu son bien llindaos. Los investigadores infieren que les antocianines, compuestos que s'atopen de forma natural nes bagues del sabugu, pueden ser el componente activu que fortalez el sistema inmunolóxicu y bloquia l'adherencia del virus del gripe a les célules respiratories altes.[66]
Les fueyes fresques, flores, corteza de los biltos, y les bagues verdes y raigaños del sabugu contienen cianuru y podríen dar llugar a intoxicación per cianuru.
La sicoterapia, incluyendo exercicios de relaxación y meditación al traviés d'imáxenes empuestes pa remembrar escenes o imáxenes prestoses fueron suxeríos de manera regular p'ayudar a amenorgar el númberu de díes que dura un resfriáu, incluyendo neños. Delles téuniques d'amenorgamientu de estrés inclúin la relaxación fonda, el yoga, el tai chi chuan y exercicios de respiración.
Delles téuniques del Kriyā yoga tales como'l Jala Neti que consiste na llimpieza nasal yóguica, fueron encamentaes pa tratar y prevenir el resfriáu común.
Los exercicios prāṇāyāma indicaos pal manexu del resfriáu inclúin: Nadi shuddhi, Ujjayi, Sheetkari, Sheetali y Bhramari.
Na medicina greco-arábica Unani,[67] la preparación herbal Joshandah—que traducíu ye «preparación fervida»—,[68] acreditada con múltiples usos melecinales, suel usase con muncha frecuencia pal tratamientu del resfriáu común. El preparáu contién delles yerbes que se fierven y, por quedar de sabor bien amargoso,[69] adulzar en forma de fervinchu, y se indicáu pa catarros, tos y fiebre rellacionada colos anteriores, en vista de les propiedaes de dalgunos de los sos ingredientes.[70] Les esencies asina preparaes son tamién indicaes polos Hakīm (حكيم) de la India.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
