Mica

Les miques son minerales pertenecientes a un grupu numberosu de silicatos d'alúmina, fierro, calciu, magnesiu y minerales alcalinos carauterizaos pol so fácil exfoliación en delgaes llámines flexibles, elástiques y bien brilloses, dientro del subgrupu de los filosilicatos. El so sistema cristalín ye monoclínico. Xeneralmente #atopar nes roques ígnees tales como'l granitu y les roques metamórfiques como l'esquistu. Les variedaes más abondoses son la biotita y la moscovita.

Mica
Xeneral
Categoría	supergrupo de minerales (es)
Subclase de	filosilicato (es)

Les miques figuren ente los minerales más abondosos de la naturaleza. En total constitúin aproximao 3,8 % del pesu de la corteza terrestre, atopándose, fundamentalmente en roques intrusivas acedes y esquistos micáceos cristalinos. Atópase na naturaleza xunto con otros minerales (cuarzu, feldespatu) formando vetes dientro de roques xeneralmente dures. Ye necesariu realizar voladures de les roques pa dempués esaniciar los minerales estraños y llograr asina la llamada mica en brutu. El rendimientu d'esta esplotación ye bien baxu. De normal cífrase nun 1 % a un 2 %, y raramente #llegar al 10 %. La mica en brutu ye darréu exfoliada, recortada y exfoliada de nuevu pa pasar a ser clasificada acordies con el tamañu de los cuadraos llograos. Darréu, ye clasificada de nuevu atendiendo a la tresparencia, conteníu de minerales estraños, llisura de la superficie, etc.

Usos y xacimientos

Les particulares carauterístiques d'elasticidá, flexibilidá y resistencia al calor y a l'agua de les llámines faen que constituyan un preciosu material pa la industria por cuenta de les sos propiedaes como aislantes llétricos y térmicos. La mica utilizase n'aplicaciones d'alta responsabilidá como aislamientu de máquines d'alta tensión y gran potencia, turbogeneradores, motores llétricos, y dellos tipos de condensadores. Por cuenta de que la mica caltién les sos propiedaes llétriques cuando se calecer hasta dellos centenares de graos, considérase-y un material de la clase térmica alta (clase C según les normes). A temperatures bien altes, la mica pierde l'agua que contién y pierde tresparencia, la so espesura aumenta y les sos propiedades mecániques  y llétriques empioren. La temperatura a la que la mica empieza a perder l'agua bazcuya ente 500-600 °C pa la mica flogopita y 800-900 °C na mica moscovita. La mica solo funde a 1 145-1 400 °C.

En 2005, India tenía los mayores depósitos de mica nel mundu. China yera'l mayor productor de mica con casi un terciu de participación global siguida de cerca polos Estaos Xuníos, Corea del Sur y Canadá, acordies cola British Geological Survey.

Variedaes de mica

Estremar en miques blanques y negres. Les primeres, ente les que se destaca la moscovita, son riques n'álcalis; les segundes, que'l so principal representante ye la biotita, abonden en fierro y magnesiu. Les miques más importantes son:

1. La moscovita, contién potasiu y aluminiu, el so color puede ser mariellu, pardu, verde o colloráu claros. Ta presente en roques ígnees o metamórfiques como'l gneis y los esquistos. La mica moscovita, poles sos propiedaes, ye meyor que la flogopita. Presenta meyores propiedaes llétriques, más resistencia mecánica, ye más dura, flexible y elástica.
2. La flogopita, que contién potasiu y magnesiu, ye tresparente en capes delgaes y perladas o vítrees en bloques gruesos, y ye de color pardu amarellentáu, verde o blanca.
3. La lepidolita, que contién litiu y aluminiu, suel ser de #color lila o rosa a blancu abuxáu. El so rellumu ye perlado y ye tresllúcíu. La so composición depende de les sos cantidaes relatives d'Al y Li en coordinación octaédrica. Adenas, Na, Rb y Cs pueden sustituyir al K. Caracterízase por ser insoluble n'ácidos, el so exfoliación micácea y el so color lila a rosa. Pa estremala de la moscovita, faise un ensayu de llapada, pos la lepidolita da llugar a una llapada de color carmesí (debíu al litiu)
4. La margarita, que contién calciu y aluminiu, ye de color rosado, blancu y gris. Presenta rellumu vítreu a perlado y ye tresllúcida. Una pequeña cantidá de Na puede reemplazar a Ca. La estructura dioctaédrica ye similar a la de la moscovita. Sicasí estrémense nuna mayor cantidá d'A L'en la margarita.
5. La biotita, que contién potasiu, magnesiu, fierro y aluminiu tien un fuerte rellumu y suel ser de color verde escuru, pardu o negru, anque n'ocasiones puede ser de color mariellu maciu.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Mica.

• Datos: Q114675
• Multimedia: Mica