Idioma montenegrín

El montenegrín (autoglotónimu crnogorski) ye una variante estandarizada del serbiu.^[1][2] Ye falada polos habitantes de Montenegru y tamién pola diáspora montenegrina. Basar nel dialeutu štokavski.^[3][4][5][6] Dende 2004 la comunidá académico y lliterario de Montenegru hai promovíu adulces la idea d'instituyir la llingua montenegrina pal públicu,^[7] un movimientu que los sos orixe remóntense a 1993.^[8] A partir de la independencia de Montenegru en 2006, el montenegrín convertir na llingua oficial de Montenegru según la nueva Constitución del 22 d'ochobre 2007; recibió una nueva norma'l 10 de xunetu de 2009.

Montenegrín 'Crnogorski'
Faláu en	Montenegru Montenegru
Rexón	Península balcánica
Falantes	234.736
Familia	Indoeuropea   Eslava     Eslava meridional       Esl. mer. occidental         Serbocroata           Montenegrín
Alfabetu	Alfabetu llatín y cirilico
Estatus oficial
Oficial en	Montenegru Montenegru
Reguláu por	Xunta pa la Normalización de la Llingua Montenegrina
Códigos
ISO 639-1	n/d
ISO 639-2	sla
ISO 639-3	cnr
[[Ficheru:Idioma montenegrín dientro del serbo-croata.png|250px]] Estensión del montenegrín

Sistema d'Escritura

Letra^[9]

• Versión Llatina: A B C Č Ć D Dž Đ E F G H I J K L Lj M N Nj O P R S Š Ś T U V Z Ž Ź.
• Versión Cirílica: А Б Ц Ч Ћ Д Џ Ђ Е Ф Г Х И Ј К Л Љ М Н Њ O П Р С Ш Ć Т У В З Ж З́.

Ver tamién

• Idioma serbocroata

• Variante bosnia
• Variante serbia
• Variante croata

Referencies

1. Thomas, Paul-Louis (2003). escritu en París. «-y serbo-croate (bosniaque, croate, monténégrin, serbe): de l'étude d'une langue à l'identité des langues [Serbo-Croatian (Bosnian, Croatian, Montenegrin, Serbian): from the study of a language to the identity of languages]» (en francés). Revue des études slaves 74 (2–3):  páxs. 311–325. ISSN 0080-2557. http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/slave_0080-2557_2002_num_74_2_6801. Consultáu'l 12 de mayu de 2015.
2. Kordić, Snježana (2014). Lengua y Nacionalismu, Traducíu por Juan Cristóbal Díaz Beltrán, Madrid: Euphonía Ediciones, páx. 88–100. ISBN 978-84-936668-8-0. Consultáu'l 13 d'agostu de 2015.
3. Kristophson, Jürgen (2000). escritu en Wiesbaden. «Vom Widersinn der Dialektologie: Gedanken zum Štokavischen [Nonsence of Dialeutology: Thoughts on Shtokavian]» (n'alemán). Zeitschrift für Balkanologie 36 (2):  páxs. 178-186. ISSN 0044-2356.
4. Gröschel, Bernhard (2009). Das Serbokroatische zwischen Linguistik und Politik: mit einer Bibliographie zum postjugoslavischen Sprachenstreit (n'alemán). Múnich: Lincom Europa, páx. 280–311. ISBN 978-3-929075-79-3.
5. Pohl, Hans-Dieter (1996). «Serbokroatisch – Rückblick und Ausblick», Ohnheiser, Ingeborg: Wechselbeziehungen zwischen slawischen Sprachen, Literaturen und Kulturen in Vergangenheit und Gegenwart : Akten der Tagung aus Anlaß des 25jährigen Bestehens des Instituts für Slawistik an der Universität Innsbruck, Innsbruck, 25. – 27. Mai 1995 (n'alemán). Innsbruck: Non Lieu, páx. 205–219.
6. Blum, Daniel (2002). Sprache und Politik: Sprachpolitik und Sprachnationalismus in der Republik Indien und dem sozialistischen Jugoslawien (1945–1991) (n'alemán). Wurzburgu: Ergon, páx. 8. ISBN 3-89913-253-X.
7. Slobodan Backovic potpisao odluku o preimenovanju srpskog o maternji jezik
8. /b/OL18890759M/Crnogorski-jezik Crnogorski jezik
9. montenet.org Abeceda Crnogorskog jezika

• Datos: Q8821
• Multimedia: Montenegrin language