La historia de l'agricultura incluyendo'l cultivu de plantes y la cría d'animales desenvolvióse alredor d'hai 5 000 años, anque primeramente los humanos yá alteriaren les comunidaes de flora y fauna pal so propiu beneficiu al traviés d'otros medios, como'l fueu.[1][2]
L'agricultura sufrió importantes desarrollos dende la dómina de los primeros cultivos. El Creciente Fértil del oeste d'Asia, Exiptu, India foi onde se producieron les primeres llantaderes y colleches planiaes.
El desenvolvimientu independiente de l'agricultura asocedió nel norte y en sur de China, África Sahel, Nueva Guinea, partes d'India y delles rexones del continente Americanu.[3]Les téuniques agrícoles como la regación, la rotación de cultivos, l'aplicación de fertilizantes fueron desenvueltes pocu dempués de la revolución neolítica pero sufrieron meyores bien importantes nos postreros 200 años. El métodu Haber-Bosch pa la síntesis de nitratu d'amoniu representa una gran meyora y dexó que los campos de cultivu superaren les torgues previes.
Nel sieglu xx, l'agricultura nos países desenvueltos, y en menor midida nel mundu en víes de desenvolvimientu, caracterizóse por un aumentu de productividá, la sustitución del trabayu humanu polos fertilizantes sintéticos y los pesticidas, la cría selectiva y la mecanización.
La historia recién de l'agricultura tuvo estrechamente venceyada con una serie de temes polítiques, ente ellos la contaminación de l'agua, los combustibles, los organismos modificaos xenéticamente, los aranceles y los subsidios agrícoles.
Orixe de la hipótesis
Los científicos desenvolvieron una serie d'hipótesis pa esplicar los oríxenes históricos de l'agricultura. La transición cazadores-pañadores a les sociedaes agrícoles, con base en pruebes dende'l sur al oeste d'Asia y China, indiquen un periodu antecedente de intensificación y un aumentu de sedentarismu conocíu como'l Natufian nel sur d'Asia opopoccidental y el neolíticu china. Los modelos actuales indiquen que se taba utilizando una gama de recursos con mayor intensidá. Graes selvaxes que fueron collechaes antes de ser llantaes. La evidencia tamién suxer que les colleches cultivaes primeramente yeren selvaxes y non cultivaes.[4] Cultivos como la espelta y el trigu escanda nun paecen ser cultivaos hasta entráu'l neolíticu y el "antiguo arroz semáu" (Oryza sativa) tardó 3.000 años pa convertise nun cultivu.
El cambéu climáticu alcontráu ye la esplicación preferida pa los oríxenes de l'agricultura nel Llevante. El fechu de que l'agricultura se "inventó" siquier tres veces en distintos llugares, suxer que les razones sociales pudieron ser instrumentales. Cuando'l cambéu climáticu importante tuvo llugar dempués de la postrera yera de xelu, gran parte de la tierra convertir n'oxetu de seques estaciones llargues.[5] Estes condiciones favorecieron la collecha añal de plantes que morrieron nes seques estaciones llargues, dexando una grana latente o un tubérculu. Estes plantes tienden a poner mas enerxía na producción de granes que na d'una crecedera maderiza. Una bayura de granos y llegumes monteses fácilmente almacenables habilito cazadores-pañadores en delles árees pa formar los primeros pueblos asitiaos nesti momentu.
La hipótesis Oasis foi propuesta por Raphael Pumpelly en 1908, y popularizada por Vere Gordon Childe que la resumió nel so llibru L'home facer a si mesmu.[5]Esta hipótesis sostién qu'a midida que el clima faise más secu, les comunidaes cerca d'oasis favorecer con una asociación colos animales que fueron criaos coles mesmes que se llantaben les granes. La hipótesis tien pocu sofitu contemporaneu una y bones los datos sobre'l clima nun son compatibles cola hipótesis.
La hipótesis Hilly Flanks, propuesta por Robert Braidwood en 1948, suxer que l'agricultura empezó nos lladrales de llombes de los montes Tauro y Zagros, y que se desenvolvió a partir de la recueya intensiva del granu na rexón.[6]
El modelu propuestu por Brian Hayden[7] suxer que l'agricultura viose impulsada por fachendoses exhibición de poder, como llanzar fiestes pa exercer la dominación. Esto riquía ensamblar grandes cantidaes de comida qu'impulsaron la teunoloxía agrícola.
Les teoríes demográfiques fueron propuestes por Carl Sauer[8] y afeches por Lewis Binford[9] y Kent Flannery. Ellos describen una población cada vez más sedentaria, espandiendo la capacidá de carga del mediu ambiente local, cada vegada riquiendo mas comida de la que podía recoyer. Dellos factores social y económicu ayudaron a impulsar la necesidá d'alimentos.
La hipótesis evolutiva/ intencionalidad, adelantrada por científicos incluyíos David Rindos,[10] ye la idea de que l'agricultura ye una adautación co-evolutiva de les plantes y los humanos. A partir de semar pola proteición de plantes selvaxes, siguíes d'especialización en locación y depués cultivu
La llevantina primicia foi desenvuelta na década de 1980 por Ofer Bar-Yosef y los sos collaboradores. Esta apurre una esplicación ecolóxica cultural, basada na idea de que delles árees taben meyor favorecíes con plantes y animales criaos qu'otres.[11]
La hipótesis de los cultivos foi plantegáu por Daniel Quinn y otros estaos que llegaron a la conclusión de que los primeros humanos quedar n'árees particulares, arrenunciando a les sos costumes nómades, y dempués desenvolvieron l'agricultura y la cría d'animales.
Otra hipótesis ye qu'a los humanos torgóse-yos permanecer nun llugar gran parte de la so historia, debíu al riesgu d'ataques d'otres tribus.[12]
El modelu d'innovación y especialización foi presentada apocayá por Rupert Gerritsen, n'Australia y nos oríxenes de l'agricultura (2008). Esta hipótesis considera la cuestión en términos de desenvolvimientu económicu y trata l'agricultura como una forma d'especialización la cual surde de dos factores, la densidá de población crez y l'innovación nes árees de mayor productividá natural, y l'adquisición d'información qu'ayudaba al llargu plazu nos puntos nodales de comunicación nes redes libes d'escala.
Desenvolvimientu tempranu
Identificar l'orixe exactu de l'agricultura sigue siendo una problemática por cuenta de la transición de les sociedaes de cazadores pañadores empezó miles d'años antes de la invención de la escritura.
Evidencia antropolóxica y arqueolóxica de sitios en tol suroeste d'Asia y África del norte indiquen usu de granu selvaxe (por casu , de la Plantía : C Plantía : . Sc sitiu de Ohalo II n'Israel , munchos sitios Natufia nel Llevante y de sitios a lo llargo del Nilo nel 10a Plantilla milenio : Sc). Inclusive hai evidencia de cultivu planiáu y escoyíu. Granos de centenu con traces doméstiques fueron recuperaos de Epi-Paleolíticu (10.000+ Plantía:Sc) contestos en Abu Hureyra en Siria, pero esta paecer ser un fenómenu alcontráu resultante d'un cultivu de destaca de centenu montés, en llugar d'un pasu definitivu escontra la llantadera.
Enantes, arque botanistas/paleonto botanista rastrexaren la seleición y cultivu de les carauterístiques específiques de la planta d'alimentos en busca de los oríxenes de l'agricultura. Un exemplu notable ye la raquis semi-dura ( y granes más grandes) rastrexáu hasta xustu dempués del Nuevu Dryas (alredor de 9500 Plantía:Sc) a principios del Holocenu na rexón de Llevante de la Media Lluna Fértil. Sicasí, estudios demostraron carauterístiques monofiléticas algamando ensin nenguna intervención humana, lo qu'implica que dalgunos pueden percibir el plantíu de les raquis como natural[13]Ello ye que la escala del tiempu aportunó nel plantíu de raquis mientres aproximao 3000 años, en coincidencia foi demostráu que coinciden direutamente col plazu numbéricamente xeneráu estadísticamente modeláu que se riquir pa la monofila de ser alcanzáu si una población foi a cencielles abandonada y dexada a la demanda natural, lo qu'implica que si nengún tipu d'intervención humana produxérase del tou, entós la escala de tiempu debería de ser más curtiu (de 3000 años).[13]
Nun foi hasta dempués de 9500 Plantía:Sc qu'apaecen los ocho llamaos cultivos fundadores de l'agricultura: primero espelta y trigo escanda, depués la cebada cascada, arbeyos, llenteyes, arbeyera amargosa, los garbanzu y el llinu. Estos ocho cultivos asoceden más o menos coles mesmes en Pre-Ceramica neolítica (PPNB) sitios nel Llevante B, anque'l consensu ye que'l trigu yera'l primeru que se cultivaba y collecháu n'escala significativa
Aproximao coles mesmes (9400 e.C.), otru estudiu argumenta, que les figales partenocárpicos fueron cultivaos.[14]La simplicidá acomuñada a cortar les cañes de los árboles de figu y dempués replantar ellos xunto coles ceberes monteses debe a la base d'esti argumentu .[15]
Alredor de 7000 e.C., la llantadera y la collecha algamaron mesopotamia, y ellí, nel suelu fértil, xusto al norte del Golfu Pérsicu, Sumerios lo sistematizaron y facer esguilar. Por 8000 Plantía:Sc, l'agricultura afitar nes veres del ríu Nilu. Alrodiu de esi tiempu, l'agricultura desenvolvióse de forma independiente nel Alloñáu Oriente, probablemente en China, con arroz en llugar de trigu como cultivu primariu. El maíz, foi cultiváu nel oeste de Méxicu por 6700 e.C..[16] El papa, el tomate, el pimientu, la calabaza, y diverses variedaes de frijol, tamién se desenvolvieron nel Nuevu Mundu, yá que yeren bastante amplies les terraces en gran parte de los Andes d'América del Sur. L'agrícola tamién se desenvolvió de forma independiente na islla de Nueva Guinea[17]
Descubrimientos recién n'Europa, como Xipre y Grecia continental demostraron que l'agricultura empezó n'Europa sudoriental. En Cueva Franchthi en Grecia nun hai cierta recueya d'alimentos vexetales y acreditaos antes del 11.000 e.C. e.C., anque un gran númberu de granes de la familia Boraginaceae pueden provenir de plantes que s'axuntaron pa presentar ropa de cama blanda pal tinte de los sos raigaños pudieron suministrar. Apaeció per primer vegada en 10.500 e.C. les llenteyes, veza, pistachos y almendres. Dempués nel 7000 e.C. apaecieron delles granes bien rares d'avena lloco y cebada montesa. Nin l'avena lloco nin la cebada montesa conviértense un absolutu hasta'l 7000 e.C. [18][19]En Xipre. L'asentamientu agrícola más antiguu que s'atopó nuna islla mediterránea afayóse en Klimonas ente 9100 y 8600 e.C. .Comunidaes entamaes cultivaron y construyeron edificios de folla comunal, de 10 metros de diámetru y arrodiáu de viviendes, que tendríen de ser utilizaes p'almacenar les colleches de l'aldega. Los restos de granes carbonizaes de plantes locales y granos introducíos dende les mariñes llevantines (incluyendo espelta, unu de los primeros trigos de mediu oriente) tamién s'atoparon Klimonas[20]
Hai evidencia de espelta y trigo escanda, cebada, oveyes, cabres y gochos que suxeren un alimentu que produz la economía en Grecia y l'Exéu por 7000 e.C..[21] Evidencia arqueolóxica de dellos sitios na Península Ibérica suxeren que la cría de plantes y animales foi ente 6000 y 4500 e.C..[21] Céide Fields n'Irlanda, que consta d'amplies estensiones de tierra arrodiada por murios de piedra, alredor de 3500 Plantía:Sc y son los sistemes de campu conocíes más antigües del mundu[22][23]El caballu foi domado en estapa alredor del 4000e.C..[24] Evidencia del usu de cannabis alredor de 4000 e.C. y los cultivos nel 3000 e.C. sobrevive en Siberia. El control de la mariguana tamién empezó en China nel 2500 e.C..[25]
En China, l'arroz y el miyu fueron llantaos alredor del 8000 A.C., siguíu pol frijol mungo, soya y azuki. Na rexón del Sahel, rexón d'arroz y el sorgu fueron cultivaos alredor del 5000 aC. Cultivos locales fueron independientes n'África Occidental[ensin referencies]y posiblemente en Ethiopia. En Nueva Guinea, los pueblos antiguos de Papúa créese qu'empezaron a prauticar l'agricultura alredor del 7000 e.C.. Ellos empezaron a cultivar la caña d'azucre y del raigañu. Los gochos tamién pueden ser criadosen esta dómina. Alredor del 3000 e.C., L'agricultura de Papúa carauterizar pol control de l'agua pal riego.[26] La evidencia de la presencia de trigu y delles llegumes nel sestu mileniu e.C. atopáronse nel valle del Indo. Les naranxes cultivar nel mesmu mileniu. Les colleches cultivaes nel valle alredor del 4000 e.C. yeren típicamente trigu, arbeyos, granes de trigu de sésamu, cebada, dátiles y mangos. Alredor del 3500 e.C., Testiles de cultivu d'algodón y algodón fueron bastante avanzaes nel valle. Alredor del 3000 e.C. el cultivu d'arroz empezara. Otros cultivos monzónicos d'importancia yera la caña d'azucre. Pol 2500 e.C., l'arroz yera un componente importante de la dieta básica en Mohenjodaro cerca'l mar Arábigu. Por esti tiempu los indios teníen grandes ciudaes con tenaes bien surtíos. Tres región d'América cultivaron independientemente el maíz, calabaces, papes y xirasoles.
Sumeria
.jpg)
Pa la edá del bronce, alimentos monteses apurrieron un componente nutricionial insignificante a la dieta habitual. Si la definición operativa de l'agricultura inclúi cultivu a gran escala de tierra, el monocultivu, el riego entamáu, y l'usu d'una mano d'obra especializada, el títulu de "inventores de l'agricultura" cayería a los sumarios empezando nel 5500 aC. L'agricultura intensiva dexa una mayor densidá de población que puede ser sofitáu pola caza y la recueya, y dexa l'acumuladura por demás por que dempués seya utilizada fora de temporada, o pa vender/trueque. La capacidá de los llabradores p'alimentar a un gran númberu de persones que les sos actividaes nun tienen nada que ver cola agricultura, foi'l factor decisivu nel aumentu de los exércitos permanentes. L'agricultura sumeria sofito una espansión territorial importante que xunto con conflictos internos ente les ciudaes, convertir nos primeros constructores del imperiu. Non muncho tiempu dempués, los exipcios, impulsaos pola agricultura nel fértil valle del rió Nilo, llogro una densidá de población de la que con suficientes guerreros puédese logar una espansión territorial mas del triple que del imperiu sumeriu na zona.[ensin referencies]
En sumeria, la cebada yera'l cultivu principal, el trigu, llinu, mazanes, cirueles y uves tamién se cultivaben. L'agricultura mesopotamica foi sofitada y llindada polos hinchentes de los ríos Tigris y Eufrates, los hinchentes llegaron a finales de primavera o a principios de branu en fusión cola nieve de los montes d'Anatolia. Nel momentu del hinchente, xunto colos depósitos de sal nel suelu, fixeron bien difícil l'agricultura en mesopotamia. Oveyes y cabres fueron domadas, guardaes principalmente pa carne y lleche, mantega y el quesu fechos pa dempués. Ur, una llarga ciudá que cubría aproximao 20 hectárees, amás había 10000 animales calteníos en corrolades y establos y al añu sacrificábense 3.000. La población de la ciudá yera de 6.000 incluyíos una fuercia llaboral de 2.500, cultivando 3.000 acres (12 km²) de tierra. La fuercia llaboral contenía bodegues, capataces, supervisores, y supervisores de collecha pa complementar a los trabayadores. Los productos agrícoles diéronse-yos al personal del templu, les persones importantes de la ciudá y los pequeños llabradores. [ensin referencies]
La tierra foi llabrada por parexes de gües, y el granu collecháu con focetes na primavera. Los vagones teníen ruedes sólides cubierta por neumáticos de cueru que se calteníen en posición por clavos de cobre y yeren dibuxaos por gües. Los animales fuerno controlaos por collares, forquetes, riendes y un aniellu al traviés de la ñariz o del llabiu cimeru y una correa debaxo del quexal. Hasta 4 animales podíen tirar d'un carru al empar. El caballu foi domado n'Ucraína alredor del 4000 e.C.,y foi utilizáu polos sumerios alredor del 2000 e.C..[ensin referencies]
Antiguu Exiptu
Civilización ya India Antigua
L'algodón foi cultiváu alredor del V-IV mileniu e.C..[27]
El trigu, la cebada y el azufaifo fueron semaos nel 9000 e.C.; La cría d'oveyes y cabres fueron al poco tiempu.[28] Siguió'l cultivu de la cebada y el trigu, xunto cola cría de ganáu, principalmente oveyes y cabres, esto continuu na cultura Mehrgarh alredor del 8000-6000 e.C..[29][30] Esti periodu tamién guardo la primer crianza d'un elefante.[28] El llendo Agru na India inclúi triar, la llantadera de cultivos en fileres, yá seya de dos o de seis y almacenamientu de granu en tenaes.[30][31] Pal V mileniu e.C., les comunidaes agrícoles xeneralizar en Casimir.[30] La evidencia arqueolóxica indica que l'arroz yera una parte de la dieta de la India pal 8000 e.C..[32] La enciclopedia Británica—sobre la tema de la primera cultivada del arroz, sostién que:[33] Delles cultura tienen evidencia de cultivu d'arroz temprano, incluyendo a China, India y les civilizaciones d'Asia Sur-Oriental.
La regación foi desenvuelta nel Valle de la Civilización India alredor del 4500 e.C..[34] El tamañu y la prosperidá de la civilización India creció como resultáu de la so innovación, que eventualmente traxo a más asentamientos entamaos faciendo usu del drenaxe y d'alcantarielles.[34]La Evidencia arqueolóxica d'un animal que llabrara la tierra lleva hasta'l 2500 e.C. Nel valle de la civilización India.[35]
China Antigua
Rexistros de los reinos combatientes, La dinastía Qin, Han aproven una fotografía de principios de l'agricultura china dende'l sieglu v e.C. al sieglu ii e.C. qu'incluyó un sistema de tenada nacional y l'usu xeneralizáu de la sericultura. Un importante llibru chinu de principios de l'agricultura ye la Chimin Yaoshu d'e.C. 535, escrita por Jia Sixia.[36] L'estilu d'escritura de Jia foi senciella y llucida relativa a la ellaborada y alusiva escritura típico de la dómina. El llibru de Jia foi bien llargu, con más de cien mil caráuteres chinos, y citó a munchos otros llibros chinos que s'escribieron antes pero yá nun sobrevivieron.[37] Los conteníos del llibru de Jia del sieglu vi e.C. inclúin seiciones en preparación de tierra, la llantadera, el cultivu, manexu de güertos, la silvicultura, y la ganadería. El llibru tamién inclúi conteníu rellacionáu periféricamente que toma'l comerciu y usos culinarios pa los cultivos[38] El trabayu y l'estilu en que foi escritu resultaron influyentes n'agrónomos chinos posteriores como Wang Zhen y el so innovador Nong Shu del 1313 e.C..[37]
Pa fines agrícoles, los chinos anovaron el viaxe de martiellu hidráulicu aicionáu nel sieglu i e.C.[39] A pesar de qu'atopó otros fines, la so función principal de llibres, decorticación y granu polacu qu'otra manera se fixeron manualmente . Los chinos tamién empezaron a usar la bomba de cadena cuadrada nel sieglu i e.C., Impulsáu por una rueda hidráulica o gües tirando d'una nuna nun sistema de ruedes mecániques.[40] Anque la bomba de cadena emplegábense tamién pa les obres públiques de suministru d'agua pa les tuberíes urbanu y palaciegu,[41] foi utilizáu en gran midida p'alzar l'agua dende una menor y mayor elevación nel enllenáu de les canales de riego y canales de tierra de cultivu.[42]Pal final de la dinastía Han nel sieglu ii, los araos pesaos desenvolviérense con rexes d'aráu de fierro y vertederas.[43][44]Estos seríen estendíos amodo escontra l'oeste, revolucionando l'agricultura nel norte d'Europa nel sieglu x. (Glick, sicasí, aboga por un desenvolvimientu de los chinos en fecha tan tardida como'l sieglu ix, lo qu'implica'l so espardimientu al este, en diseños similares conocíos n'Italia nel sieglu vii.)[45]
Imperiu romanu
Na antigüedá clásica, L'agricultura romana construyó dende téuniques pioneres polos Sumerios, tresmitíes a ellos por subsecuentes cultures, con una énfasis especifico en cultivos de cultivu pal intercambiu y l'esportación[46] Los romanos sentaron les bases pal sistema económicu feudal, qu'implica la condición de siervos, que florió na Edá Media. Los tamaños de les granxes en Roma estremar en tres categoríes. Les granxes pequeñes yeren de 18-88 iugera ( un iugerum ye aproximao 0.65 acres.) Granxes medianes yeren 800-500 iugera (singular iugerum). Finques granes llamaos llatifundios fueron más de 500 iugera.
Los romanos teníen cuatro sistemes de xestión de les esplotaciones: el trabayu direutu del propietariu y la so familia; los esclavos que faen el trabayu so supervisión de los alministradores d'esclavos; agricultura inquilín o aparcería na que'l propietariu y l'inquilín parten los productos d'una granxa; y había situaciones nes qu'una granxa arrendar a un inquilín.[46] Había un gran conveniu de comerciu ente les provincies de tol imperiu, toles rexones del imperiu tornáronse interdependientes una con otra, delles provincies especializar na producción del granu, otres en vinu y otres n'aceite d'oliva, dependiendo'l tipu de suelu.
Mesoamérica
En Mesoamérica, el teocintle montés tresformóse al traviés de la seleición humana nel antepasáu del maíz modernu, hai más de 6000 años. Estendióse gradualmente al traviés d'América del Norte y yera el principal cultivu de los nativos americanos nel momentu de la esploración europea[47] Otros cultivos mesoamericanos incluyíen cientos de tipos de zusmios y frijol. Cocoa foi tamién un cultivu importante asitiáu en Méxicu y América Central. El pavu, unu de les aves de carne más importante, foi criáu en Méxicu y nel sur de los Estaos Xuníos.
En Mesoamerica, Los azteques fueron granxeros activos y la so agricultura ta centrada na economía. La tierra alredor del Llagu de Texcoco yera fértil, pero non lo suficientemente llarga pa producir la cantidá necesaria de comida pa la población del so imperiu n'espansión. Los azteques desenvolvieron sistemes de regación, formaron fasteres en terraces, y fertilizaron el so suelu. Sicasí la so principal téunica agrícola yeren les chinampas, o islles artificiales, tamién conocíos como "xardinos flotantes". Estos fueron utilizaos pa faer les árees pantanoses alredor del llagu aptes pa l'agricultura. Pa faer chinampas, les canales fueron escavaos poles islla pantanoses y mariñes, de siguío, la folla atropar en grandes alfombres feches de cañes texíes. Les alfombres fondiábense arreyar a postes clavaos nel llechu del llagu y depués llantando arboles nes sos esquines qu'echaron raigaños y asina asegurar les islles artificiales en forma permanente. Los azteques cultivaron maíz, calabaza, verdures y flores en chinampas.
Suramérica
Na rexón de los Andes en Suramérica'l cultivu más importante yera la pataca, cultivada aproximao fai 7.000–10.000 años.[48][49][50] Munches variedaes de frijol fueron semaos en Suramérica, como la coca, que sigue siendo un cultivu importante anguaño. Los animales tamién fueron domados, incluyendo les llapaes, alpaques y coneyucos d'india.
Les civilizaciones precolombines andines yeren sociedaes predominantemente agrícoles. Estes civilizaciones aprovechar de les dificultaes del terrén, enfrentando los desafíos de los estrechos valles del monte y de les rexones desérticas costeres al desenvolver sofisticaes terraces de riego y sofisticaes redes de regación. Munchos sitios de granja terraza agora reparar como un anden. L'adautación de les teunoloxíes agrícoles anteriores de los Wari y Mochica dexó a los inques entamar la producción de diversos cultivos n'ambientes costeros, montascosos y selváticas. El fuerte gobiernu centralizáu de Sapa Inca dexó la redistribución d'alimentos a otres rexones onde nun yera de normal accesible o menos abondosa. Esta redistribución y almacenamientu foi en parte posible gracies a la rede vial Inca.
Norteamérica
Los indíxenes del este de los Estaos Xuníos paecen tener numberosos cultivos como: xirasoles, tabacu,[51] variedaes de zusmiu y Chenopodium, según los cultivos que yá nun crecer, incluyendo marshelder y poca cebada, fueron cultivaos.[52][53] Otres comíes monteses pudieron ser sometíes a dalgún cultivu selectu, incluyíos l'arroz montés y l'azucre de pládanu[54] Dos de los principales cultivos, nueces y uves Concord, utilizáronse llargamente nos tiempos prehistóricos, pero nun paecen ser cultivaos hasta'l sieglu xix.[55][56]
Los nativos asitiaos no que güei ye California y noroeste del Pacíficu prauticaron delles formes de xardinería forestal y de palos de fueu p'agricultura nos montes, praderíes, montes mistos, y les güelgues, lo que garantizaba que les plantes y medicines deseyaos siguieren disponibles. Los nativos controlaron el fueu a escala rexonal pa crear una ecoloxía de quemes de baxa intensidá que torgó mayores, quemes catastrófiques y sustentable baxa densidá agricultura na rotación suelta; una especie de permacultura selvaxe.[57][58][59][60]
Australia
Dende'l momentu de la colonización británica d'Australia empecipiar en 1788, los indíxenes australianos carauterizar por ser cazadores-pañadores nómades que nun se dedicaron a l'agricultura o otres formes de producción d'alimentos, a pesar de que la evidencia amuesa lo contrario. Rhys Jones, sicasí, propunxo en 1969 que los australianos indíxenes arreyaos na quema sistemática como una forma d'ameyorar la productividá natural, lo que s'apoderó l'agricultura de palu de fueu.[61] En 1970 y 1980 investigaciones arqueolóxiques in el sur esti de Victoria establecieron que Gunditjmara y otros grupos desenvolvieren sofisticaes críes d'anguila y sistemes de captura de pexes mientres un periodu de casi 5.000 años.[62] El Profesor Harry Lourandos suxirió qu'en 1980 qu'hubo evidencia de intensificación en progresu al traviés d'Australia,[63] un procesu que paecía tener un progresu mientres los 5.000 años anteriores. Estos conceutos llevaron a Bill Gammage a argumentar que n'efeutu, el continente enteru yera un paisaxe remanáu.[2]
Güei arguméntase qu'en dos rexones d'Australia, la mariña centro-oeste y l'este d'Australia Central, tán practicándose formes d'agricultura temprana, polo que les plantes taben siendo semaes o plantaes a gran escala y el rendimientu yera almacenáu o calteníu en cantidaes significatives. Tamién paez que la xente d'estes rexones vivíen n'asentamientos permanentes de tamañu significativu (más de 200 residentes, posiblemente hasta 1000), nes viviendes lo suficientemente grandes p'allugar a 10 persones o más, y qu'exhibe un altu grau de sedentarismu. El Nhanda y Amangu de la mariña central oeste crecieron ñame (Dioscorea hastifolia), ente que dellos grupos nel este d'Australia central (la Rexón Esquines) llantaron arbustos y cebolla collechada (yaua. Cyperus bulbosus), miyu nativu (fríamente tindil, Pancium decompositum) y esporocarpo, ngardu (Marsillea drumondii).
La población siguió aumentáu xunto col usu de la tierra. A partir del 100 aC. hasta 1600 aC., la emisiones de metanu aumentaron a un permediu de 31 millones de tonelaes per añu. Esta xubida media añal ye casi tan alto como'l producíu per Estaos Xuníos añalmente en 2012. El gas metanu produzse principalmente pol cultivu d'animales y cultivu d'arroz.[64]
Mundu Árabe
A partir del sieglu viii, el mundu islámicu medieval sufrió un tresformamientu na práutica agrícola que foi descritu por dalgunos como la revolución agrícola árabe. Esti tresformamientu foi impulsada por una serie de factores qu'inclúin l'espardimientu de munchos cultivos y plantes a lo llargo de les rutes comerciales musulmanes, l'espardimientu de les téuniques agrícoles más avanzaes, y un sistema agrícola económica que promovió l'aumentu de los rendimientos y l'eficiencia. El cambéu nes práutiques agrícoles condució a cambeos significativos na economía, la distribución de la población, la crecedera urbana, la distribución de la fuercia de trabayu, cocina y alimentación, ropa y munchos otros aspeutos de la vida nel mundu islámicu.[65][66]
Los comerciantes musulmanes cubrieron una área espansiva del Vieyu Mundu, y estes rutes comerciales dexaron l'espardimientu de munchos cultivos, les plantes y les téuniques de cultivu en tol mundu islámicu, según l'adautación de cultivos, plantes, y téuniques de más allá del mundu islámicu.[66] L'historiador Andrew Watson argumentó qu'esti espardimientu introdució una serie de cultivos de gran importancia pa Europa al traviés d'Al-Andalus, xunto coles téuniques pal so cultivu. Los cultivos importantes que participen nesta tresferencia inclúin caña d'azucre, arroz y algodón. Un númberu d'árboles adicionales frutales, árboles de frutos secos y verdures tamién fueron tresferíos.
Les teunoloxíes agrícoles que fueron llargamente adoptaes mientres esti periodu inclúin los sistemes intensivos de riego, sistemes de rotación de cultivos y l'usu de manuales agrícoles. Un sofisticáu sistema de riego fixo usu de nories, molinos d'agua, agua p'alzar maquinas, preses y banzaos. Delles infraestructures de riego y la teunoloxía siguir de la dómina romana, y delles introducíes polos musulmanes.
Europa
La Edá Media produció meyores significatives nes téuniques agrícoles y la teunoloxía. Mientres esti periodu de tiempu, los monesterios partíos por toa Europa convertir en centros importantes pa la escoyeta de conocencies rellacionaes cola agricultura y la silvicultura. El sistema señorial, qu'esistió baxu distintos nomes per Europa y Asia, dexó a los grandes terratenientes control significativu sobre tantu la so tierra y los sos trabayadores, en forma de llabradores o siervos.[67] Mientres la dómina medieval, el mundu árabe yera fundamental nel intercambiu de cultivos y la teunoloxía ente la comunidá europea, Asia y continentes Africanos. Amás de tresportar numberosos cultivos, introducieron el conceutu de riego de branu a Europa y desenvolvieron los entamos del sistema de plantíos de caña d'azucre en crecedera al traviés del usu d'esclavos pal cultivu intensivu.[68] La población siguió aumentando xunto col usu de la tierra. Dende'l 100e.C. hasta'l 1600, les emisiones de metanu aumentaron un permediu de 31 millones de tonelaes per añu. Esta xubida media añal ye casi tan alto como'l producíu per Estaos Xuníos añalmente en 2012. El gas metanu produzse principalmente pola cultivu d'animales y cultivu d'arroz.[69]
Pal 900 e.C. , los desarrollos na fundición del fierro dexó aumentar la producción d'Europa, lo que llevo al desenvolvimientu na producción agrícola como araos, ferramientes de mano y zapatos de caballu. L'aráu carruca ufiertó una meyora significativa sobre l'aráu anterior, dempués d'adoptar l'aráu de vertedera china pa compensar los suelos pesáu y húmedu del norte d'Europa. Esto Traxo a baltar de montes nesa zona y un aumentu na producción agrícola, que de la mesma condució a un aumentu de la población.[70]Coles mesmes, los llabradores d'Europa treslladar d'una rotación de dos cultivos a una rotación de tres cultivos nel qu'un campu de trés foi dexáu en barbechu cada añu. Esto dio llugar a una mayor productividá y nutrición, como al cambéu nes rotaciones condució a distintos cultivos que se semaben, incluyendo llegumes como los arbeyos, llenteyes y frijoles. Inventos como la meyora de arneses pa los caballos y el Whippletree tamién camudaron los métodos de cultivu.[70]Los molinos d'agua fueron desenvueltos primeramente polos romanos, pero ameyoráronse a lo llargo de la Edá Media, xunto colos molinos de vientu, y utilícense pa moler granos en farina, cortar madera y procesar llinu y llana, ente otros usos.[71]
Los cultivos incluyíen trigu, centenu, cebada y avena. Arbeyos, fabones y arbeyeres fixéronse comunes dende'l sieglu xiii hasta la fecha como un cultivu de forraxe pa los animales y tamién poles sos propiedaes de fixación de nitróxenu fertilizante. Los rendimientos de cultivos algamaron el so puntu máximu nel sieglu xiii, y quedáronse más o menos estables hasta'l sieglu xviii.[72] Anque se pensaba que les llimitaciones de l'agricultura medieval fueron dalguna vegada pensaes p'haber apurriendo un techu pa la crecedera de la población na Edá Media, estudios recién[73][74] demostraron que la teunoloxía de l'agricultura medieval siempres foi abonda pa les necesidaes de la población en circunstancies normales, y que namái en tiempos escepcionalmente difíciles, como'l tarrecible clima de 1315-1317, que les necesidaes de la población nun podía ser conocíu.[75][76]
Intercambiu colombín
Dempués de 1492, un intercambiu global de los cultivos enantes locales y races de ganáu. Los cultivos clave arreyaos nesti intercambiu inclúin el maíz, el papa, la pataca y la mandioca que viaxa dende'l Nuevu Mundu al Viejo, y diverses variedaes de trigu, cebada, arroz y nabos que van dende'l Vieyu Mundu al Nuevu. Había bien poques especies de ganáu nel Nuevu Mundu, con caballos, vaques, oveyes y cabres siendo dafechu desconocida antes de la so llegada colos colonos del Vieyu Mundu. Los cultivos que se mueven en dambes direiciones al traviés del Océanu Atlánticu causando crecedera de la población en tol mundu, y tuvo un efeutu duraderu en munches cultures.[77]El maíz y la yuca fueron introducíos dende Brasil hasta África por comerciantes portugueses nel sieglu xvi.[78] Agora son los alimentos básicos importantes en sustitución de los cultivos nativos africanos.[79]
Dempués de la so introducción dende Suramérica a España a finales de los años 1500, el papa convertir nun importante alimentu básico en toa Europa a finales del 1700. El papa dexó a los llabradores a producir más alimentos, y la variedá añadida primeramente a la dieta europea. L'impulsu nutricional causáu pol aumentu de consumu de papa resultó en tases d'enfermedaes más baxes, les tases de natalidá más altes y les tases de mortalidá más baxes provocando una puxanza de la población en tol imperiu Británicu, los Estaos Xuníos y Europa.[80] La introducción del papa tamién provocó'l primer usu intensivu del fertilizante, en forma de guanu importáu a Europa dende Perú, y la primera pesticida artificial en forma d'un compuestu d'arsénicu utilizáu pa combatir escarabayos de la pataca. Antes de l'aprobación del papa como cultivu principal, la dependencia de los granos provocó fames rexonales y nacionales repetitivos cuando les colleches fracasaron: 17 grandes fames solo n'Inglaterra ente 1523 y 1623. Anque nun principiu casi esaniciando'l peligru de fame, la dependencia resultante sobre'l papa finalmente causó'l fracasu européu de la pataca, una mala y desastrosa collecha de la enfermedá resultando nuna fame xeneralizada, y la muerte de más d'un millón de persones solamente n'Irlanda.[81]
Revolución agrícola británica
L'usu de téuniques agrícoles primitives yera la norma histórica. La gran mayoría de la población mundial dedicada a l'agricultura de subsistencia y los rendimientos caltuvo baxa. Ente'l sieglu xvi y la metá del sieglu xix, Gran Bretaña vio un aumentu masivu de la productividá agrícola y la producción neta. Nueves práutiques agrícoles como la cortil, la mecanización, la rotación de cultivos de 4 campos y la cría selectiva dexaron una crecedera demográfica ensin precedentes, lliberando un porcentaxe significativu de la fuercia llaboral, y con ello impulsar la revolución industrial. A principios del sieglu xix, les práutiques agrícoles, especialmente cuidadosa seleición de cepes resistentes y cultivares, ameyoraren de cuenta que'l rendimientu por unidá de tierra yera munches vegaes más vista que na Edá Media y antes. Envalórase que cerca de 19 bushels por acre en 1720 a 21 a 22 bushels pola metá del sieglu, y finalmente estabilízose a 30 bushels por 1840.[82]
La revolución agrícola foi un importante puntu d'inflexón na historia. La población Inglesa en 1750 algamó 5.7 millones, tal como lo fixera nel pasáu en redol a 1350 y nuevamente en 1650. Esta vegada, en llugar d'una catástrofe maltusiana qu'asoceden derivaes d'una peste o fame, la crecedera poblacional caltúvose constante.
.jpg)
Una de les claves de la revolución agrícola británica foi'l desenvolvimientu pa caltener y ameyorar la tierra fértil en Gran Bretaña pa compensar la perda de nutrientes de les plantes del suelu nel retayu d'una zona determinada. Tierra de mayor rendimientu/hectárea. Los trabayadores agrícoles qu'utilicen ferramientes y maquinas más granibles producen más cultivos con menos trabayadores. La revolución agrícola aceleróse como la Revolución Industrial y les meyores na química produz la conocencia científica, la riqueza, y la teunoloxía pa un desenvolvimientu más sistemáticu de los fertilizantes comerciales y nueves y más granibles maquinaries agrícoles.
Asesoramientu en téuniques más granibles pa l'agricultura empezaron a apaecer n'Inglaterra a mediaos del sieglu xvii, dende escritores como Samuel Hartlib, Walter Blith y otros. El problema principal nel caltenimientu de l'agricultura nun llugar mientres enforma tiempu foi l'escosamientu de nutrientes, lo más importante, los niveles de nitróxenu nel suelu. Pa dexar la rexeneración del suelu, les tierres granibles yeren de cutiu dexes en barbechu y en dellos llugares la rotación de cultivos. El sistema de rotación de 4 campos holandés foi popularizáu pol llabrador inglés Charles Townshend nel sieglu xviii. El sistema (trigu, nabos, cebada y trébole), abrió un cultivu de forraxe y cultivos de llendo dexando que'l ganáu criar mientres tol añu. L'usu del trébole foi especialmente importante como los raigaños de les lleguminoses yeren una importante fonte de nutrientes pal suelu.[83]
Otru catalizador pa la meyora provieno del movimientu del recintu. Antes del sieglu 18, l'agricultura en toa Europa utilizaba'l sistema feudal de campu abierto colos llabradores de subsistencia de cultivu de franxes de tierra en campos que tien de mancomún la división del productu; esto yera bien ineficiente y amenorgó l'incentivu p'ameyorar la productividá. Munches granxes empezaron a ser zarraes por terratenientes qu'ameyoren l'usu de les sos tierres. Esti procesu acelerar nos sieglos xv y xvi con actos especiales del Parllamentu pa entainar el procesu llegal. Esto remató na Llei Xeneral de Cortil en 1801, que sancionó la reforma de tierres a gran escala.
La mecanización y racionalización de l'agricultura foi otru factor importante. Robert Bakewell y Thomas Coke introducieron la cría selectiva, y empecipiaron un procesu d'endogamia pa maximizar traces deseables dende mediaos del sieglu xviii, como les oveyes de New Leicester.
Les máquines inventar p'ameyorar la eficiencia de les diverses operaciones agrícoles, como semadora de Jethro Tull de 1701 que mecanizo la llantadera a la fondura correuta y l'espaciamientu y la trilladora de Andrew Meilke de 1784. Los araos ameyoráronse d'una manera constante, dende los araos de fierro de Rotherham en 1730[84] a la meyora del metal de James Small" los araos escoceses en 1763. En 1789 Ransomes, Sims y Jefferies taben produciendo 86 modelos d'aráu pa distintos suelos.[85] Les máquines de tracción tamién empezaron a reemplazar caballos de fuercia nes granxes nel sieglu xix.
La investigación científica de la fertilización empezó na Estación Esperimental de Rothamsted en 1843 por John Bennet Lawes. Investigóse l'impautu de los fertilizantes inorgánicos y orgánicos nel rendimientu del cultivu y fundó una de les primeres fábriques de fertilizantes artificiales en 1842. Fertilizantes, en forma de depósitos de nitratu de sodiu en Chile, foi importada escontra Gran Bretaña por John Thomas North, según el guanu (escrementu d'ave). EL primer procesu comercial pa la producción de fertilizantes foi'l llogru de fosfatu de la disolución de coprolitos n'ácidu sulfúrico.[86]
La derogación de les Lleis del Maíz en 1846 qu'esanició los aranceles sobre les importaciones d'alimentos y el desenvolvimientu de los barcos de vapor y los ferrocarriles, que revolucionó'l tresporte d'alimentos pa remanecer. Esta volatilidá amenorgada nos precios de los alimentos según la escasez nun área podría ser compensáu coles importaciones barates d'otra área.
La obra de Charles Darwin y Gregor Mendel creó la base científica pal fitomejoramiento que llevó a un impautu esplosivu nos postreros 150 años.[87] Les empreses, como "Gartons Plantes Agrícoles criadores" empezaron a comercializar cultivos híbridos na década de 1890.
Sieglu XX
_CNE-v1-p58-H.jpg)
Dan Albone construyó'l primer tractor de motor con gasolina lo que foi'l primer ésitu comercial en 1901, y en 1923 International Harvester Farmall tractor marcó un puntu importante na sustitución de los animales de tiru (n'especial los caballos) con máquines. De magar, cosechadoras mecániques autopropulsadas, xardineres transplantadoras y otros equipos desenvolviéronse, revolucionando entá más l'agricultura.[88] Estos inventos dexaron que les xeres agrícoles realizar con una velocidá y nuna escala enforma mayor qu'antes yera imposible, lo que lleva a les granxes modernes pa la producciones d'enforma mayores volumes de productos d'alta calidá por unidá de tierra.[89]
El métodu Haber-Bosch pa sintetizar nitratu d'amoniu represento una gran meyora y dexó a los campos de cultivu superar llimitaciones anteriores. Foi patentáu per primer vegada pol químicu alemán Fritz Haber. En 1910 Carl Bosch, mientres trabayaba pa la compañía química alemana BASF, comercializo con ésitu nel procesu y aseguro otres patentes. N'años posteriores a la Segunda Guerra Mundial, l'usu de fertilizantes sintéticos aumentó rápido, en sintonía cola creciente población mundial.[90]Y
Nel sieglu xx l'agricultura caracterizóse pol aumentu de productividá, la sustitución de fertilizantes y plaguicidas sintéticos pal trabayu, la contaminación de l'agua, y los subsidios agrícoles. Nos últimos años hubo una reacción en contra de los efeutos ambientales esternos de l'agricultura tradicional, lo que resultó nel movimientu órganico.[91] Les fames siguieron barriendo al mundu al traviés del sieglu xx. Al traviés de los efeutos de los eventos climáticos, la política del gobiernu, la guerra y la perda de colleches, millones de persones morrieron en cada unu de siquier diez fames ente los años 20s y los 90s.[92]
Otres aplicaciones de la investigación científica dende 1950 na agricultura inclúin la manipulación xenética, hidroponía, y el desenvolvimientu de los biocombustibles económicamente vidables, tales como etanol.
La revolución Verde
La revolución verde referir a una serie d'investigaciones, desenvolvimientu ya iniciatives de tresferencia de teunoloxía, que se producen ente la década de los 40 y finales de los 70, qu'amonto la producción agrícola en tol mundu, empezando más notablemente na década de los 60[93] Les iniciatives, encabezaes por Norman Borlaug, el padre de la revolución verde acreditáu por salvar a más de mil millones de persones de morrer de fame, implicando'l desenvolvimientu de variedaes d'altu rendimientu de los granos de ceberes, la espansión de la infraestructura de riego, la modernización de les téuniques de xestión, distribución de granes híbrides, fertilizantes sintéticos y pesticidas a los llabradores.
El nitróxenu sintéticu, xunto con fosfatu de roca de mina, los pesticidas y la mecanización, aumentaron considerablemente los rendimientos de cultivos nel silgo 20. L'aumentu de la ufierta de granos llevó a ganadería más barata. Amás, los aumentos nos rendimientos globales esperimentáronse más tarde nel sieglu xx, cuando s'introducieron variedaes d'altu rendimientu de granos básicos comunes, tales como l'arroz, el trigu y el maíz como parte de la Revolución Verde. La Revolución Verde esportó les teunoloxíes( incluyendo pesticidas y nitróxenu sintéticu) del mundu desarrolláu al mundu en desenvolvimientu. Thomas Malthus famosu porque predixo que la Tierra nun sería capaz de soportar la so creciente población, pero les teunoloxíes tales como la Revolución Verde dexaron al mundu producir un escedente d'alimentos.[94]
Anque la Revolución Verde aumentó significativamente la producción d'arroz n'Asia, l'aumentu de rendimientu nun hai asocediendo nos pasaos 15–20 años.[95] La xenética "potencial de rendimientu" amontóse pal trigu, pero'l potencial de rendimientu del arroz nun aumentó dende 1966, y el potencial de rendimientu del maíz hai apenes aumentáu en 35 años.[95] Precísase una o dos décades pa les que les maleces resistentes a les yerbicíes empiecen a surdir, y que los inseutos vuélvanse resistentes a los insecticides dientro aproximao una década.[95] La rotación de cultivos ayuda a evitar estes resistencies.[95]
A pesar de les práutiques d'agricultura intensiva fueron pioneros y ampliaos na historia recién xeneralmente llevo a un aumentu de les salíes, tamién se llevaron a la destrucción de les tierres agrícoles, sobremanera na zona desértica de los Estaos Xuníos dempués de la Primer Guerra Mundial. A midida que la población mundial aumenta, l'agricultura siguió pa remplazar los ecosistemes naturales con monocultivos. Activistes como Sir Albert Howard empezaron el movimientu orgánicu como una reacción a les práutiques d'agricultura intensiva. Nos últimos años, la creciente conciencia llevó a un creciente interés nesti tipu d'árees de l'agricultura como l'agricultura ecolóxica, la permacultura, plantes d'heriedu y de biodiversidá, la crecedera del movimientu "comida lenta", y un alderique en cursu qu'arrodia'l potencial de l'agricultura sostenible.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
