Espiritualidá

El términu espiritualidá (del llatín spiritus, espíritu), depende de la doctrina, escuela filosófica o ideoloxía que la trate, según del contestu en que s'utilice.^[1][2]

Espiritualidá
disciplina académica
procesu mental

Nun sentíu ampliu, significa la condición espiritual. Nesti sentíu, y referíu a una persona, referir a una disposición principalmente moral, psíquica o cultural, que tien quien tiende a investigar y desenvolver les carauterístiques de la so espíritu.^[3] Esta decisión implica davezu la intención d'esperimentar estaos especiales de bienestar, como la salvación o la lliberación. Rellaciónase coles mesmes cola práutica de la virtú.

Práutiques espirituales

Manes en posición de rezar.

Per un sitiu ye posible falar de práutiques espirituales ensin tar específicamente so lo que davezu consideramos una relixón entamada, anque xeneralmente nun dexen de ser práutiques tradicionales.^[4]

Nel occidente rellacionóse davezu'l términu con doctrines y práutiques satániques, especialmente na perspeutiva de la rellación ente'l ser humanu y un ser cimeru (Dios), según coles doctrines rellacionaes cola salvación de l'alma, anque anguaño amplióse enforma'l so usu, y nun son éstes les úniques formes en que se fai usu del términu.

Dizse tamién d'estilo o formes de vida qu'inclúin perspectives rellacionaes col ámbitu espiritual y les sos práutiques, buscando, por casu, la lliberación. Otros enfoques distintos tamién son posibles: (iniciación, ritu).^[5]

Igualmente, puede entendese ensin referencia dalguna a nengún ser cimeru o esterior al ser humanu, utilizándose'l términu pa referise a una "espiritualidá atea", o "ensin dios".^[6][7][8]

Na filosofía

Home orando.

Dellos puntos de vista filosóficos utilicen el términu pa faer referencia a la oposición ente materia y espíritu, o ente interioridá y exterioridad.^[9]

Sicasí, otra manera, la postura filosófica de los prauticantes del budismu Zen concibe la "unidá" de los opuestos:

Un filósofu, Nishida Kitaro (...) tamién s'apurrió a la práutica Zen, de la que destiló la so concepción filosófica de la "unidá" de los opuestos (espaciu y tiempu, espíritu y materia, autoconciencia y conciencia oxetiva, individuu y mundu).

Michiko Yusa, Relixones de Xapón, 2006^[10]

Nes artes

Dacuando tamién, nel ámbitu lliterariu, el términu obedez namái a aspeutos estéticos y estilísticos.^[11]