António Costa

António Costa
Presidente del Conseyu Européu
ministru de Rellaciones Esteriores de Portugal
119. Primer ministru de Portugal
Diputáu na Asamblea de la República
Secretariu xeneral del Partíu Socialista de Portugal
2010-2013 UCLG Co-President (en)
76. alcalde de Lisboa
Ministru d'Alministración Interna
Vicepresidente del Parllamentu Européu
eurodiputáu
Diputáu na Asamblea de la República
Ministru de Xusticia de Portugal
Ministru d'Asuntos Parllamentarios de Portugal
Diputáu na Asamblea de la República
Diputáu na Asamblea de la República
Vida
Nacimientu	Lisboa, 17 de xunetu de 1961 (63 años)
Nacionalidá	Portugal
Familia
Madre	Maria Antónia Palla
Fíos/es	2
Hermanos/es	Ricardo Costa
Estudios
Estudios	Universidá de Lisboa llicenciatura ; Universidad Católica Portuguesa (es) posgráu
Llingües falaes	portugués; inglés; francés
Oficiu	abogáu, políticu
	Participante Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2017 ; Xunta Añal del Foru Económicu Mundial 2018 ;
Llugares de trabayu	Estrasburgu y Bruxeles
Premios	ver Comendador con Estrella de la Orden Polonia Restituta ; Orden pro Merito Melitensi ; Order of the Sacred Treasure, 1st Class ; Orden al Mérito de Chile ; Grand Cross of the Order of Honour ; Comandante con Estrella de la Orden del Mérito de la República Polaca ; Orden de Río Branco ; Knight Grand Cross of the Order for Merits to Lithuania ; Gran Cruz de la Orde del Infante Don Enrique ; Caballero Gran Cruz de la Orden de San Gregorio Magno ; Gran Cruz de la Real Orden del Mérito de Noruega ; Order of the Cross of Terra Mariana, 3rd Class ; Gran Cruz de la Orde de Carlos III (2016) ; Grand Cross of the Order of Rio Branco (22 abril 2023) ;
Miembru de	XIII Constitutional Government of Portugal (en) ; XIV Constitutional Government of Portugal (en) ; XVII Constitutional Government of Portugal (en) ; Anexo:XXI Gobierno constitucional de Portugal (es) ; Anexo:XXII Gobierno constitucional de Portugal (es) ; Anexo:XXIII Gobierno constitucional de Portugal (es)
Creencies
Partíu políticu	Partíu Socialista
IMDb	nm3002684

António Luís Santos da Costa (17 de xunetu de 1961, Lisboa) ye un xurista y políticu portugués. Dende 2014 ye'l secretariu xeneral del Partíu Socialista y dende 2015 ye'l primer ministru de Portugal.

Datos rápidos Presidente del Conseyu Européu, ministru de Rellaciones Esteriores de Portugal ...

Zarrar

Ñaz na parroquia de São Sebastião de la Pedreira en Lisboa, António Costa tien orixe goesa católica del llau paternu, siendo fíu del publicitariu, escritor y tamién militante destacáu del Partíu Comunista Orlando da Costa (fíu d'un goês católicu y nietu maternu d'una francesa, descendiente directu por varonia de Marada Poi, Brâmane Gaud Saraswat del sieglu XVI) y de la so primer muyer, la periodista Maria Antónia Palla, la primer muyer integrada na direición del Sindicatu de los Periodistes. Ye mediohermanu del periodista Ricardo Costa (fíu d'Orlando da Costa y d'Inácia Martins Ramalho de Paiva); primu en segundu grau del políticu mozambicamu Sérgio Vieira y del socialite José Castelo Branco.^[5]

Entamó la so carrera política en 1975 na edá de 14 años, afiliándose a les Mocedá Socialista mientres el Procesu Revolucionariu en Cursu. Nel añu 1991, per primer vegada, ye escoyíu diputáu na Asamblea de la República col Partíu Socialista (PS). En 1992 sofitó a Jorge Sampaio pa liderar el Partíu Socialista y más tarde dirixó la campaña eleutoral d'él pa les eleiciones de presidenciales de 1996. António Costa participó como cabezaleru nes eleiciones municipales de Loures de 1993, pero nun llograra superar a la Coalición Democrática Xunitaria (coalición fecha por Partíu Comunista Portugués y pol Partíu Ecoloxista).

N'ochobre de 1995 s'estrena nel primer gobiernu d'António Guterres como Secretariu d'Estáu d'Asuntos Parllamentarios y dos años dempués, Ministru d'Asuntos Parllamentarios. Na segunda llexislatura del Gobiernu de Guterres, Costa llevaría'l Ministeriu de Xusticia, cargu qu'abandonó en 2002.

António Costa participó nes Eleiciones al Parllamentu Européu de 2004, llogró l'escañu y ye nomáu vicepresidente del Parllamentu hasta 2005. Nel añu 2014 anunció que va lluchar pol lideralgu del Partíu Socialista, disputándo-y el cargu a António José Seguro. Finalmente sal ganador col sofitu del 67,33% de los eleutores frente a los 31,65 de Seguro, siendo elixíu candidatu a Primer ministru del país nes eleiciones llexislatives de 2015. Nos caberos díes de payares d'esi añu, celebráronse eleiciones primaries pal cargu de secretariu xeneral tres la dimisión d'António José Seguro. Costa ye escoyíu secretariu xeneral del PS ensin oposición nenguna.

Televisión

António Costa participó nel programa d'alderique políticu de SIC Notícias, Quadratura do Círculo, ente 2008 y 2014.

Abogáu

Llicenciáu en Drechu, pola Facultá de Derechu de la Universidá de Lisboa, foi dirixente asociativu de l'Asociación Académica d'esta Facultá (AAFDL) (1982–1984) y direutor de la Revista de l'AAFDL (1986–1987). Obtuvo posteriormente un posgráu n'Estudios Europeos, nel Institutu Européu de la Universidá Católica Portuguesa.

Foi almitíu en 1988 na Ordem dos Advogados, dempués de facer práctiques nel bufete d'abogaos de José Vera Jardim y Jorge Sampaio, Jardim, Sampaio, Caldas e Associados.^[6]

Portugal Gran Cruz de la Orde del Infante D. Henrique de Portugal (1 de Marzu de 2006)^[7]
Noruega Gran Cruz de la Orde del Méritu Real de la Noruega (25 de Setiembre de 2009)^[8]
Estonia Cruz de 3ª Clase de la Orde de la Tierra Mariana de la Estonia (16 de xunetu de 2010)^[8]
Lituania Gran Cruz de la Orde del Méritu de la Lituania (16 de xunetu de 2010)^[8]
Chile Gran Cruz de la Orde del Méritu del Chile (31 d'Agostu de 2010)^[8]
Plantía:Ciudá del Vaticanu Grã-Cruz de la Orde de Son Gregório Magno del Vaticanu o de la Santa Sede (3 de Setiembre de 2010)^[8]
Malta Gran Cruz de la Orde Pro Merito Melitensi de la Orde Soberana y Militar de Malta (23 de Payares de 2010)^[8]
Polonia Comandante con Estrella de la Orde de Polonia Restituta de la Polonia (18 de xunetu de 2012)^[8]
Brasil Comendador de la Orde de Río Blanco del Brasil (19 de Mayu de 2014)^[8]
Xapón Gran Cruz de la Orde de l'Ayalga Sagrada del Xapón (16 de Febreru de 2015)^[8]
Polonia Grande-Oficial de la Orde del Méritu de la Polonia (16 de Febreru de 2015)^[8]
España Gran Cruz de la Orde de Carlos III d'España (25 de Payares de 2016)^[8]
Grecia Gran Cruz de la Orde d'Honra de la Grecia (21 d'Abril de 2017)^[8]