Muérganu qu'exerz el poder llexislativu de la Xunta d'Andalucía From Wikipedia, the free encyclopedia
El Parllamentu d'Andalucía ye, xunto cola Presidencia de la Xunta y el Conseyu de Gobiernu, unu de los trés órganos que componen la Xunta d'Andalucía, institución na que ta depositáu'l poder d'autogobiernu de la comunidá d'Andalucía, n'España. El Parllamentu ye l'órganu sobre'l que fuelga'l poder llexislativu. Ta compuestu por diputaos escoyíos por aciu sufraxu universal direutu, que representen al pueblu andaluz.[1] El Parllamentu d'Andalucía constituyir en 1982, tres l'aprobación del Estatutu d'Autonomía en 1981. La so actual see ye l'antiguu hospital de los Cinco Llagues en Sevilla.
| Parllamentu d'Andalucía | |
|---|---|
 | |
| Datos xenerales | |
| Tipu | parlamentu autonómicu |
| Estáu |
 España |
| Pertenez a la xurisdicción | Andalucía |
| Sede |
Hospital de las Cinco Llagas (es)  |
| Formáu por | diputáu del Parllamentu d'Andalucía |
| Composición | |
| Númberu d'escaños | 109 |
 | |
| Más información | |
| parlamentodeandalucia.es | |
 | |
La Guerra Civil (1936-1939) y el advenimiento del franquismu acaben coles reivindicaciones d'autogobiernu d'Andalucía, que fueren favorecíes mientres la Segunda República. Les aspiraciones nacionalistes andaluces viéronse obligaes a caltenese ocultes hasta la muerte de Francisco Franco en 1975. Cola transición que tuvo llugar tres la muerte del dictador, y l'adopción d'una nueva Constitución en 1978, resurdieron les reivindicaciones d'autogobiernu. L'artículu segundu de la Constitución reconoz el derechu de les distintes rexones y nacionalidaes de la Nación española a constituyise en Comunidaes Autónomes,[2] al empar que'l Títulu VIII precisaba les competencies que-yos correspondíen y enunciaba el so funcionamientu.
El 4 d'avientu de 1977 cerca d'un millón y mediu d'andaluces manifestar nes capitales de provincia, respondiendo a la convocatoria fecha polos diputaos y senadores escoyíos n'Andalucía, que, arrexuntaos na Asamblea de Parllamentarios, seríen los encargaos de dar los primeros pasos de la ellaboración d'un Estatutu d'Autonomía plenu de les competencies dexaes pol marcu constitucional.
En xineru de 1978 l'Asamblea de Parllamentarios Andaluces aprueba'l proyeutu de decretu pol que se regula'l réxime preautonómicu. N'abril concede la preautonomía a Andalucía. Constituyir en Cádiz la Xunta Preautonómica d'Andalucía, presidida por Plácido Fernández Viagas. N'avientu del mesmu añu róblase'l denomináu «Pactu d'Antequera», pol qu'once partíos enllantaos n'Andalucía comprometer a xunise pa consiguir nel menor tiempu posible l'autonomía. Poco dempués, el 27 d'avientu de 1978, S.M. el Rei don Xuan Carlos I sanciona la Constitución Española ante les Cortes.
.jpg)
En xunu del añu siguiente constitúyese la Xunta d'Andalucía, presidida por Rafael Escuredo Rodríguez. El plenu aprueba en Granada acoyese a la vía del artículu 151 de la Constitución, qu'establez una vía de consecución de l'autonomía, qu'establez como requisitos l'aprobación de la Diputación, de trés cuartes partes de los conceyos y de la mayoría del censu eleutoral, l'aprobación por aciu referendu de cada provincia afeutada y la ellaboración del proyeutu d'Estatutu d'autonomía. Andalucía va ser la única Comunidá Autónoma qu'adquiera dicha considerancia por aciu la vía propuesta pol artículu 151 de la Constitución. A finales d'agostu, el 95% de los conceyos andaluces sumir al proyeutu autonómicu. Tamién se realiza y aprueba en Carmona un primer anteproyeutu de la mano d'una comisión formada por nueve representantes de tolos partíos andaluces, cuantimás de los mayoritarios UCD y PSOE.
En febreru de 1980 celébrase'l referendu de ratificación de la iniciativa autonómica, que ye ratificada por toles provincies andaluces sacante Almería, onde nun se llogra la mayoría absoluta. Esti imprevistu bloquia temporalmente la iniciativa autonómica, pero n'ochobre del mesmu añu, por aciu un cambéu de la Llei Orgánica de Modalidaes de Referendu, déxase sustituyir la non ratificación d'Almería poles Cortes Xenerales, previa solicitú de la mayoría de los diputaos y senadores almerienses.
El 28 de febreru de 1981 l'Asamblea de Diputaos y Senadores andaluces aprueba en Córdoba el proyeutu d'Estatutu, llamáu «Estatutu de Carmona», por ser ellaboráu en dicha ciudá. Pa la so realización tómase como base l'anteproyeutu realizao y aprobao na mesma ciudá en 1979. N'ochobre'l proyeutu d'Estatutu ye aprobáu por referendu popular. Dos meses más tarde ye ratificáu pol Congresu de los Diputaos y pol Senáu, y finalmente ye sancionáu'l 30 d'avientu de 1981 por S.M. el Rei, don Xuan Carlos I. Andalucía yá tien un Estatutu d'Autonomía que garantiza y rixe el so derechu al autogobiernu.[3]
El 23 de mayu de 1982 realícense les primeres eleiciones al Parllamentu d'Andalucía. L'Estatutu d'Andalucía, de la mesma qu'asocede cola Constitución Española, nun afita'l númberu de diputaos, sinón que marca una forqueta de 90 a 110 diputaos. Decide afitase en 109 el númberu de parllamentarios, cola siguiente distribución territorial: 11 poles provincies d'Almería y Huelva, 13 poles provincies de Xaén, Granada y Córdoba, 15 poles provincies de Cádiz y Málaga, y 18 pola provincia de Sevilla. Estes primeres eleiciones son de gran importancia, non yá porque con elles forma la primer asamblea llexislativa de la Historia d'Andalucía, sinón porque tamién diseñen un mapa políticu apropiáu pa la nueva Comunidá Autónoma. Les resultancies dan el poder innegablemente al PSOE, que llogra mayoría absoluta con 66 escaños, siguíu pola Federación d'Alianza Popular con 17 escaños, UCD con 15, el PCA-PCE[4] que llogra 8 y el PSA-PA[5] con 3 escaños.
.jpg)
El 21 de xunu de 1982 constitúyese'l Parllamentu d'Andalucía na Sesión Constitutiva celebrada nos Reales Alcázares de Sevilla, na que s'escoyó por mayoría a don Antonio Ojeda Escobar como Presidente del Parllamentu d'Andalucía. Poco dempués, nes sesiones del 14 y 15 de xunetu, don Rafael Escuredo Rodríguez ye escoyíu primer Presidente de la Xunta d'Andalucía.[6]
El cambéu más importante que realizó'l Parllamentu d'Andalucía tres la so creación ye la reforma del Estatutu d'Autonomía, adoptáu por referendu el 18 de febreru de 2007, con un 87,45% de votos a favor y una astención récor del 63,72%.[7] Esti Estatutu, por que la so ellaboración el Parllamentu d'Andalucía xugó un papel bien activu,[8] aumenta les competencies propies del gobiernu autonómicu andaluz, y, ente otres coses, fai oficial el rangu de capital de Sevilla.
La Xunta d'Andalucía defínese como un sistema parllamentariu, basáu nel principiu de la separación de poderes, y nel cual el Parllamentu xuega un papel fundamental, na concepción y puesta en práutica de la política, ellaborada pol Conseyu de Gobiernu, y el so Presidente, escoyíu polos parllamentarios. Los distintos órganos políticos actúen nun marcu nel que les instituciones consiguen permediar mutuamente los sos respeutivos poderes. L'enfotu del Parllamentu ye necesaria pa l'actuación del Conseyu de Gobiernu, una estrecha collaboración ye indispensable p'asegurar el funcionamientu regular de los poderes públicos d'Andalucía. Les funciones del Parllamentu d'Andalucía se explicitan nel artículu 106 del Estatutu d'Autonomía:
Artículu 106.Correspuende al Parllamentu d'Andalucía:
1. El exerciciu de la potestá llexislativa mesma de la Comunidá Autónoma, según la que-y correspuenda acordies con l'Artículu 150.1 y 2 de la Constitución.
2. La orientación y el impulsu de l'aición del Conseyu de Gobiernu.
3. El control sobre l'aición del Conseyu de Gobiernu y sobre l'aición de l'Alministración asitiada so la so autoridá. Con esta finalidá podrán crease, nel so casu, comisiones d'investigación, o atribuyir esta facultá a les comisiones permanentes.
4. L'exame, la enmienda y la aprobación de los presupuestos.
5. La potestá de establecer y esixir tributos, según l'autorización d'emisión de delda pública y del recursu al creitu, nos términos qu'estableza la Llei Orgánica a que se refier l'Artículu 157.3 de la Constitución Española.
6. La eleición del Presidente de la Xunta.
7. La esixencia de responsabilidá política al Conseyu de Gobiernu.
8. L'apreciación, nel so casu, de la incapacidá del Presidente de la Xunta.
9. La presentación de proposiciones de llei al Congresu de los Diputaos nos términos del Artículu 87.2 de la Constitución.
10. La autorización al Conseyu de Gobiernu pa obligase nos convenios y alcuerdos de collaboración con otres Comunidaes Autónomes, acordies cola Constitución y el presente Estatutu.
11. La aprobación de los planes económicos.
12. El exame y aprobación de la Cuenta Xeneral de la Comunidá Autónoma, ensin perxuiciu del control atribuyíu a la Cámara de Cuentes.
13. La ordenación básica de los órganos y servicios de la Comunidá Autónoma.
14. El control de les empreses públiques andaluces.
15. El control de los medios de comunicación social dependientes de la Comunidá Autónoma.
16. La interposición de recursos d'inconstitucionalidá y la personación nos procesos constitucionales acordies con lo qu'estableza la Llei Orgánica del Tribunal Constitucional.
17. La designación, nel so casu, de los Senadores y Senadores que correspuendan a la Comunidá Autónoma, acordies con lo establecío na Constitución. La designación va poder recayer en cualquier ciudadanu qu'ostente la condición política d'andaluz.
18. La solicitú al Estáu de la atribución, tresferencia o delegación de facultaes nel marcu de lo dispuesto nel Artículu 150.1 y 2 de la Constitución.
19. Les demás atribuciones que se deriven de la Constitución, d'esti Estatutu y del restu del ordenamientu xurídicu.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Ente les distintes competencies principales del Parllamentu andaluz pueden estremase trés grandes grupos:
L'apartáu primeru del artículu 106 del Estatutu d'Autonomía define la misión fundamental del Parllamentu d'Andalucía como:
Artículu 106.1. El exerciciu de la potestá llexislativa mesma de la Comunidá Autónoma, según la que-y correspuenda acordies con l'Artículu 150.1 y 2 de la Constitución.[9]Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
A esti efeutu, l'asamblea dispón de la facultá d'ellaborar y aprobar les lleis que-y son presentaes pol Presidente y el Conseyu de Gobiernu. Estes lleis, una vegada aprobaes, son promulgaes pol Presidente, nel nome del Rei, y publicaes tantu nel Boletín Oficial de la Xunta d'Andalucía (BOJA) como nel Boletín Oficial del Estáu (BOE). Ye l'Estatutu'l que, al traviés de les competencies (esclusives o compartíes col Estáu) de la Comunidá Autónoma,[10] delimita l'ámbitu d'aición llexislativa del Parllamentu d'Andalucía. Tocantes a les competencies esclusives, el Parllamentu Andaluz ye l'únicu encargáu de llexislar. Al respeutive de les competencies compartíes col Estáu, el poder llexislativu estremar ente'l Parllamentu andaluz y les Cortes Xenerales.
En materia de llexislación económica y financiera, el Parllamentu dispón de tres poderes importantes. Per una parte, esamina, enmienda y vota los presupuestos que-y son presentaos pol Gobiernu de la Xunta, tal que diz l'apartáu cuartu del artículu 106 del Estatutu. De segundes, ye l'encargáu d'establecer y esixir el pagu de tributos, según autorizar la emisión de delda pública y recursu al creitu, según los criterios definíos poles lleis orgániques nacionales y la Constitución.[11] A lo último, el Parllamentu ye l'encargáu tamién d'aprobar los planes d'intervención económica ellaboraos pol Gobiernu de la Xunta, tal que dicta l'oncenu estremáu del yá citáu artículu 106.
Respectu al poder llexislativu, el Parllamentu tien a la so disposición diverses víes d'aición. Asina, puede presentar proposiciones de llei al Congresu de los Diputaos, autorizar al Gobiernu a cerrar alcuerdos con otres Comunidaes y afitar el funcionamientu xeneral de les alministraciones y servicios d'Andalucía. Tamién tien potestá pa interponer recursos d'inconstitucionalidá al Tribunal Constitucional.
Amás de los sos poderes de designación del Presidente de la Xunta d'Andalucía, el Parllamentu esfruta d'un ciertu númberu de prerrogativas destinaes a favorecer el control de Gobiernu. L'artículu 106.3 diz asina:
Artículu 106.3. El control sobre l'aición del Conseyu de Gobiernu y sobre l'aición de l'Alministración asitiada so la so autoridá. Con esta finalidá podrán crease, nel so casu, comisiones d'investigación, o atribuyir esta facultá a les comisiones permanentes.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
N'efeutu, axusta que'l Parllamentu tien de controlar l'aición del Conseyu de Gobiernu de la Xunta d'Andalucía y l'Alministración asitiada so la so autoridá. Precísase igualmente que'l Parllamentu tien la facultá de crear comisiones d'investigación o atribuyir dicha facultá a comisiones permanentes.
Amás de la posibilidá de formular cuestiones escrites a los miembros del Gobiernu, los «conseyeros», les comisiones de control ya investigación tienen la posibilidá de realizar sesiones de cuestiones orales, que tienen llugar nel Parllamentu. Otru mecanismu consisten en presentar interpelaciones, nes qu'un diputáu, col respaldu del so grupu parllamentariu, realiza una cuestión oral que desagua un alderique parllamentariu, que puede dar llugar a una moción. Los parllamentarios tienen tamién la posibilidá d'esixir la comparecencia d'un miembru del Gobiernu. El Gobiernu puede solicitar tamién comparecer cola mesma finalidá.
Los apartaos 12, 14 y 15 del artículu 106 precisen igualmente que la cámara tien la potestá p'aprobar les Cuentes Xenerales de la Comunidá Autónoma, según controlar les empreses públiques y medios de comunicación dependientes de la Xunta, como ye'l casu de RTVA. A esti efeutu, los diputaos tienen derechu a esixir información como informes, datos o otru tipu de documentos alministrativos a les empreses públiques.[12]
La capacidá d'impulsu de l'aición de gobiernu ye atribuyida al Parllamentu d'Andalucía pol apartáu segundu del artículu 106 del Estatutu d'Autonomía.
Artículu 106.2. La orientación y el impulsu de l'aición del Conseyu de Gobiernu.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Gracies a esta facultá, el Parllamentu tien la posibilidá d'influyir la política del Conseyu de Gobiernu d'Andalucía, manifestando la so posición en rellación a asuntos d'interés faciendo espresión del so criteriu y empobinando ya impulsáu asina l'aición del Conseyu de Gobiernu.
Pa ello'l Parllamentu d'Andalucía cunta colos estos preseos:
Los Grupos Parllamentarios distintos al autor d'estes iniciatives pueden intervenir na so redaición final al traviés d'enmiendes siempres qu'aquél les acepte.[13]
Una de les más importantes misiones del Parllamentu Andaluz ye la eleición del Presidente de la Xunta d'Andalucía, qu'exerz les sos funciones en calidá, per una parte, de Presidente de Gobiernu, xefe del executivu andaluz y de les alministraciones rexonales; y por otra, en calidá de Presidente de la Comunidá Autónoma, representante d'ésta respectu al restu d'España. El Presidente representa per otru llau a la Nación Española na Comunidá Autónoma: ye escoyíu pol Parllamentu, el so nomamientu ye ratificáu pol Rei d'España.[14]
La eleición del Presidente de la Xunta polos parllamentarios andaluces constitúi unu de los medios más eficaces p'asegurar l'enfotu ente'l Gobiernu y el Parllamentu andaluces. Tres la presentación del so programa, el candidatu a la presidencia ye escoyíu por mayoría absoluta, esti fechu podría apurrir una cierta estabilidá al empar qu'una sólida mayoría parllamentaria, base necesaria pal bon desenvolvimientu de l'aición del xefe de Gobiernu. En casu de que se rompiera l'enfotu ente los dos instituciones, el Parllamentu y la Presidencia del Gobiernu, éstes disponen de dos preseos:
L'apartáu decimoséptimu del artículu 106 del Estatutu atribúi a los parllamentarios el poder nomar los senadores que van ocupar un escañu nel Senáu en calidá de representantes de la Comunidá Autónoma d'Andalucía. El Parllamentu puede tamién exercer de manera similar toa otra función que prevea la Constitución Española, l'Estatutu d'Andalucía o la llexislación, según l'apartáu decimonovenu del mesmu artículu.
Artículu 106.17. La designación, nel so casu, de los Senadores y Senadores que correspuendan a la Comunidá Autónoma, acordies con lo establecío na Constitución. La designación va poder recayer en cualquier ciudadanu qu'ostente la condición política d'andaluz.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Artículu 106.19. Les demás atribuciones que se deriven de la Constitución, d'esti Estatutu y del restu del ordenamientu xurídicu.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Les bases del funcionamientu del Parllamentu d'Andalucía vienen daes nos artículu 100 y 102 del Estatutu d'Autonomía d'Andalucía:
Artíulo 100. Representación y inviolabilidad.1. El Parllamentu d'Andalucía representa al pueblu andaluz.
2. El Parllamentu d'Andalucía ye inviolable.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Artíulo 102. Autonomía parllamentaria.1. El Parllamentu gocia de plena autonomía reglamentaria, presupuestaria, alministrativa y disciplinaria.
2. El Parllamentu va dotar del so propiu Reglamentu d'organización y funcionamientu, que la so aprobación o reforma van riquir el votu de la mayoría absoluta de los Diputaos.
3. El Reglamentu del Parllamentu va establecer l'Estatutu del Diputáu.
4. El Parllamentu ellabora y aprueba el so presupuestu y, nos términos qu'establezan les sos propies disposiciones, tien facultaes plenes pal cambéu, execución, lliquidación y control del mesmu.Estatutu d'Autonomía d'Andalucía
Apaecen tres conceptos principales: representación, inviolabilidad y autonomía, según los cualos el Parllamentu tien d'adoptar independientemente del poder executivu los sos presupuestos, funcionamientu y reglamentu, ensin que nenguna inxerencia del Conseyu de Gobiernu influya nos asuntos internos de la cámara.
El reglamentu del Parllamentu d'Andalucía qu'anguaño s'atopa a valir ye del 18 d'abril de 1995.[16] Ésti define los deberes, función y derechos de los diputaos ente otres coses, según la organización interna y el funcionamientu de la institución, precisando la naturaleza y el papel de cada unu de los órganos alministrativos que contribúin nel so funcionamientu. Estos postreros estremar en dos categoríes principales, que son los órganos rectores y los órganos de funcionamientu.
El principal órganu de funcionamientu recái sobre'l cargu de Presidente del Parllamentu, qu'ente otres coses va dirixir los alderiques, va faer aplicar el reglamentu y va ordenar los pagos.
Ente los órganos de direición destacar pola so importancia la Mesa. El so funcionamientu vien definíu nos artículos de 27 al 37 del Reglamentu.[17] La Mesa encargar de dirixir alministrativamente la institución, lo mesmo que de representar a ésta mesma.
Ente les importantes funciones qu'asume la mesa atopamos la ellaboración y execución de los presupuestos del Parllamentu, la contratación y xestión del personal, la ellaboración d'un calendariu d'un calendariu colos llabores parllamentarios, etc. Los secretarios, escoyíos nes mesmes condiciones que los Vicepresidentes y Presidente, van asistir a esti postreru na direición del trabayu llexislativu, especialmente mientres los alderiques. Tán encargaos tamién de la publicación de les actes de sesiones del Parllamentu nel Diariu de Sesiones del Parllamentu d'Andalucía (D.S.P.A.), de la Mesa y de la Xunta de Voceres, que ye otru órganu de direición importantes. Esta Xunta ta compuesta pol Presidente y los Voceros de los grupos parllamentarios.
El Parllamentu d'Andalucía cuntó con delles sedes dende la so creación. Estes son:
L'actual sede del Parllamentu d'Andalucía ye l'antiguu hospital de los Cinco Llagues, allugáu en Sevilla. Ésti funcionó como hospital hasta l'añu 1972 y tres años d'abandonu, en 1986 redactáronse los proyeutos pa la so conversión na sede del Parllamentu d'Andalucía, inaugurándose'l 28 de febreru (día d'Andalucía) de 1992.
La construcción del mesmu empecipióse en 1546 por orde de don Fadrique Enríquez de Ribera y foi diseñáu por Martín de Gainza, quien dirixó les obres hasta la so muerte, en 1556. Dos años más tarde encargóse la continuación de la obra a Hernán Ruiz II, inaugurándose inda incompletu dos años más tarde.
La so planta ye rectangular y articúlase en redol a diez patios, de los que solo se construyeron nueve, magar namái se caltienen na actualidá ocho. L'elementu más característicu del edificiu ye ensin dulda la so ilesia que, siendo más alta que'l restu del edificiu, ta asitiada nel patiu central de los accidentes. Destacar por tener planta de cruz llatina y un ampliu calter renacentista, utilizándose'l so interior como llugar de celebración de les sesiones del parllamentu.
La restauración total del edificiu remató nel añu 2003, cola conclusión de los trabayos de recuperación de los patios y estancies que nun s'acometieron mientres los años ochenta.
Tocantes a la disposición de los asientos nel salón de sesiones, les graderías tán dispuestes una frente a otra, tando nes primeres files el Conseyu de Gobiernu y el Presidente del Gobiernu, a la derecha del Presidente del Parllamentu atopamos a los grupos parllamentarios de dereches y viceversa. Nel centru atoparía'l Grupu Mistu o Grupos de Centru. Na Mesa del Parllamentu, el Presidente del mesmu ocupa l'asientu central, tando a la so derecha'l lletráu mayor, vicepresidente terceru, secretariu segundu y vicepresidente primeru, y a la so esquierda'l vicepresidente segundu, secretarios primeru y terceru y vocal.
La Mesa del Parllamentu ye l'órganu rector del Parllamentu d'Andalucía. Representa de manera colexada a la cámara, y xestiona y gobierna la institución.
| Cargu | Titular | Partíu |
|---|---|---|
| Presidenta | Marta Bosquet Aznar |  Ciudadanos |
| Vicepresidenta primera | María Esperanza Oña Sevilla |  PP-A |
| Vicepresidenta segunda | María Teresa Jiménez Vílchez |  PSOE-A |
| Vicepresidente terceru | Julio Jesús Díaz Robledo | Ciudadanos |
| Secretariu primeru | Verónica Pérez Fernández | PSOE-A |
| Secretariu segundu | Manuel Andrés González Rivera | PP-A |
| Secretariu terceru | Manuel Gavira Florentino | 25x25px Vox |
| Representante de GP* | Ana María Naranjo Sánchez |  Adelante Andalucía |
| (*) Con voz, pero ensin votu. | ||
El Presidente del Parllamentu ye escoyíu polos diputaos mientres la sesión inaugural de la llexislatura. Esti dirixe'l funcionamientu de la Mesa y l'aición de la Institución, de la qu'ostenta la so representación. El Presidente va dirixir los alderiques, va facer aplicar el reglamentu y va ordenar los pagos. Siempre va poder delegar ciertes de les sos funciones. Los vicepresidentes, escoyíos baxo les mesmes condiciones que'l Presidente, tendrán de secundar a esti postreru y reemplazalo en casu de necesidá.[18]
 Llista de Presidentes del Parllamentu d'Andalucía | |||
|---|---|---|---|
| Periodu | Presidente | Llexislatura | |
| Nome | Partíu | ||
| 1982-1986 | Antonio Ojeda Escobar | PSOE | i llexislatura |
| 1986-1988 | Ángel Manuel López y López | PSOE | ii llexislatura |
| 1988-1990 | José Antonio Marín Rite | PSOE | ii llexislatura |
| 1990-1994 | José Antonio Marín Rite | PSOE | iii llexislatura |
| 1994-1996 | Diego Valderas Sosa | IU-LV-CA | iv llexislatura |
| 1996-2000 | Javier Torres Vela | PSOE | v llexislatura |
| 2000-2004 | Javier Torres Vela | PSOE | vi llexislatura |
| 2004-2008 | María del Mar Moreno Ruíz | PSOE | vii llexislatura |
| 2008-2012 | Fuensanta Coves Botella | PSOE | viii llexislatura |
| 2012-2015 | Manuel Gracia Navarro | PSOE | ix llexislatura |
| 2015-2018 | Juan Pablo Durán Sánchez | PSOE | x llexislatura |
| 2018- | Marta Bosquet Aznar | Ciudadanos | xi llexislatura |
| Fonte: Parllamentu d'Andalucía | |||
El Parllamentu d'Andalucía ta formáu por 109 diputaos, de conformidá colo dispuesto nel artículu 17 de la Llei 1/1986, de 2 de xineru, Eleutoral d'Andalucía. La circunscripción eleutoral ye la provincia, de cuenta que caúna de les ocho provincies andaluces tien asignáu un mínimu d'ocho diputaos, más un númberu adicional de diputaos en función de la so población. Pa entrar na repartida de diputaos por una ciscunscripción, una candidatura tien de llograr un mínimu del 3% de los votos. De too ello, surde'l Parllamentu Autonómicu de menor númberu de diputaos per habitante, esto ye, el menos representativu de los 17 d'España.
Los eleutores voten a candidatures de partíos en llistes zarraes, qu'alternen a homes y muyeres nos puestos pares ya impares o viceversa (lo que popularmente conozse como "llistes cremallera"). Pa optar a consiguir diputaos nuna provincia, una candidatura tien de llograr, siquier, un 3% de los votos válidos en dicha provincia. Los escaños son asignaos a los partíos políticos según la llei D'Hondt.
Tres les eleiciones al Parllamentu d'Andalucía del 2 d'avientu de 2018, la composición de la cámara quedó de la siguiente manera:
| Grupos parllamentarios nel Parllamentu d'Andalucía | ||||
| Partíu | Líder | Voceru | Escaños | |
| Partíu Socialista Obreru Español d'Andalucía | PSOE-A | Susana Díaz | Mario Jiménez | 33 |
| Partíu Popular Andaluz | PP-A | Juan Manuel Moreno | José Antonio Nieto | 26 |
| Ciudadanos | Cs | Juan Marín | Sergio Romero Jiménez | 21 |
| Adelante Andalucía | AA | Teresa Rodríguez | Antonio Maíllo | 17 |
| Vox | Vox | Francisco Serrano | Alejandro Hernández | 12 |
| Non Ascritos | NA | - | - | 0 |
| Provincies | PSOE-A | PP-A | Cs | Adelante Andalucía | Vox | Sufraxu escrutáu | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Votos | %[19] | Escaños | Votos | % | Escaños | Votos | % | Escaños | Votos | % | Escaños | Votos | % | Escaños | ||
 Almería |
67 088 | 25,92 | 3 | 70 504 | 27,24 | 4 | 42 258 | 16,33 | 2 | 24 985 | 9,65 | 1 | 43 468 | 16,79 | 2 | 262 212 |
 Cádiz |
121 100 | 23,78 | 4 | 89 517 | 17,58 | 3 | 106 331 | 20,88 | 3 | 97 647 | 19,18 | 3 | 57 279 | 11,25 | 2 | 518 707 |
 Córdoba |
111 501 | 29,22 | 4 | 83 715 | 21,94 | 3 | 67 352 | 17,65 | 2 | 64 048 | 16,79 | 2 | 35 096 | 9,20 | 1 | 390 922 |
.svg){kind=small} Granada |
111 161 | 26,93 | 4 | 95 220 | 23,07 | 3 | 75 949 | 18,40 | 3 | 62 206 | 15,07 | 2 | 46 952 | 11,38 | 1 | 426 456 |
 Huelva |
66 671 | 31,60 | 4 | 47 653 | 22,59 | 3 | 34 271 | 16,25 | 2 | 30 071 | 14,25 | 1 | 17 573 | 8,33 | 1 | 216 095 |
 Jaén |
112 339 | 35,40 | 4 | 73 532 | 23,17 | 3 | 50 604 | 15,95 | 2 | 38 473 | 12,13 | 1 | 27 671 | 8,72 | 1 | 325 543 |
 Málaga |
152 279 | 24,20 | 4 | 142 182 | 22,60 | 4 | 124 573 | 19,80 | 4 | 98 440 | 15,64 | 3 | 72 455 | 11,51 | 2 | 639 555 |
 Sevilla |
267 104 | 29,98 | 6 | 146 952 | 16,50 | 3 | 158 293 | 17,77 | 3 | 168 170 | 18,88 | 4 | 95 484 | 10,72 | 2 | 912 369 |
| Total | 1 009 243 | 27,95 | 33 | 749 275 | 20,75 | 26 | 659 631 | 18,27 | 21 | 584 040 | 16,18 | 17 | 395 978 | 10,97 | 12 | 3 691 859 |
Nel Parllamentu d'Andalucía asocedieron delles escenes que captaron l'atención de medios de tol mundu. La más destacada d'elles foi la que tuvo llugar el 22 de payares de 1994. Siendo Diego Valderas, d'IX, presidente de la Cámara, votábense les enmiendes a la totalidá a los presupuestos de la Xunta, nuna sesión que duró hasta la medianueche. La encargada de llamar a la votación a viva voz, la secretaria de la Cámara Hortensia Gutiérrez del Alamo, viose indispuesta por un ataque de risa qu'a los pocos minutos convertir en coleutivu. Magar que la sesión atayar mientres cinco minutos por que'l plenu recuperara la compostura, el secretariu suplente Juan Santaella viose afeutáu por esti ataque y nun foi posible concluyir la votación, polo que Valderas viose obligáu a suspender la sesión.[20][21]
Otru ataque de risa asocedió en 2013 nes files socialistes y d'IX cuando la vocera del PP Marifrán Carazo dio la bienvenida al papa Francisco ensin qu'ésti s'atopara na Cámara.[22]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
