Llista de monarques de Francia

Tres llirios, símbolu característicu del monarca francés.

Corona real de Francia, usada a partir del sieglu XVI.

Periodu merovinxu

Pa la llista de los reis merovinxos, que se intitularon como reis francos, vease Reyes merovinxos

Periodu carolinxu

Imaxe		Nome	Entamu	Finalización	Titulación / Evento
		Pipino el Curtiu	payares de 751	24 de setiembre de 768
		Carlomán I	24 de setiembre de 768	4 d'avientu de 771
		Carlos I (Carlomagno)		28 de xineru de 814	Conquistó'l reinu lombardu en 774 Emperador dende 25 d'avientu de 800
		Carlos el Mozu	25 d'avientu de 800	4 d'avientu de 811	Unxíu como rei de los francos[1]
		Lluis I el Piadosu (Ludovico Pío)	28 de xineru de 814 ---- 1 de marzu de 834 (Restauráu)	13 de payares de 833 Depuestu pol so fíu l'emperador asociáu Lotario I ---- 20 de xunu de 840	Coronáu emperador el 11 de setiembre de 813[2][3] (abandonó'l títulu de rei de los francos)[4]
		Carlos II el Calvo	20 de xunu de 840[5][6]	6 d'ochobre de 877	Coronáu rei en Neustria n'agostu de 838: los territorios al este del Río Mosa fueren daos a Carlos el Calvo en 837 na octava partición del Imperiu na Dieta de Aquisgrán;[7][8][9] al añu siguiente la Dieta de Quiercy-sur-Oise na novena partición garantizó-y tamién Neustria[10] y foi coronáu rei[11] n'agostu/setiembre de 838.[12][13][14] En 839 la Dieta de Worms estableció la última partición l'Imperiu ente Lotario y Carlos el Calvo, dexando a Luis el Xermánicu'l territoriu de Baviera, pero que nun llegó a efeutu hasta la muerte del emperador Luis.[15][16] Emperador dende'l 25 d'avientu de 875
		Lluis II el Tatexu	[[8 d'avientu]] de 877	10 d'abril de 879	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental Lluis II foi escoyíu rei inorando'l derechu hereditariu.[17][18][19][20][21][22][23]
		Lluis III	4 de setiembre de 879[24][25][26]	5 d'agostu de 882	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental col so hermanu Carlomán II
		Carlomán II		12 d'avientu de 884	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental col so hermanu Lluis III
		Emperador Carlos III el Gordu	16/20 de xunu de 885[27]	13 de xineru de 888	Rei en Francia Oriental y Occidental Emperador dende'l 12 de febreru de 881 El 17 de payares de 887 foi depuestu en Francia Oriental pero non de Francia Occidental[28][29]
		Odón (Eudes)	29 de febreru / 13 de payares de 888[30][31][32]	1 de xineru de 898	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental De la Dinastía Robertina
		Carlos III el Simple	[[1 de xineru]] de 898	30 de xunu de 922	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental Coronáu rei rival en 28 de xineru de 893[33][34]
		Roberto I	30 de xunu de 922	15 de xunu de 923	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental De la Dinastía Robertina
		Raúl (Rodolfo)	13 de xunetu de 923	15 de xineru de 936	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental De la Dinastía Robertina
		Lluis IV d'Ultramar	19 de xunu de 936	10 de setiembre de 954	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental El so fíu Lotario acomuñáu al poder en 952[35]
		Lotario	12 de payares de 954	2 de marzu de 986	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental
		Lluis V el Folganzán	2 de marzu de 986	22 de mayu de 987	Intitulado rei de los francos en Francia Occidental Coronáu'l 8 de xunu de 979

Dinastía Capeta

Dende 1254 camudó definitivamentente la denominación de Rei de los francos por Rei de Francia.^[36] Ente 1285 y 1328 fueron tamién reis de Navarra.

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rei designáu / Rexente
		Hugo Capeto	1 de xunu[37] de 987	24 d'ochobre de 996	Rei designáu Roberto II, el 25 d'avientu de 987
		Roberto II el Piadosu	[[24 d'ochobre]] de 996	20 de xunetu de 1031	Rei designáu Hugo Magnus (19 de xunu 1017-17 de setiembre de 1025) Rei designáu Enrique I, el 14 de mayu de 1027
		Enrique I	20 de xunetu de 1031	4 d'agostu de 1060	Rei designáu Felipe I, el 23 de mayu de 1059
		Felipe I	4 d'agostu de 1060	29 de xunetu de 1108	Rexencia (1060-1066) Ana de Kiev-Balduino V de Flandes-Arzobispu Gervasio de Reims[38]
		Lluis VI el Gordu	[[3 d'agostu]] de 1108[39]	1 d'agostu de 1137	Rei designáu Felipe de Francia (14 d'abril de 1129-13 d'ochobre de 1131) Rei designáu Lluis VII, el 25 d'ochobre de 1131
		Lluis VII	1 d'agostu de 1137	18 de setiembre de 1180	Rei designáu Felipe II, el 1 de payares de 1179
		Felipe II Augusto	18 de setiembre de 1180	14 de xunetu de 1223	Dende Felipe II yá nun hubo más reis designaos en vida del rei[39]
		Lluis VIII	14 de xunetu de 1223	8 de payares de 1226
		Lluis IX (San Luis)	8 de payares de 1226	25 d'agostu de 1270	Rexente Blanca de Castiella (1226–1235)
		Felipe III l'Atrevíu	[[25 d'agostu]] de 1270	5 d'ochobre de 1285
		Felipe IV el Formosu	[[5 d'ochobre]] de 1285	29 de payares de 1314
		Lluis X el Obstinado	29 de payares de 1314	5 de xunu de 1316	Rexente Felipe de Poitiers (1316) a la muerte del rei.
		Xuan I el Póstumu	15 de payares de 1316	19 de payares de 1316	Rexente Felipe de Poitiers (1316)
		Felipe V el Llargu	[[6 de xineru|6]]/9 de xineru de 1317	3 de xineru de 1322
		Carlos IV el Formosu	[[3 de xineru]] de 1322	1 de febreru de 1328	Rexente Felipe de Valois (1328) a la muerte del rei

Dinastía Valois

Imaxe		Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
			Felipe VI	2 d'abril de 1328[40]	22 d'agostu de 1350
			Xuan II el Bonu	[[22 d'agostu]] de 1350	8 d'abril de 1364	Rexencia del Delfín Carlos (1356-1360;1364)
			Carlos V el Sabiu	[[8 d'abril]] de 1364	16 de setiembre de 1380
			Carlos VI el Bienamado	16 de setiembre de 1380	21 d'ochobre de 1422	Rexencia (1380-1388) de los duques d'Anjou-Borgoña-Berry[41][42][43] Rexencia pa la facción armagnac del Delfín Carlos (1418-1422),[44] rival y en conflictu cola Rexencia pa la facción anglu-borgoñona del rei Enrique V d'Inglaterra (1420-1422)[45] pol Tratáu de Troyes, y del Duque de Bedford (1422)[46][47]
			Carlos VII el Bienservido	30 d'ochobre de 1422[48]	22 de xunetu de 1461
			Enrique VI d'Inglaterra (Como Enrique II)	21 d'ochobre de 1422	19 d'ochobre de 1453[49]	Rei rival de Francia. Rexencia del Duque de Bedford[50] hasta 1435.[51] Los reis d'Inglaterra van siguir intitulándose como reis de Francia[52] hasta'l Acta d'Unión de 1800[53][54]
			Lluis XI	22 de xunetu de 1461	30 d'agostu de 1483
			Carlos VIII	30 d'agostu de 1483	7 d'abril de 1498	Rexencia d'Ana de Francia y Pedru II de Borbón (1483-1491)
			Lluis XII	7 d'abril de 1498	1 de xineru de 1515	Caña Valois-Orléans
			Francisco I	1 de xineru de 1515	31 de marzu de 1547	Caña Valois-Angoulême Rexente Luisa de Saboya (1515; 1525-1526)
			Enrique II	31 de marzu de 1547	10 de xunetu de 1559	Caña Valois-Angoulême
			Francisco II	10 de xunetu de 1559	5 d'avientu de 1560	Caña Valois-Angoulême
			Carlos IX	5 d'avientu de 1560	30 de mayu de 1574	Caña Valois-Angoulême Rexente Catalina de Médicis (1560–1564)
			Enrique III	30 de mayu de 1574	2 d'agostu de 1589	Caña Valois-Angoulême Rexencia de Catalina de Médicis (1574)[55]

Dinastía Borbón

Intitulados como reis de Francia y de Navarra, yá que Enrique IV yera rei de Navarra antes del so ascensu al tronu. La titulación completa era: rei de Francia y de Navarra pola gracia de Dios.

Imaxe		Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
			Enrique IV, llamáu el Bon Rei Enrique	2 d'agostu de 1589	14 de mayu de 1610
			Carlos de Borbón (Como Carlos X)	7 d'agostu de 1589	9 de mayu de 1590	Rei rival de Francia.[56] El gobiernu rival de la Lliga Católica, que nun reconocía a Enrique III, nomó al Duque de Mayena como Llugarteniente xeneral del Estáu,[57]lo qu'aceptó'l 13 de marzu de 1589.[58][59] Tres la muerte d'Enrique III fixo proclamar a Carlos de Borbón como rei,[60] pero yá que taba en prisión caltúvose como Llugarteniente Xeneral.[61] El fallecimientu de Carlos de Borbón nun supunxo alteración dalguna na Lliga,[62] y Mayena siguió siendo Llugarteniente Xeneral hasta que reconoció a Enrique IV como rei'l 24 de xineru de 1596, fecha de la firma del edictu de Folembray [63][64]
Ficheru:Lluis XIII, rey de Francia (Philippe de Champaigne).jpg			Lluis XIII, el Xustu	14 de mayu de 1610	14 de mayu de 1643	Rexente María de Médici (1610-1617)
			Lluis XIV, el Rei Sol	14 de mayu de 1643	1 de setiembre de 1715	Rexente Ana d'Austria (1643-1651)
			Lluis XV, el Bien Amáu	1 de setiembre de 1715	10 de mayu de 1774	Rexente Felipe d'Orleans (1715-1723)
			Lluis XVI	10 de mayu de 1774	21 de setiembre de 1792	Dende'l 10 d'ochobre de 1789 intitulado como Rei de los franceses[65] Tres la Fuga de Varennes, el rei foi suspendíu'l 21 de xunu de 1791 hasta que xuró la constitución el 14 de setiembre de 1791. El 10 d'agostu de 1792, l'Asamblea nacional llexislativa suspendió al Rei[66] y los sos poderes fueron asumíos por un Conseyu executivu de 6 ministros.[67][68] La Convención Nacional depunxo al rei'l 21 de setiembre de 1792, y finalmente foi guillotinado el 21 de xineru de 1793.

Primer República (1792-1804)

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Titulación / Evento
		Lluis XVII	21 de xineru de 1793	8 de xunu de 1795	Casa de Borbón Rei titular de Francia y de Navarra El Conde de Provenza proclamar rei dende l'exiliu y asumió la rexencia.[69] Reconocíu poles potencies europees,[70][71] foi proclamáu rei n'insurrecciones contra la Convención Nacional.[72]

Dinastía Bonaparte (Primer Imperiu)

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Napoleón I	18 de mayu de 1804	3[73]/11 d'abril de 1814[74]	Emperador de los franceses

Restauración borbónica

En volviendo del exiliu, el rei Lluis XVIII xube al tronu intitulado como Rei de Francia y de Navarra, anque'l reinu de Navarra yá fuera abolíu en 1789.

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Lluis XVIII, el Deseyáu	6 d'abril de 1814	20 de marzu de 1815	Autoproclamado rei nel exiliu tres la muerte de Lluis XVII en 1795.[75][76] Cola entrada de los aliaos en París, el Senáu creó'l 1 de xineru de 1814, un Conseyu executivu de 5 miembros[77]y el 14 d'abril de 1814, el Senáu dio a Carlos de Artois el cargu de Llugarteniente Xeneral del Reinu hasta la venida del rei[78] el 3 de mayu de 1814.[79]

Dinastía Bonaparte (Los Cien Díes)

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Napoleón I	20 de marzu de 1815	22 de xunu de 1815	Emperador de los franceses
		Napoleón II	22 de xunu de 1815	7 de xunetu de 1815	Emperador de los franceses La Cámara de Representantes y la Cámara de los Pares reconocieron l'abdicación de Napoleón I y la proclamación de Napoleón II[80][81]y dieron en designar una Comisión de gobiernu (gobiernu provisional) de cinco miembros'l 23 de xunu[82] La comisión foi eslleida cola entrada de los aliaos en París el 7 de xunetu de 1815.[83] y a otru día Lluis XVIII reasumió los sos poderes.[84]

Restauración borbónica

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Lluis XVIII, el Deseyáu	8 de xunetu de 1815	16 de setiembre de 1824
		Carlos X	16 de setiembre de 1824	30 de xunetu de 1830[85]	Depuestu pola Cámara de Representantes, que convidó a Lluis Felipe d'Orleans como Llugarteniente Xeneral del Reinu, col beneplácito de la Cámara de los Pares.[86] Lluis Felipe de Orléans aceptó'l 31 de xunetu y el 9 d'agostu foi proclamáu rei de los franceses. Los socesores de Carlos X son los pretendientes legitimistas.

Dinastía Orleans (Monarquía de Xunetu)

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Lluis Felipe I	9 d'agostu de 1830	24 de febreru de 1848	El 24 de febreru de 1848 robló la so abdicación, y el mesmu día proclamóse un gobiernu provisional, que de la mesma proclamó la república'l día 26.[87] Los descendientes de Lluis Felipe son los pretendientes orleanistas

Dinastía Bonaparte (Segundu Imperiu)

Imaxe	Escudu	Nome	Entamu	Finalización	Rexente / Eventos
		Napoleón III	2 d'avientu de 1852	4 de setiembre de 1871	Prindáu'l 2 de setiembre de 1870 na Batalla de Sedán. El 4 de setiembre proclamóse un gobiernu provisional republicanu: el Comité de Defensa Nacional.[88][89]

Ver tamién

• Reyes merovinxos
• Reines y emperatrices de Francia
• Pretendientes legitimistas al tronu francés
• Pretendientes orleanistas al tronu francés (orleanismo)
• Pretendientes bonapartistas al tronu francés (bonapartismo)
• Emblema nacional de Francia

Referencies

1. Rosamond McKitterick (2008), Carlomagno. La formación d'una identidá europea, páx.114
2. Barbero, Alessandro (2004). Charlemagne: Father of a Continent (n'inglés). University of California Press, páx. 343. ISBN 9780520239432.
3. Grierson, Philip; Blackburn, Mark (2007). Medieval European Coinage. The early middles ages 1 (n'inglés), páx. 524. ISBN 9780521031776.
4. Pirenne, Henri (2008). History of Europe (n'inglés). Read Books, páx. 115. ISBN 9781409724605.
5. Folz, Robert (1974). The Coronation of Charlemagne (n'inglés). Routledge & Kegan Paul, páx. 190. ISBN 9780710078476.
6. Cannadine, David; Price, Simon (1992). Rituals of Royalty: Power and Ceremonial in Traditional Societies (n'inglés). Cambridge University Press, páx. 158. ISBN 9780521428910.
7. Goldberg, Eric Joseph (2006). Struggle for empire: kingship and conflict under Louis the German, 817-876 (n'inglés). Cornell University Press, páx. 82. ISBN 9780801438905.
8. Riché, Pierre (1993). The Carolingians (n'inglés). University of Pennsylvania Press, páx. 157. ISBN 9780812213423.
9. Palgrave, Francis (1851). The History of Normandy and of England 1 (n'inglés). John W. Parker and son, páx. 165.
10. Palgrave, Francis (1851). The History of Normandy and of England 1 (n'inglés). John W. Parker and son, páx. 166.
11. Ganshof, François Louis (1996). Feudalism (n'inglés), páx. 26. ISBN 9780802071583.
12. Jeep, John M. (2001). Medieval Germany: an encyclopedia (n'inglés). Psychology Press, páx. 417. ISBN 9780203801765.
13. Nelson, Janet L. (1996). The Frankish world, 750-900 (n'inglés). Continuum International Publishing Group, páx. 84. ISBN 9781852851057.
14. Jean-Charles-Léonard, Simonde de Sismondi (1850). The French under the Merovingians (n'inglés). W. &. T. Piper, páx. 311.
15. Folz, Robert (1974). The Coronation of Charlemagne (n'inglés). Routledge & Kegan Paul, páx. 190. ISBN 9780710078476.
16. Jean-Charles-Léonard, Simonde de Sismondi (1850). The French under the Merovingians (n'inglés). W. &. T. Piper, páx. 312.
17. Brissaud, Jean (2001). A History of French Public Law (n'inglés). Beard Books, páx. 72. ISBN 9781587981012.
18. Palgrave, Francis (1851). The History of Normandy and of England 1 (n'inglés). John W. Parker and son, páx. 298.
19. Jean-Charles-Léonard, Simonde de Sismondi (1835). The French under the Merovingians (n'inglés). W. &. T. Piper, páx. 392.
20. Riché, Pierre (1993). The Carolingians (n'inglés). University of Pennsylvania Press, páx. 212. ISBN 9780812213423.
21. Classen, Albrecht (2007). Old age in the Middle Ages and the Renaissance: interdisciplinary approaches to a neglected topic (n'inglés), páx. 133. ISBN 9783110195484.
22. Jean-Charles-Léonard, Simonde de Sismondi (1850). The French under the Merovingians (n'inglés). W. &. T. Piper, páx. 160.
23. Carroll, Jane Louise; Stewart, Alison G. (2003). Saints, sinners, and sisters: gender and northern art in medieval and early modern Europe (n'inglés). Ashgate Publishing, páx. 170. ISBN 9780754605898.
24. Taylor, Isidore-Justin-Séverin (1854). La ville de Reims (en francés). A. F. Lemaitre,, páx. 7.
25. Riché, Pierre (1993). The Carolingians (n'inglés). University of Pennsylvania Press, páx. 214. ISBN 9780812213423.
26. (1823) Encyclopaedia Britannica: or, A dictionary of arts, sciences, and miscellaneous literature, enlarged and improved IX (n'inglés). Archibald Constable, páx. 65.
27. Fournial, Étienne (1989). Cartulaire de l'Abbaye de Vabres au Diocese de Rodez (en francés), páx. 13.
28. MacLean, Simon (2003). Kingship and politics in the late ninth century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire (n'inglés). Cambridge University Press, páx. 194. ISBN 9781139440295.
29. (1854) The Archaeological journal 11 (n'inglés). Royal Archaeological Institute of Great Britain and Ireland, páx. 264.
30. Dunbabin, Jean (2000). France in the making, 843-1180 (n'inglés). Oxford University Press, páx. 27. ISBN 9780191588303.
31. Jackson, Richard A. (1995). Ordines coronationis Franciae: texts and ordines for the coronation of Frankish and French kings and queens in the Middle Ages 1 (n'inglés). University of Pennsylvania Press, páx. 133. ISBN 9780812232639.
32. Goldberg, Eric Joseph (2006). Struggle for empire: kingship and conflict under Louis the German, 817-876 (n'inglés). Cornell University Press, páx. 340. ISBN 9780801438905.
33. Bloch, Marc (1989). Feudal society 2 (n'inglés). Routledge, páx. 108. ISBN 9780415039185.
34. Tanner, Heather J. (2004). Families, friends, and allies: Boulogne and politics in northern France and England, c. 879-1160 (n'inglés). Brill, páx. 27. ISBN 9789004132436.
35. Nicolas, Harris (1838). The chronology of history (n'inglés). Longham, Rees, Orme, Brown, Green, & Longman and John Taylor, páx. 276.
36. Vauchez, André; Lapidge, Michael (2000). [https://books.google.es/books?id=qtgotOF0MKQC&lpg=PA563&client=firefox-a&pg=PA563#v=onepage&q=&f=false Encyclopedia of the Middle Ages Editor , ISBN 1579582826, Nᵘ de páxines 1624 páxines] 1 (n'inglés). Routledge, páx. 263. ISBN 9781579582821.
37. Laffan, R.G.D. (1930). Select documents of European history (n'inglés), páx. 16.
38. Pigaillem, Henri (2003). les grandes heures de l'abbaye de Saint-Benoît-sur-Loire (en francés). Editions Beauchesne, páx. 215. ISBN 9782701014500.
39. Bak, János M. (1990). Coronations: medieval and early modern monarchic ritual (n'inglés). University of California Press, páx. 37. ISBN 9780520066779.
40. Wagner, John A. (2006). Encyclopedia of the Hundred Years War (n'inglés). Greenwood Publishing Group, páx. xxxiii. ISBN 9780313327360.
41. Scott, Walter (1834). Waverley Novels 54 (n'inglés). S.H. Parker, páx. 191.
42. Hervé, Peter (1818). A chronological account of the history of France. (n'inglés). Peter Hervé, páx. 61.
43. Wagner, John A. (2006). Encyclopedia of the Hundred Years War (n'inglés). Greenwood Publishing Group, páx. 87. ISBN 9780313327360.
44. Knecht, Robert (2007). The Valois: Kings of France 1328-1589 (n'inglés). Continuum International Publishing Group, páx. 61. ISBN 9781852855222.
45. Curry, Anne (2003). The Hundred Years War, Second Edition (n'inglés). Palgrave Macmillan, páx. 89. ISBN 9781403908162.
46. Knecht, Robert (2007). The Valois: Kings of France 1328-1589 (n'inglés). Continuum International Publishing Group, páx. 61. ISBN 9781852855222.
47. Tuck, Anthony (1999). Crown and Nobility: England 1272-1461 (n'inglés). Wiley, páx. 64. ISBN 9780631214663.
48. Val, Malcolm Graham Allan (1974). Charles the Seventh (n'inglés). University of California Press, páx. 56. ISBN 9780520027879.
49. Ye la fecha de tomar francesa de Burdeos y el fin de la Guerra de los Cien Años.
50. Kantorowicz, Ernst Hartwig (1997). The King's Two Bodies: A Study in Mediaeval Political (n'inglés). Princeton University Press, páx. 410. ISBN 9780691017044.
51. Pernoud, Regine; Clin, Narue-Veronique (1999). Joan of Arc: Her Story (n'inglés). Palgrave Macmillan, páx. 176. ISBN 9780312227302.
52. Curry, Anne (2003). The Hundred Years War, Second Edition (n'inglés). Palgrave Macmillan, páx. 89. ISBN 9781403908162.
53. Smith, William (1868). A smaller history of England (n'inglés). James Walton y John Murray, páx. 302.
54. Black, Jeremy (2006). George the Third: America's Last King (n'inglés). Yale University Press, páx. 379. ISBN 9780300117325.
55. Richardson, Glenn (2008). The Contending Kingdoms: France and England, 1420-1700 (n'inglés). Ashgate Publishing, páx. 117. ISBN 9780754657897.
56. Pola Lliga Católica
57. Baumgartner, Frédéric J. (1976). Radical Reactionaries: The Political Thought of the French Catholic League (n'inglés). Librairie Droz, páx. 103. ISBN 9782600039031.
58. de Lucinge, René (2006). James J. Supple: Lettres de 1588: Un Monde Renversé (n'inglés). Librairie Droz, páx. 434. ISBN 9782600010399.
59. (1827) The History of Paris from the Earliest Period to the Present Day 2 (n'inglés). G. B. Whittaker, páx. 137.
60. Knecht, Robert J. (2001). The Rise and Fall of Renaissance France: 1483-1610 (n'inglés). Wiley, páx. 454. ISBN 9780631227298.
61. Browning, William Shergold (1840). A History of the Huguenots (n'inglés). Whittaker and Company, páx. 163.
62. Saulnier, Eugène (1912). -y rôle politique du cardinal de Bourbon (Charles X) 1523-1590 (en francés). Librairie ancienne Honoré Champion, páx. 250.
63. Barbiche, Bernard; Bercâe, Yves Marie (2003). Études sur l'ancienne France: offertes en hommage à Michel Antoine (en francés). Librairie Droz, páx. 20. ISBN 9782900791561.
64. Jervis, William Henley (1867). The Student's France, a History of France from the Earliest Times to the Establishment of the Second Empire in 1852 (n'inglés). Harper & Brothers, páx. 373.
65. (1840) Léonard Charles A.G. Gallois: Réimpression de l'ancien Moniteur, mai 1789 -novembre 1799 2 (en francés), páx. 32.
66. (1834) J. B. Duvergier: Collection complète des lois, décrets, ordonnances, règlemens avis du Conseil d'état, publiée sur les éditions officielles du Louvre 4 (en francés). A. Guyot et Scribe, páx. 290.
67. Bouloiseau, Marc (1983). The Jacobin Republic: 1792 - 1794 (n'inglés). Cambridge University Press, páx. 13. ISBN 9780521289184.
68. Los ministros fueron: Roland n'Interior, Clavière en Finances, Servan en Guerra, Danton en Xusticia, y Lebrun n'Asuntos Esteriores, y Monge en Marina.
69. Beauchesne, Alcide (1855). Louis XVII: His Life, His Suffering, His Death, the Captivity of the Royal Family in the Temple 2 (n'inglés). Harper & Brothers, 1855, páx. 2.
70. Vicent, Benjamin (1868). Haydn's dictionary of dates (n'inglés). Y. Moxon, son, and co., páx. 340.
71. de Beauchesne, M.A. (1854). «The Life and Death of Louis XVII», The North American Review, Volume 78 78 (n'inglés). Crosby, Nichols, and company, páx. 117.
72. el 10 de marzu de 1793 en Machecoul ( (1795) The Scots Magacín; Or, Xeneral Repository of Literature, History, and Politics, Volume 57 (n'inglés). A. Chapman, páx. 553.), o'l 24 d'agostu de 1793 en Tolón (Aulard, François-Alphonse (2009). The French Revolution: A Political History, 1789-1804 2 (n'inglés). BiblioBazaar, páx. 309. ISBN 9781115845199.)
73. Depuestu pol Senáu (Dwyer, Philip G.; McPhee, Peter (2002). The French Revolution and Napoleon: A Sourcebook (n'inglés). Routledge, páx. 190. ISBN 9780415199070.)
74. Abdicación definitiva (Lamartine, Alphonse (1834). Historia Xeneral de Francia: Hestoria de la restauración 3. Libreria Española, páx. 46.)
75. Strieter, Terry W. (1999). Nineteenth-century European Art: A Topical Dictionary (n'inglés). Greenwood Publishing Group, páx. 129. ISBN 9780313298981.
76. de Bonnechose, Émile (1888). A Popular History of France (n'inglés). Ward, Lock & Co., páx. 329.
77. Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord, Pierre Riel, conde de Beurnonville, Arnail-François, conde de Jaucourt, Emmerich Joseph, duque de Dalberg, y François-Xavier-Marc-Antoine de Montesquiou-Fézensac (Alison, Archibald (1860). History of Europe from the Commencement of the French Revolution to the Restoration of the Bourbons in 1815 (n'inglés). W. Blackwood, páx. 186.
78. (1814) The European Magazine, and London Review, Volumes 65-66 65 (n'inglés). Philological Society of London, páx. 360.
79. Thiers, Adolphe (1860). History of the consulate and the empire of France under Napoleon: forming a sequel to "The history of the French revolution" 17 (n'inglés). H. Colburn, páx. 73.
80. Wouters, Felix (1849). Histoire de la République et de l'Empire, 1789-1815 (en francés). V. Wouters, páx. 992.
81. de Norvins, Jacques Marquet (1839). Histoire de Napoléon (en francés). Furne, páx. 599.
82. Formada por Joseph Fouché, duque de Otranto (presidente), Lazare Carnot, Paul Grenier, Armand Augustin Louis de Caulaincourt, duque de Vicenza, y Nicolas-Marie Quinette.
83. Fouché, Joseph (1825). The Memoirs of Joseph Fouché, Duke of Otranto, Minister of the General Police of France 1 (n'inglés). C. Knight, páx. 310.
84. Siborne, William (1848). History of the War in France and Belgium, in 1815: Containing Minute Details of the Battles of Quatre-Bras, Ligny, Wavre, and Waterloo (n'inglés). T. and W. Boone, páx. 507.
85. Haydn, Joseph (1851). The Book of Dignities: Containing Rolls of the Official Personages of the British Empire (n'inglés). Longmans, Brown, Green, and Longmans, páx. 24.
86. de Vaulabelle, Achille Tenaille (1854). Chute de l'Empire. Histoire des deux restaurations jusqu'à la chute de Charles X 7 (en francés). Perrotin, páx. 456.
87. Deswarte, Marie-Pauline (2003). Essai sur la nature juridique de la Republique (en francés). Editions L'Harmattan, páx. 82. ISBN 9782296311435.
88. Simpson, William; Jones, Martin Desmond (2000). Europe, 1783-1914 (n'inglés). Routledge, páx. 268. ISBN 9780415226608.
89. Gildea, Robert (2008). Children of the Revolution: The French, 1799-1914 (n'inglés). Harvard University Press, páx. 231. ISBN 9780674032095.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Llista de monarques de Francia.

• Datos: Q79868
• Multimedia: Monarchs of France