Los śātavāhanas fueron una antigua dinastía que gobernó sobre los territorios de lo qu'anguaño son los estaos indios d'Andhra Pradesh, Mahārāṣṭra, Madhya Pradesh y Chattisgarh, a partir del añu 230 e.C. aproximao. Ignorar con exactitú en qué dómina se puede falar del fin d'esta dinastía, pero ta claro que dempués de 450 años los territorios gobernaos polos shata vájanas estremárense nuna serie d'estaos socesores. A esta dinastía conózse-y por dellos nomes, principalmente como andhras, andhrabhrityas, o shata karnis, toos ellos mentaos nes sos monedes, y tamién nos testos Puranás. Son célebres por ser la primer dinastía india nativa n'acuñar monedes coles cares de los sos soberanos, costume qu'adoptaren n'imitación de los gobernantes indogriegos del noroeste, según tamién poles contribuciones al arte budista sol so reináu.
La primer capital de los shatavájanas foi la ciudá de Yunnar, que s'atopaba cerca de l'actual Puni nel estáu de Majarastra. Al paecer recibieron el nome d'andhras por cuenta del so allugamientu meridional (en sánscritu, la pallabra andhra significa ‘sur’), y ―según créese― el modernu estáu d'Andhra Pradesh (‘provincia del sur’), sobre'l cual gobernaron por dellos sieglos, recibió'l so nome d'esta dinastía. Los shatavájanas empezaron como feudatarios de la Dinastía mauria (del norte d'India) pero declararon la so independencia tres la muerte del emperador Ashoka nel 232 e.C.
Como se mentó enantes, fueron la primer dinastía nativa de la India n'acuñar monedes coles cares de los sos soberanos. Esta costume empecipiar el rei Vashishtiptra Shri Pulumavi, quien gobernó'l reinu Satavájana ente 130 y 158 d. C.
Les monedes apúrrennos datos esenciales alrodiu de la cronoloxía del reinu, el so idioma y les sos traces físiques (pelo rizao, oreyes llargues y llabios gruesos). Les sos monedes yeren principalmente de cobre y plomu. Les sos monedes de plata polo xeneral yeren acuñaes sobre monedes de la dinastía de los sátrapas occidentales. Amás de les cares de los reis, otros símbolos tradicionales apaecen nes sos monedes, tales como elefantes, lleones, caballos y estupes budistes. Les sos monedes teníen tanta inscripciones en prácrito como en telegú. Esti billingüismu de les sos inscripciones xenera muncha especulación alrodiu de los sos oríxenes étnicos, pos hai estudiosos que los faen venir de Majarastra (onde se falaba una llingua indoaria), ente qu'otros crear nativos de Andhra Pradesh (onde se fala'l telugu, una llingua drávida).
Los nomes de los sos reis revelen la esistencia d'un matriarcáu y con ello, condiciones de vida prearias (la sociedá aria yera fuertemente patriarcal, ente que les sociedaes de los pueblos dravídicos teníen ya inda tienen en gran midida fuertes elementos matriarcales, lo cual refléxase entá güei na situación de la muyer nel norte y nel sur de la India na actualidá). Por casu unu de los sos más grandes reis llamábase Gautamiputrasatakarni, ye dicir ‘oreyes belles, fíu de Gautami (nome femenín, lo cual amuesa qu'ente los shatavájanas el llinaxe establecer ente ellos per vía materna, como ente los pueblos dravídicos de l'actualidá). Per otru llau foi esta dinastía la qu'introdució la cultura aria del norte na India meridional. El sánscritu goció d'una situación de superioridá y budistes y brahmanes hinduistes gociaben por igual de la proteición estatal.
El primer rei independiente de la dinastía foi Simuka, quien reinó dende'l 230 e.C. hasta'l 207 e.C. Mientres el so reináu empezó la espansión del reinu nos estaos de Majarastra y Madhia Pradesh. Foi asocedíu pol so hermanu Kanja (Krisna), quien reinó hasta'l 189 e.C. y siguió la campaña de conquistes del so hermanu tantu escontra l'oeste como escontra'l sur. El socesor d'ésti, Shatakarni I ganó a la dinastía Shunga del norte de la India y llevó a cabu una serie de yajña (sacrificios védicos) d'enorme costu, ente ellos el ashwamedha (sacrificiu del caballu). Pa esta dómina la dinastía taba bien establecida cola so capital en Pratisthana Pura (en Mahārāṣṭra) y el so poder siendo hexemónicu na mayor parte de la India centromeridional. Los Puranas menten a 30 gobernantes d'esta dinastía, munchos de los cualos son conocíos tamién a partir de les sos monedes.
El primer sieglu de nuesa yera vio la incursión de los shakas (escites d'Asia Central) na India, onde dieron orixe a la dinastía de los sátrapas occidentales. Dempués del reináu del monarca satavájana Hāla (ente'l 20 y el 24 d. C.), hubo un periodu d'inestabilidá nel qu'en 12 años asocedieron cuatro reis nel tronu del reinu Satavájana. Los sátrapas occidentales aprovecharon esta debilidá p'apoderase de la rexón de Malwa (nel actual Madhia Pradesh) que yera territoriu de los Satavájana, y caltener sol so poder hasta que foi reconquistada pol rei Gautamiputa Shatakarni (106-130 d. C.), tres la so victoria sobre'l rei shaka Nahapana, colo cual restauró'l prestíu de la so dinastía. Amás de ser famosu pola so victoria sobre los shakas, tamién lo ye pol so fervosu sofitu a la relixón brahmánica y pola so hostilidá a los pueblos invasores (se autotitulaba destructor de los shakas, iavanes y pajlavas; los iávanas yeren los gobernantes grecomacedonios y los pajlavas yeren los partos). El so fíu y socesor, VashishtiPutra Pulumayi (130-158) foi como diximos enantes el primer rei indiu nativu n'emitir monedes coles sos semeyes. L'hermanu d'este, VashishtiPutra Shatakarni casóse cola fía de RudraDharman I de los sátrapas occidentales, pero foi ganáu pol so suegru nel campu de batalla, lo cual tuvo un grave efeutu sobre'l poder y el prestíu de los Satavájana. La dinastía recuperar d'esta derrota en tiempos de Sri Iagñá Stakarni (170-199), quien llogró recuperar daqué del territoriu que fuera perdíu ante ellos.
Ente los reis Satavájana destácase Jala por haber compilado la coleición de poemes prácritos conocida como Gaja-sattasai (anque por evidencies llingüístiques paez que'l testu d'estos poemes como se caltienen na actualidá tien de ser reeditáu unos sieglos dempués).
Los reis Satavájana tamién se destacar poles sos contribuciones al arte y l'arquiteutura budista. Los grandes estupas nel valle del ríu Krisna fueron construyíes por ellos, incluyíu'l estupa d'Amaravati en Andhra Pradesh. Los estupas fueron decoraos con mármol y escultures con escenes de la vida de Buda, representáu nun estilu espodao y elegante.
Esta llista de los reis Satavájana ―la más completa, con 30 reis― ta basada nuna llista del Matsia-purana (escontra'l sieglu III d. C.), que los hinduistes consideren «profecíes» escrites nel 3100 e.C. (según cálculos astrolóxicos de Varaja Mijira). Dacuando los númberos d'años de reináu y la datación nun coinciden, porque tán deducíes d'otros testos, inscripciones y monedes atopaes.[1]
- Simuka o Sisuka (reinó ente'l 230 y el 207 e.C. ).
- Krisna (reinó ente'l 207 y el 189 e.C. ), reinó 18 años.
- Sri Mal·la-Karni (o Sri Sata-Karni), reinó 10 años.
- Purnotsanga, reinó 18 años
- Skandha Stambhi, reinó 18 años
- Sata-Karni I (195 e.C. ), reinó 56 años
- Lambodara, reinó 18 años (reinó ente'l 87 y el 67 e.C. ).
Posiblemente como vasallos de la Dinastía kanua (ente'l 75 y el 35 e.C. ):
- Apilaka, reinó 12 años.
- Meghasvati (o Saudasa), reinó 18 años.
- Suati (o Suami), reinó 18 años.
- Skanda Suati, reinó 7 años.
- Majendra Sata-Karni (o Mriguendra Suati-Karna, Sata-Karni II), reinó 8 años.
- Kuntala Sata-Karni (o Kuntala Suati-Karna), reinó 8 años.
- Suati-Karna, reinó 1 añu.
- Pulomavi (o Patumavi), reinó 36 años.
- Rikta-Varna (o Aresta-Karman), reinó 25 años.
- Jala (reinó ente'l 20 y el 24 d. C.), autor del Gatha-sapta-sati, un clásicu de la lliteratura india, reinó 5 años.
- Mandalaka (o Bhavaka o Puttalaka), reinó 5 años.
- Purindra-Sena, reinó 5 años.
- Súndara Sata-Karni, reinó 1 añu.
- Chakora Sata-Karni (o Chakora Suati-Karna), reinó 6 meses.
- Shivá-Suati, reinó 28 años.
- Gaatami-Putra Sata-Karni, o Gautami Putra, conocíu popularmente como Shalivájan (reinó ente'l 25 y el 78 d. C.), reinó 21 años.
- Vasisthi-Putra Sri Pulamavi o Puloma o Puliman (reinó ente'l 78 y el 114), reinó 28 años.
- Vasisthi-Putra Sata-Karni (reinó ente'l 130 y el 160), *
Shivá Sri o Shivásri, reinó 7 años.
- Shivá-Skanda Sata-Karni (157-159), reinó 7 años.
- Iagñá Sri Sata-Karni (reinó ente'l 167-196), reinó 29 años.
- Viyaia, reinó 6 años.
- Chanda Sri Sata-Karni, reinó 10 años.
- Pulomavi IV, reinó 7 años.
- Madhari-Putra Suami Sakasena.
Finalmente los Shatavájanas cayeron por cuenta de les ambiciones crecientes de los sos estraos vasallos. Delles dinastíes estremaron los territorios del reinu: los ábhires quedar cola parte noroccidental y llegaron a asoceder a los shatavájanas na so capital Pratishthana Pura, los chutus quedar col sur en Majarastra, los kadambas col norte de Karnataka y los iksuakus cola rexón Krisná-Guntur. Dientro de les fronteres del antiguu reinu Satavájana surdieron una serie de nuevos estaos, el más importante de los cualos foi'l de los pal·laves de Kanchipuram.
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Dinastía Satavájana.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
