শালস্তম্ভ ৰাজবংশ
From Wikipedia, the free encyclopedia
শালস্তম্ভ বংশ সপ্তম শতিকাৰ মাজভাগত শালস্তম্ভ নামৰ ৰজা এজনে প্ৰতিষ্ঠা কৰে।[1] তেওঁ প্ৰাগজ্যোতিষপুৰৰ পৰা ৰাজধানী তুলি নি বৰ্তমান তেজপুৰৰ ওচৰৰ হাৰুপ্পেশ্বৰ নামে ঠাইত পাতে।[1] এই বংশৰ ৰজাসকলে আনুমানিক ৬৫০ খ্ৰীষ্টাব্দৰ পৰা ৯৯০ খ্ৰীষ্টাব্দলৈ ৰাজত্ব কৰিছিল। শালস্তম্ভৰ পিছৰ পৰা ত্যাগসিংহ পৰ্যন্ত মুঠ একৈশজন ৰজাই কামৰূপ ৰাজ্য ৰাজত্ব কৰিছিল। ৰত্নপালৰ তামৰ ফলিত শালস্তম্ভক ম্লেছৰাজ বোলা হৈছে।[1][2] ড° ডম্বৰুধৰ নাথৰ মতে শালস্তম্ভ চুতীয়া জাতিৰ লোক।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন] কিন্তু এই বংশৰ ৰজাবিলাকে নিজকে ভগদত্তৰ বংশধৰ বুলিহে পৰিচয় দিছিল। এই বংশৰ পতনৰ পিছত পাল ৰাজবংশৰ ৰজাই কামৰূপ ৰাজ্য ৰাজত্ব কৰিছিল।
| কামৰূপ ৰাজ্য শালস্তম্ভ বংশ | ||||
| ||||
| ৰাজধানী | হাৰুপেশ্বৰ (বৰ্তমানৰ তেজপুৰৰ ওচৰত) | |||
| ধৰ্ম | হিন্দু ধৰ্ম | |||
| চৰকাৰ | Monarchy | |||
| মহাৰাজধিৰাজ | ||||
| - ৬৫০ – ৬৭৫ খ্ৰীষ্টাব্দ | শালস্তম্ভ | |||
| - ৮১৫ – ৮৩৫ খ্ৰীষ্টাব্দ | হজ্জৰবৰ্মা | |||
| - ৯৭০ - ৯৯০ খ্ৰীষ্টাব্দ | ত্যাগসিংহ | |||
| ইতিহাস | ||||
| - স্থাপিত | ৬৫০ খ্ৰীষ্টাব্দ | |||
| - পতন | ৯৯০ খ্ৰীষ্টাব্দ | |||
| Warning: Value specified for "continent" does not comply | ||||
কিছুমান বুৰঞ্জীবিদৰ মতে, পাল ৰাজবংশৰ প্ৰতিষ্ঠাপক ব্ৰহ্মপালে এওঁলোকক দক্ষিণ আৰু পূব দিশে খেদি পঠিয়ায়। পাছত এই বংশৰ কোনো লোকে পূবে শদিয়াত চুতীয়া ৰাজ্য আৰু দক্ষিণে ডিমাপুৰত কছাৰী ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰে।[3]
| ক্ৰম | ৰজা | কাৰ্য্যকাল |
|---|---|---|
| ১ | শালস্তম্ভ | ৬৫০ – ৬৭০ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ২ | বিজয় বা বিগ্ৰহ স্তম্ভ | |
| ৩ | হৰ্ষদেৱ বা হৰ্ষবৰ্মন | ৭২৫ – ৭৪৫ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ৪ | বলবৰ্মন | |
| ৫ | প্ৰালম্ভ বা শালম্ভ | |
| ৬ | হৰ্জৰবৰ্মন | ৮১৫ – ৮৩২ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ৭ | বনমাল বৰ্মাদেৱ | ৮৩২ – ৮৫৫ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ৮ | জয়মালা বা বীৰ বাহু | ৮৫৫ - ৮৬০ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ৯ | বলবৰ্মন (তৃতীয়) | ৮৬০ - ৮৮০ খ্ৰীষ্টাব্দ |
| ১০ | ত্যাগসিংহ | ৯৭০ - ৯৯০ খ্ৰীষ্টাব্দ |
শালস্তম্ভ বংশৰ শেষ ৰজা ত্যাগসিংহৰ কোনো সতি-সন্ততি নাছিল। সেয়ে শালস্তম্ভ বংশ লোপ পায়।[4]
