ডাইনীবিদ্যা
From Wikipedia, the free encyclopedia
ডাইনীবিদ্যা বা ডাকিনীবিদ্যা বা ৱিচ্চক্ৰাফ্ট (ইংৰাজী: Witchcraft) হৈছে এনে এক বিদ্যা বা অনুশীলন যাৰ অনুশীলনকাৰীয়ে (ডাইনী বা ডাকিনী) নিজৰ অতিপ্ৰাকৃতিক দক্ষতা আৰু সামৰ্থ্য থকা বুলি বিশ্বাস কৰে। ইয়াৰ ভিতৰত আছে মন্ত্ৰ প্ৰয়োগ আৰু যাদুকৰী ৰীতি-নীতিৰ প্ৰদৰ্শন। ডাইনীবিদ্যাই এক বহল অৰ্থ প্ৰকাশ কৰে আৰু ই সাংস্কৃতিক আৰু সামাজিকভাৱে পৃথক হয়। ইয়াৰ সঠিকভাৱে সংজ্ঞা দিয়াটো কঠিন হ'ব পাৰে। [1] ঐতিহাসিকভাৱে, এই বিদ্যাৰ অনুশীলন নকৰা লোকসকলৰ মাজত ডাইনীবিদ্যাৰ প্ৰচলিত সচৰাচৰ অৰ্থ হৈছে নিৰীহলোকৰ ক্ষতি কৰিবলৈ অতিপ্ৰাকৃতিক উপায়ৰ ব্যৱহাৰ। বিশ্বব্যাপী বেছিভাগ পৰম্পৰাগত সংস্কৃতি, বিশেষকৈ আফ্ৰিকাৰ থলুৱা সংস্কৃতি আৰু আফ্ৰিকান প্ৰবাসী, এছিয়া, লেটিন আমেৰিকা আৰু আমেৰিকাৰ খিলঞ্জীয়া ৰাষ্ট্ৰসমূহত এয়াই হৈছে ডাইনীবিদ্যাৰ অৰ্থ।[2][3]
এনে বহু সমাজ-সংস্কৃতিৰ দৰে, ফিলিপাইনছতো ডাইনীসকলক পবিত্ৰতাৰ বিৰোধী হিচাপে গণ্য কৰা হয়। ইয়াৰ বিপৰীতে, ফিলিপাইনছৰ খিলঞ্জীয়া লোক-ধৰ্মসমূহত কবিৰাজ বা নিৰাময়কাৰী লোকসকলৰ বিষয়ে লিখোঁতে নৃতত্ত্ববিদসকলে এই সমাজ-সংস্কৃতিসমূহৰ থলুৱা পৰিভাষা নতুবা শ্বমানৰ দৰে বহলাৰ্থক নৃতাত্ত্বিক শব্দ ব্যৱহাৰ কৰে। [4]
সচৰাচৰ যিবোৰ সমাজ আৰু গোটৰ সাংস্কৃতিক পৰিকাঠামোত এক যাদুকৰী বিশ্বৰ দৃষ্টিভংগী নিহিত হৈ থাকে তেনে সমাজসমূহতে ডাইনীবিদ্যাৰ ওপৰত বিশ্বাসৰ উপস্থিতি পৰিলক্ষিত হয়।[1][2]
আধুনিক যুগত কিছুসংখ্যক লোকে আধুনিক বিধৰ্মী (pagan) আৰু নৱযুগৰ আন্দোলনত (New Age Movement) সততে ব্যৱহৃত ভৱিষ্যতকথন, ধ্যান বা অন্যান্য আত্ম-সহায়ক কৌশলৰ দৰে সৌহাৰ্দ্যপূৰ্ণ, ইতিবাচক বা নিৰপেক্ষ আধ্যাত্মিক অনুশীলনক বুজাবলৈ ডাইনীবিদ্যা শব্দৰ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। [5][6] কিন্তু নামকৰণৰ এই বৈপৰীত্য মূলতঃ এক আধুনিক, পাশ্চাত্য আৰু পপ সংস্কৃতিৰ পৰিঘটনা [7][8] আৰু ই পশ্চিমীয়া যুৱচামৰ লগতে ৱিক্কাৰ দৰে আধুনিক বিধৰ্মী পৰম্পৰাৰ অনুসৰণকাৰীসকলৰ মাজত আটাইতকৈ বেছি প্ৰচলিত।[5][6]