عيسى بك بن إسحق

عيسى بك بن إسحق هو سياسي عثماني شغل منصب والي في الدولة العثمانية.^{[1][2][3][4][5][6][7]}

عيسى بك بن إسحق
(بالتركية العثمانية: اسحق اوغلى عيسى بك)‏
معلومات شخصية
الميلاد	القرن 15  الدولة العثمانية
مكان الوفاة	سراييفو
مواطنة	الدولة العثمانية
الأب	إسحق بك
مناصب
سنجق بك البوسنة
في المنصب العقد 1450  – 1463
محمد بك بن منات  [لغات أخرى]‏
سنجق بك البوسنة
في المنصب 16 فبراير 1464  – 1470
محمد بك بن منات  [لغات أخرى]‏  آجاز بك  [لغات أخرى]‏
الحياة العملية
المهنة	سياسي
اللغات	البوسنية،  والعثمانية
الخدمة العسكرية
الولاء	الدولة العثمانية
الرتبة	فريق أول
التوقيع
تعديل مصدري - تعديل

مناصبه

تولى المناصب التالية:^{[8][9][10][11][12]}

• سنجق بك البوسنة (العقد 1450–1463)
• سنجق بك البوسنة (16 فبراير 1464–1470)

المراجع

1. Suljović 2010:

   «Ta dvojenja idu u smjeru – da je riječ o bratu Stjepana Vukčića Kosače, koji ga je predao Mehmedu II kao garanciju lojalnosti. Po ovoj teoriji Isa-beg je, nakon što ga je usvojio Ishak-beg (otud prezime), konvertirao na islam, te za ondašnje prilike izgradio zavidnu vojničku i političku karijeru. Po drugima, Isak Hranić/Hranušić zarobljen je tijekom jednog upada akindžija na posjed velikaške obitelji Pavlović, inače gospodara velikog dijela Istočne Bosne, uključujući i srednjovjekovnu župu Vrhbosnu. U zarobljeništvu se dokazao kao izuzetno sposoban, što je vođu spomenutih akindžija potaknulo da mu ostavi imetak, ali i poziciju koju je obnašao. Potpuno drukčiji pristup na porijeklo Ishakovića imaju istraživanja historičarke umjetnosti Lidije Bogojević Kumbaradži iz Skoplja. Ona smatra da je rodonačelnik Ishakovića Pašajigit-beg iz Saruhana (Kapadokije), a da je Ishak-beg bio njegov sin. Zanimljivosti idu do mjere u kojoj se skopski begovi Kumbaradžije smatraju izravnim potomcima Isa-bega Ishakovića, o čemu posjeduju i autentičnu dokumentaciju. Iznad ulaza u nekadašnji bazar u Skopju, građevine koju je podigao Ishaković, stoji ploča o obnovi bazara. Natpis kazuje da su bazar obnovili begovi Kumbaradžije, nasljednici Isa-begov»
2. "AT-TAFSĪR AL-KABĪR". The European Library. مؤرشف من الأصل في 2012-05-25. اطلع عليه بتاريخ 2010-12-23.
3. Hodžić، Muamer (12 أكتوبر 2015). "Foča-Dubrovnik: Živan Pripčinović (?-1479): Život jednog dubrovačkog trgovca i „diplomate" u Bosni". focanskidani. مؤرشف من الأصل في 2017-09-23. Naime, dogovoreno je da Isa-beg Ivanu vrati ženu i plati dodatnih 500 dukata kako bi dobio natrag Mustafu. Živanov opunomoćenik Ratko Vukosalić je 16. septembra 1470. godine doveo u Dubrovnik Markovićevu ženu, koju je predao zajedno sa 300 dukata. Nakon toga je preuzeo Mustafu kojeg je vratio osmanskim vlastima.
4. Dankoff، Robert (1993). The Intimate Life of an Ottoman Statesman: Melek Ahmed Pasha (1588–1662) As Portrayed in Evliya Çelebi's Book of Travels. Albany: SUNY Press.
5. Finkel، Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. New York: Basic Books. ISBN:978-0-465-02396-7.
6. Heyd، Uriel (1973). Studies in Old Ottoman Criminal Law. Oxford: Oxford University Press.
7. Thomas، Lewis V. (1972). Norman Itzkowitz (المحرر). A Study of Naima. New York: New York University Press.
8. İlgürel، Mücteba. "Abaza Hasan". Türkiye Diyanet Vakfi İslâm Ansiklopedisi. ج. 1. ص. 10–11.
9. İlgürel، Mücteba (1976). Abaza Hasan Paşa İsyanı [The Revolt of Abaza Hasan Pasha] (Docent Thesis). Istanbul University Faculty of the Arts.
10. İnalcık، Halil (2015). Devlet-i 'Aliyye: Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar - III, Köprülüler Devri [Devlet-i 'Aliyye: Studies on the Ottoman Empire - III, Köprülü Era]. Istanbul: Türkiye Bankası Kültür Yayınları.
11. İnalcık، Halil (1980). "Military and Fiscal Transformation in the Ottoman Empire, 1600–1700". Archivum Ottomanicum. ج. 6: 283–337.
12. Naîmâ Mustafa Efendi (2007). İpşirli، Mehmet (المحرر). Târih-i Na'îmâ (Ravzatü'l-Hüseyin fî Hulâsati Ahbâri'l-Hâfikayn [Naima's History - The Garden of Hüseyin in Summary of the News of East and West]. Ankara. ج. 6.{{استشهاد بكتاب}}: صيانة الاستشهاد: مكان بدون ناشر (link)

• بوابة أعلام
• بوابة الدولة العثمانية
• بوابة السياسة
• بوابة سراييفو