Sancho Remíriz

From Wikipedia, the free encyclopedia

Sancho Remíriz
Remove ads
Remove ads

Sancho Remiríz estió rei d'Aragón entre 1063-1094 y de Navarra entre 1076-1094. Conoixito como Sancho I d'Aragón y como V de Navarra.

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo ye sobre o rei Sancho I d'Aragón y V de Navarra; ta atros usos, se veiga Sancho I.
Más información Rei d'Aragón, Rei de Navarra ...

Fillo de Remiro I y Ermesinda de Foix. Se casó en primeras nuncias con Isabel d'Urchel d'a que naixería o futuro rei Pero I.

Sucedió a o suyo pai a la edat de 18 anyos. Prenió Balbastro a os musulmans, en 1065, en unión con Armengol conte d'Urchel, qui morió en a reyerta.

En 1068, Sancho Remíriz fació un viache enta Roma, a on infeudó lo reino d'Aragón a lo Papa, en prometendo-li lo pago de 500 mancusos d'oro anuals contra la protección papal a lo suyo reino.[1]

Cuan en 1076 o rei de Navarra, Sancho Garcés, primo de Sancho Remíriz, fue asasinato por o suyo chirman Remón, que en una marcha de cazata lo empentó dende una penya, os navarros, que no quereban ser gubernatos por o fratricida, esleyoron como rei a Sancho Remíriz, qui adhibió a corona de Pamplona a la d'Aragón.[1]

En 1078 talló os campos de Zaragoza, construyió a fortaleza d'o Castellar, mas tardi fació trebutario a o rei musulmán d'aquella ciudat. En 1083 s'apoderó d'o castiello de Graus y d'Ayerbe que mandó repoblar. A conquista d'a plana s'iba asegurando con a construcción de castiellos. Construyió os castiellos de Lobarre, Obano, Mont Aragón, Artasona y Castiliscar entre atros.

En l'anyo 1089, habendo ganato Monzón, dió ista ciudat a o suyo fillo Don Pero con títol de rei (rei de Monzón), encara que ya lo'n yera de Sobrarbe y Ribagorza.

Pa establir relacions cordials con o Castiella, aduyó a Alifonso VI en a batalla de Sagraxas (1086) y en a defensa de Toledo (1090) y, tamién achustó un tractau d'aduya mutua con o Cid Campeador (1092).

Morió o 4 de chunio de l'anyo 1094 d'una sayeta que recibió mientres yera encorralando Uesca.[2] O suyo calavre fue levato a lo monesterio de Mont Aragón, y trasladato dimpués a lo de Sant Chuan d'a Penya.

A suya segunda muller estió Felicia de Roucy,[1] d'a cual naixioron o infant D.Ferrando de Navarra, Alifonso I y Remiro II.

Remove ads

Referencias

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads