O condau de Barcelona ye un estau desapareixiu, con categoría churidica de condau, que s'establió alto u baixo a finals d'o sieglo IX (878, cuan Loís II de Francia nombró conte a Guifré I de Barcelona, calendata que se prene a sobén como calendata de referencia) en os territorios orientals d'a dita Marca Hispanica de l'Imperio Carolinchio y que s'adhibió en 1137-1164 a lo Reino d'Aragón ta formar a Corona d'Aragón.
.svg)
As suyas mugas cambioron mientres a suya existencia, estando en os suyos inicios nomás que un chicot condau mas d'os condaus catalans, dica plegar a anexionar-se de feito a mayor parte d'ixos condaus, en un proceso que remató ya dimpués d'estar adhibiu a la Corona d'Aragón con l'annexión d'o condau d'Urchel.
Os inicios d'o condau
Os territorios d'o condau de Barcelona estioron inicialment nomás que una división administrativa d'o Reino visigodo de Toledo, dica la suya conquiesta a prencipios d'o sieglo VIII por os musulmans, que dimpués establioron o Califato de Cordoba.
Dominio franco en o sieglo IX
Alto u baixo a prencipios d'o sieglo IX, ixos territorios fuoron conquiestos por Carles Magno, qui establió a dita Marca Hispanica como muga contra lo Califato cordobés. Os contes nombraus por os carolinchios estioron asinas os primers contes de Barcelona, o condau que yera considerato como o mas important d'a Marca Hispanica, encara que dimpués iste cargo se convertió en hereditario.
Independencia de facto
O 5 de mayo de 985 tropas d'o Califato de Cordoba comandadas por Almanzor marchoron dende Cordoba enta lo condau de Barcelona. En o suyo camín espulloron os territorios d'as actuals comarcas d'o Baixo Penedés, Alto Penedés, Baixo Llobregat, Barcelonés y Vallés Occidental, destruindo los monesterios de Sant Cugat del Vallès (en Sant Cugat del Vallès), Sant Pavlo del Campo (en Barcelona) y Sant Per d'as Puellas (tamién en Barcelona).[1]
O conde Borrell II de Barcelona solicitó l'aduya d'o suyo sinyor feudal, o rei de Francia Occidental, pero no en recibió garra. Asinas, cuan Hugo Capeto demandó en 987 la renovación d'o vasallache a lo conde de Barcelona, iste no respondió, estando dende alavez o condau de Barcelona un condau independient de facto, encara que lo vinclo churidico no s'extinguió que dica 1243 con o Tractau de Corbeil.[2]
En o verano de 1003, un exercito d'o Califato de Cordoba mandau por Abd al-Malik al-Muzaffar, fillo d'Almanzor, destruyó bellos castiellos en l'Alto Penedés y espulló la ciudat de Manresa, en o condau de Barcelona.[3]
Se veiga tamién
- Condaus catalans.
- Lista de condes de Barcelona.
Referencias
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
