From Wikipedia, the free encyclopedia
Antonio Durán Gudiol (Antoni Durán i Gudiol en catalán), naixito de Vic (Osona, Catalunya) o 21 d'aviento de 1918 y muerto en Uesca (Plana de Uesca, Aragón) o 6 de noviembre de 1995,[1] estió un mosén y destacato historiador medievalista catalán, especializato en a historia d'Aragón (mas que mas en a suya historia eclesiastica y en as oríchens d'o condau d'Aragón y d'o reino d'Aragón, encara que tamién en arias relativas a l'arte d'Aragón). Yera sobrín de Josep Gudiol i Cunill (1872-1931), conservador d'o Museu Episcopal de Vic dende 1898, feito que fácil que rematase por condicionar a suya carrera posterior. Tamién estió primo d'o historiador de l'arte catalán Josep Gudiol Ricart (1904-1985).
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Antonio Durán Gudiol | |
---|---|
Información personal | |
Calendata de naixencia | 21 d'aviento de 1918 |
Puesto de naixencia | Vic (Osona, Catalunya) |
Calendata de muerte | 6 de noviembre de 1995 |
Puesto de muerte | Uesca (Plana de Uesca, Aragón) |
Ocupación | Historiador y mosén |
Fació a suya formación en o seminario d'a suya ciudat natal, encara que enampló estudios en Roma (en Teolochía y Paleografía), a on i estió cuantas anyadas.
En primeras, Antonio Durán Gudiol treballó como mosén en bellas localidaz catalanas, como Castellterçol, Aiguafreda u Torelló, dica que en 1947 se convertió en archivero en l'archivo d'a Seu de Santa María de Uesca,[1] a on i fació a resta d'a suya carrera como mosén, no tornando mai a albandonar as tierras aragonesas. Mientres a suya labor sacerdotal, destacó por a suya oposición a lo rechimen franquista, amás de por o suyo nacionalismo catalán.[1]
En 1950, Durán Gudiol publicó o suyo primer articlo, La fábrica de la catedral de Huesca, en Argensola,[1] una revista d'a que mesmo plegaría a estar-ne o suyo director, encomenzando asinas a suya fecunda carrera cientifica como historiador, recebindo en primeras l'impulso de José María Lacarra.[1] Dende alavez, o suyo treballo estió siempre sobre temas relativos a Aragón, en primeras respective a la suya historia, fendo intresants aportacions a la Historia d'Aragón, mas que mas relativas a los primers tiempos d'a Edat Meya en Aragón. Sindembargo, tamién treballó sobre o rico romanico aragonés, encluyendo-ie as ilesias de Sarrablo, con as obras Arte altoaragonés de los siglos X y XI (1974) y Las iglesias mozárabes del Serrablo (1976) pero tamién a ilesia d'o monesterio de Sant Pero de Ciresa con El monasterio de San Pedro de Siresa (1989), a on estió esfensor d'a existencia en o lugar d'una primitva ilesia en estilo carolinchio anterior a l'actual edificio romanico.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.