![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/Dialecto_gasc%25C3%25B3n.png/640px-Dialecto_gasc%25C3%25B3n.png&w=640&q=50)
Occitán gascón
From Wikipedia, the free encyclopedia
L'occitán gascón[1] ye o dialecto mes occidental de l'occitán, prou diferenciato d'a resta, y con diversas influencias posiblement bascas. L'aranés ye una varietat local d'o subdialecto gascón pirenenco.
![]() |
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Gascón Gascon | |
---|---|
Variedaz de l'occitán | |
![]() Extensión d'o gascón | |
Localización cheografica | |
Estau | {{{estau}}} |
País | {{{país}}} |
Rechión | {{{rechión}}} |
Parlau en | ![]() ![]() ![]() |
Lugars principals | |
Estatus | |
Atras denominacions | {{{atras denominacions}}} |
Charradors | 253.814 |
Oficial en | ![]() |
Reconoixiu en | {{{reconoixiu}}} |
Regulau por | Conselh de la Lenga Occitana |
Vitalidat | |
Escritors principals | |
Rasgos dialectals | |
Clasificación lingüistica | |
Indoeuropea | |
Codigos | |
ISO 639-1 | oc (occitán) |
ISO 639-2 | oci (occitán) |
ISO 639-3 | oci |
SIL | oci |
Ista modalidat occitana tien una fuerte personalidat y ye diferent d'a resta d'os dialectos d'oc y por ixo belas peronas afirmaban que se trataba d'una luenga diferent. Iste pareixer ye muit minoritario hue: os lingüistas y a gran mayoría d'os usuarios d'a variedat gascona fan servir a visión unitaria de l'occitán con a norma cheneral alibertina, a mesma d'a resta de dialectos occitans. A muga d'o gascón con os atros dialectos occitans se produce con parlas de transición en as riberas d'a Garona dende a Val d'Arán (on se charra l'aranés), dica Bordeus.
O gascón se divide en diversos subdialectos entre os cuals domina a ran normativo la variedat biarnesa u biarnés (que en muitos aspectos presenta mas peculiaridaz que l'aleixan d'o lenguadociano). As parlas pirenencas presentan atras tendencias particulars como l'articlo pirenenco eth (femenín era), y localment, especialment en aranés, a conservación de l'[a] final atona y os plurals femenins en [es] (l'aranés ha adoptato la normativa occitana cheneral —l'alibertina— que puede transcribir belas particularidaz locals).
Pèire Bèc, un d'os estudiosos mas importants d'o gascón, proposó:
- una "clasificación dialectal" de l'occitán (tres grupos: gascón, noroccitán y suroccitán),
- una clasificación "supradialectal" (tres atros grupos: aquitanopirenenco, occitán central y arvernomediterranio) unindo o gascón a lo lenguadociano meridional ta formar o grupo aquitanopirenenco.