Alarico I
From Wikipedia, the free encyclopedia
Alarico I estió un sobirán d'os visigodos celebre por haber saqueyato Roma y haber contribuito a la descomposición de l'Imperio Romano d'Occident. Reino dende l'anyo 395 dica l'anyo 410.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Alarico I | |
---|---|
Rei d'os visigodos | |
395 - 410 | |
Predecesor | Atanarico |
Succesor | Ataulfo |
Muerte | anyo 410 Cosenza (Calabria) |
Dinastía | Baltingos |
Dimpués de prener o títol de rei diriche a los visigodos t'o Epiro, con unas incursions de saqueyo por Tracia, Macedonya, Beocia, Focida y o Peloponiso con ciudaz como Corinto, Esparta, Argos y Megara, fue nombrato Magister militum de Iliria. Dende Iliria s'adreza enta Roma, pero ye aturato por Estilicón en Pollenza en l'anyo 402 y en Verona en l'anyo 403. A la muerte d'Estilicón asitia Roma, retirando-se con un tributo. Dimpués asitia a Honorio en a suya nueva capital Ravena.
En l'anyo 401 prene Roma, ye saqueyata y cremata, crebando con a ideya d'inviolabilidat d'esta ciudat, que por o menos levata ueito sieglos sin ser presa. Entre os prisioners os visigodos se levoron a Gala Placidia chermanastra de l'emperador Honorio.
Dimpués Alarico se dirichió enta lo sud d'Italia, con a intención de pasar enta Africa, morindo en Cosenza.