Brechung (Physik)

Brächig oder Refraktion (änglisch refraction) bezeichnet d Änderig vo dr Usbreitigsrichtig von ere Wälle wägen ere rümlige Änderig vo ihrer Usbreitigsgschwindigkeit, wo speziell für Liechtwälle dur e Brächigsindex n vom ene Medium beschriibe wird. Allgemein duet d Brächig bi jeder Art vo Wälle ufdräte, wo sich in mehr als einer Dimension usbreite, öbbe Schallwälle und Wasserwälle.

Brächig und Reflexion vom ene Liechtstrahl am ene Plexiglas-Halbkreiskörper

Brächig an Wasserdropfe, wo wie nä Sammellinse wirke (Motiv: Golden Gate Bridge)

D Brächig isch im Gegesatz zur Beugig (ängl. diffraction), Gegestand vo dr Strahlenoptik, wo für Strukture gältet, wo gross si im Vergliich zur Wällelengi. An Gränzflechene duet dur d Brächig e Knick im Strahl ufdräte, wo dur s Brächigsgsetz beschriibe wird. Wenn d Usbreitigsgschwindigkeit sich kontinuierlig änderet, wärde d Strahle krümmt, lueg öbbe bi dr Astronomische Refraktion. In beide Fäll gältet s Fermatsche Prinzip, wodrnoch Strahle Wäg von ere extremale, meistens minimale Laufziit bzw. Lengi näme.

D Abhängigkeit vo dr Brächig vo dr Wällelengi (bi Liecht also vo dr Farb) nennt mä Dispersion.

Anisotropi Materialie si doppelbrächend, das heisst, d Aadeil von ere Wälle werde je noch ihrer Polarisation underschiidlig (stark) broche.