Eurytos (Oichalier)

De Eurytos (altgriech. Εὔρυτος) isch i de griechische Mythologii e König vo Oichalia.

Korinthischi Vase, um 600 v. Chr. us Cerveteri mit em Eurytos und sinene Chind, vo linggs geg rechts: Klytios (ΚΛΥΤΙΟΣ), Didaiwon (ΔΙΔΑΙϜΟΝ), Eurytios (ΕΥΡΥΤΙΟΣ), Wiphitos (ϜΙΦΙΤΟΣ) und Wiola (ϜΙΟΛΑ)

Famli

De Eurytos isch de Soo vom Melaneus und vo de Oichalia oder de Stratonike. Er isch mit zwoo Fraue ghüroote gsii. Die erst - ere Name isch nöd öberliferet - isch vonem d Muetter vo de Dryope. Mit sinnere zwoot Frau Antiope het er mengi Chind ghaa, nämmli de Iphitos, de Argonaut Klytios, de Didaion, de Toxeus, de Molion, de Deioneus und d Iole, wo de Hyllos, e Soo vom Herakles, ghüroote hett.

s Lebe

De Eurytos isch wie sii Vatter e grüemte Bogeschütz gsii und er söll sii Pfiilboge vom Gott Apollon selber öberchoo haa. Wo sini Töchter Iole is Hürootsalter choo isch, hett er e Wettchampf uusgrueffe und versproche, ass deseeb, wonen und sini Söö im Bogeschüüsse öbertreffi, de söll d Iole as Frau öberchoo. Obwoll de Herakles de Wettchampf gwune hett, hett de Eurytos em d Iole nöd wöle gee, do de Herakles sini früennrigi aigni Frau Megara und Chind ermordet ghaa hett. Zimmli hässig isch de Herakles ewegg gange.

Glii drufabe sind d Stuete vom Eurytos verschwunde, und de hett de Herakles verdööchtigt. De Iphitos isch die Ross goge Sueche go und isch im End uf Tiryns choo, wo de Herakles gwonnt hett. De Herakles hett en uf d Muur vo de Burg gfüert und abegschupft, so ass de Iphitos umchoo isch. Wege dem Mord hett de Herakle as Magd bi de lydische Königi Omphale müsse tiene.

Öber de Tood vom Eurytos gitts zwoo Versione. Nochem Homer hett er sich grüemt, besser as de Apollon z schüsse chöne und isch drumm vom Gott miteme Pfiil töödt wore. Wiener im Sterbe gsii isch, hett er sii Pfiilboge e sim Soo Iphitos vermacht. De hett den de spööter em Odysseus gschenkt, und de Odysseus het mit dem Pfiilboge d Fraier töödt, wo sini Frau Penelope bidrängt hend.

Noch de jüngere Version isch de Eurytos vom Herakles töödt woore. Us Raach nämmli, well de em sini Töchter Iole nöd hett wöle gee, hett er d Stadt Oichalia eroberet, de Eurytos und all sini Söö töödt und d Iole graubt.

Noch de messenische Öberliferig, söled d Tootebai vom Eurytos im Karnasische Hain bi de messenische Stadt Andania glege haa.

Quelle

• Homer, Ilias 2,596; 730. Odyssee 21,10ff; 8,223-228

Literatur

• Emmet Robbins: Eurytos. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 4, Metzler, Stuttgart 1998, ISBN 3-476-01474-6, Sp. 306.
• Otto Waser: Eurytos 2. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VI,1, Stuttgart 1907, Sp. 1359–1362.
• Heinrich Wilhelm Stoll: Eurytos 2. In: Wilhelm Heinrich Roscher (Hrsg.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Band 1,1, Leipzig 1886, Sp. 1435–1437 (Digitalisat).