Variation (Musik)

In dr Muusig bezäichnet mä mit Variazioon e Däil von ere Komposizioon, wo e Thema in ere Serii vo melodische, harmonische und rhüthmische Abwandlige usfüert.

Im Franz Schubert si Impromptu noch eme Thema us Rosamunde.

Fraase and Variazioon vom Chopin sim Nocturno in f-Moll.

Beschriibig

Grundsätzlig underschäidet mä zwäi Tüpe vo Variazioone:

• Dr elteri Tüpus, wo d Oberstimme über eme Ostinato variiere, wo sich immer wider widerholt, het sich vo dr spoote Rönrssans aa entwigglet und het sich in de Forme vo Chaconne (oder Ciacona) und Passacaglia usdruckt.
• Dr klassischi Tüpus, wo zerst s Thema vorgstellt wird und alli Variazioone denn churzi äinzelni Setz daarstelle, het sich im Barock etabliert und isch sithäär vo de mäiste Komponiste immer wider emol ufgriffe worde.

In dr Muusig git s verschiideni Variazioonsmöögligkäite. Mä cha s Tempo, d Dünamik, d Artikulazioon, d Doonart, s Doongschlächt, d Melodii, dr Rhüthmus, d Begläitig, d Harmonik und d Klangfarb verändere. Variazioonsarte, wo mä eso überchuunt, si z. B.:

• Figuralvariazioon, au ornamentali Variazioon: mä spiilt mit musikalische Figure ums Thema ume.
• Polyfooni Variazioon: s Thema isch d Grundlaag für e polyfoone Satz, z. B. e Fuge.
• Ostinato-Variazioon: s Thema blibt as Bassstimm erhalte.
• Cantus-Firmus-Variazioon: s Thema duet as Cantus firmus ufdräte.
• Minori Variazioon: s Doongschlächt wird in Moll gänderet.
• Majori Variazioon: s Doongschlächt wird in Dur gänderet.
• Charaktervariazioon: Die Variazioon isch am witiste vom Thema ewägg. Si veränderet si Charakter dur d Änderig vom Doongschlächt (Dur-Moll) oder vom Rhüthmus.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Variation_(Musik)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.