Im Euklid siini Elemänt oder D Elemänt (im Original ΣτοιχεῖαStoicheia) isch bis in die zweiti Helfti vom 19. Johrhundert das Wärk vo der Wältliteratur gsi, wo noch der Bible am wiitiste verbreitet gsi isch. Es git e guete Überblick über dr mathematisch Kenntnisstand vo de Griechen gege s Ändi vom 4. Johrhundert vor dr Ziitwändi.
Dr Euklid vo Alexandria (neuziitligs Phantasiiportret)Titelblatt vom Henry Billingsley siiner änglische Übersetzig vo de Elemänt (1570)
Bi de Elemänt handlet es sich um e Lehrbuech vo der Mathematik, wo us 13 einzelne Büecher bestoht, und wo dr Euklid drin d Mathematik vo siiner Ziit zsämmefasst und systematisiert.
Die Liste git en Überblick über die behandlete Themene in de einzelne Büecher (in Chlammere die wohrschiinlige Quelle):
Buech 1-6: Flechegeometrii, u.a. kongruänti und ähnligi Figure
Buech 1: Vo de Definitione bis zum Satz vom Pythagoras (Quelle: Pythagoräer)
Buech 13: die fümf gliichmässige Körper (platonische Körper) (Theaitetos)
Zu dene Büecher si spöter sogar no zwei Büecher cho:
Buech 14: e Buch vom Hypsikles (im 2. Johrhundert vor dr Ziitwändi)
Buech 15: e Buech, wo wohrschiinlig vom Damaskios stammt (im 5. Johrhundert)
Euklid: Die Elemente. Bücher I–XIII. Uusegee und übersetyt vom Clemens Thaer. Frankfurt a.M.: Harri Deutsch, 4. Uflaag 2003. (= Ostwalds Klass. d. exakten Wiss. 235.) (die Übersetzig isch zerst 1933–1937 erschiine) ISBN 3-8171-3413-4
Max Steck: Bibliographia Euclideana. Die Geisteslinien der Tradition in den Editionen der „Elemente“ des Euklid um 365–300). Handschriften, Inkunabeln, Frühdrucke 16.Jahrhundert). Textkritischi Editione us de 17.–20. Joorhundert. Editione vo dr Opera minora (16.–20.Joorhundert). Noochdruck, uusegee vom Menso Folkerts. Hildesheim: Gerstenberg, 1981.
Benno Artmann: Euclid – The Creation of Mathematics. New York, Berlin, Heidelberg: Springer 1999 ISBN 0-387-98423-2 (ängl. Iifüerig in Ufbau und Bewiistechnik vo de Elemänt)
.jpg)
