From Wikipedia, the free encyclopedia
S Alpe-Edelwyss (Leontopodium nivale subsp. alpinum Basionym Leontopodium alpinum; alemannischi Näme) isch e Pflanzeart us dr Familie vu dr Chorbblietler (Asteraceae) un wahrschyns eini vu dr bekannteschte Alpepflanze.
 |
Dä Artikel bschrybt d Blietepflanze Edelwyss. Zue andere Bedytige vu däm Wort lueg Edelwyss (Begriffsklärig). |
| Alpe-Edelwyss | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Alpe-Edelwyss (Leontopodium nivale subsp. alpinum) | ||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Wüsseschaftlige Name | ||||||||||||
| Leontopodium nivale | ||||||||||||
| (Ten.) A. Huet ex Hand.-Mazz. |
S Edelwyss isch e mehrjährigi chrutigi Pflanze mit ere Wugshechi vu 5 bis iber 20 Zäntimeter. D Pflanze isch wullig-wyssfilzig, doderby sin di schmal lanzettlige, eppe fimf Zäntimeter lange Laubbletter bsundersch an dr Untersyte stark hoorig. Di grundständige Bletter bilde ne Rosette.
Fimf bis 15 wyss glänzigi Hochbletter forme ne mehrzackige Stärn un gän dr eigetli Blietestand. In dr zwee bis 12 glyychartige cherblifermige Deilblieteständ het je 60 bis 80 wyssgeeli Rehrebliete. Di seli schmale Rehreblieten am Rand sin karpellat („wyyblig“). Si wäre au Fadebliete gnännt. Wyter yynezues stehn greßeri staminati („männligi“) Rehrebliete. Wel dr funktionslos Griffel no do isch, chenne d Bliete staminokarpellat („zwittrig“) schyyne. D Blietezyt lyt zwische Juli un Septämber.
D Fricht sin Achäne, wu sich as Schirmliflieger uusbreite. Wänns nass isch, chenne si au an Dier hange blyybe.
D schyymberi Bliete isch nume ne Schyynbliete (Pseudanthium). D Schaufunktion entstoht dur di dicht wyssfilzige Hochbletter. Di eigetlige Bliete sitze zue vile Hunderte, in einzelne Blietecherb organisiert, zmittsen im Stärn un bilde zämme mit dr Hochbletter e bstaibigsbiologischi Einheit (Superpseudanthium).
Dr bländig wyss Schimmer uf dr Hochbletter entsteht doderdur, ass Döuserdi chleini Luftblesli am vilfach durenander gwirkte, strublige Hoor s Liecht, wuu yyfallt, refläktiere (Signal fir Insekte, wu Hunig sueche, derzue e Verdunschtigsschutz un e Schutz vor Wermiverluscht). D Arbetsgruppe um dr belgisch Fysiker Jean-Pol Vigneron vu dr Universitet Notre-Dame de la Paix z Namur het uusegfunde, ass d Hoor sälber us parallele Fasere mit 0,18 Mikrometer Durmässer bstehn[1], was in dr Greßeornig vu dr Wällelengi vu dr UV-Strahlig lyt un derzue fiert, ass die absorbiert wird. S ibrig Liecht wird aber duregloo, ass d Pflanze cha Photosynthese mache.
Bstaiber sin vor allem Mucke, derzue Hutfliegler, Schmätterling un Chäfer. Im Diefland sin d Pflanze greßer un grienlächter, wel d Hoor nit eso dicht stehn.
S Edelwyss findet sich uf steinige Matte, Chalchsteifelse, sältener uf Alpweide, isch uuglyychmäßig verdeilt un bevorzugt felsigi Chalchsteigegnige uf ere Hechelag zwische 1.800 un 3.000 Meter. S zeigt e Preferänz fir chiselsyyrihaltigi Standort, au uf Chalch, wu s Chiselchnolle (Chertchnolle) aazeigt. Di große Vorchuu z. B. im Allgai an dr Höfats lige uf chiselsyyrihaltige Aptycheschichte.
Mer findet s Alpe-Edelwyss in dr mittel- un sideuropäische Gebirg wie in dr Pyrenäen, dr Alpe un im Balkangebirg.
Di negschte Verwandte vum europäische Edelwyss finde sich z Tibet, im Himalaya, z Japan, z Korea usw.
Syt em 19. Johrhundert hän vili Liebhaber vu dr Botanik Freid dra gfunde, d Natur ryycher z mache dur Pflanze, wu si vu reise mitbrocht hän ("Aasalbig"). Zue däne Pflanze zellt au s Edelwyss, wu uf Felsstandort in dr Mittelgebirg uusbrocht woren isch, un zem Deil dert au no z finden isch.
Us dr Sicht vu dr Invasionsbiologii un em Naturschutz wird des kritisch gsäh. No § 41, Bundesnaturschutzgesetz sin sonigi Aasalbige gnähmigungspflichtig.
S Edelwyss giltet z Dytschland as stark gfehrdet. Ursache sin v. a. s Bedrätte un s Befahre vu dr verblibene Standort.
Au z Eschtryych un in dr Schwyz stoht s Edelwyss in allne Bundesländer bzw. Kanton unter strängem Naturschutz un derf nit zupft wäre.
Dr botanische Name leitet sich vu dr karakteristische dichtfilzige, wysse Behoorig ab (griech. leon fir Leeb, podion fir Fießli).
1915 het mer au dr alpine Regimänter vu dr dytsche Armee erlaubt, des Zeiche z drage.
D Art isch no dr Yyszyt us dr innerasiatische Steppe in d Alpe yygwanderet, isch also kei Felsepflanze.
Z Eschtryych isch s Edelwyys scho anne 1886 unter Naturschutz gstellt wore.
In Gärtnereie git s Arte, wu us em Himalaya chemme, wu au im Diefland ihri wyss Farb bhalte.
Di eschtryychisch Boscht het am 19. Juli 2005 as erschti gstickti Briefmarke vu Eschtryych "Edelweiß", uf 400.000 Stuck limitiert, uusebrocht. Die Briefmarke het e Nännwärt vu 375 Cent, bstoht us Stoff un zeigt uf grienem, churz gfotzletem Untergrund e Edelwyss, wu mit wyssem Fade gstickt isch.
Friejer isch s Edelwyss as Heilchrut gege Buuchweh bruucht wore, mit Milch un Hunig gchocht. Vu dohär chunnt au dr bairisch Uusdruck „Bauchwehbleaml“. D Pflanze isch au fir Liebeszauber bruucht wore. E mänkmol findet mer extrem großi Blietestärn (maximal 6 bis 12 cm Durmässer), wu in dr Sag as zauberchräftigi »Edelwysschenig« erschyyne.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
