Robert van Boergondië

Robert van Boergondië, ook bekend as Robert I, (15 Augustus 866 – 15 Junie 923) was vanaf 922 tot 923 Koning van Wes-Frankië. Voor sy troonbestyging was hy graaf van onderskeidelik Poitiers en Parys asook Markies van Neustrië en Orléans. Hy het die afgesette Karolingiese koning Karel die Eenvoudige opgevolg, wat in 898 Robert se broer, koning Odo I, opgevolg het.

Robert van Boergondië
Robert van Boergondië soos uitgebeeld in 'n 13de eeuse familiestamboom van die Robertiens (Robertyne)
Koning van Wes-Frankië
Voorafgegaan deur	Karel die Eenvoudige
Opgevolg deur	Roedolf
Graaf van Tours
Voorafgegaan deur	self
Persoonlike besonderhede
Gebore	15 Augustus 866
Sterf	15 Junie 923 (op 57-jarige ouderdom) Soissons, Frankryk
Kind(ers)	Emma, Koningin van Wes-Frankië Hugo die Grote

Lewensloop

Robert is in 866 gebore na die dood van sy vader, Robert die Sterke, Graaf van Anjou. Hy was die broer van Odo I, wat in 888 verkies is as Koning van Wes-Frankië.^[1] Met verloop van tyd het Wes-Frankië uitgegroei tot die Koninkryk van Frankryk;^[2] en onder Odo I was Parys die koninklike hoofstad. Robert en Odo I is afkomstig van die Robertynse-dinastie waaruit die Dinastie van die Capetingers gegroei het.^[3]

In 885 het Robert gehelp om Parys te verdedig tydens die Beleg van Parys (885-886) deur die Wikings.^[4] Odo I het hom as heerser oor verskeie graafskappe aangestel, insluitende dié van Parys. Hy het hom ook aangestel as ab in commendam van ander abdye. Robert het ook die aanstelling bekom van Dux Francorum {Hertog van die Franke), 'n militêre ereposisie van groot belang.

Toe sy broer in 898 sterf het hy nie die troon opgeëis nie; in pleks hiervan het hy die oppergesag van die Karolingiese koning Karel die Eenvoudige erken. Karel het hierna Robert se aanstellings en besittings bekragtig, waarna Robert voortgegaan het om noord-Frankië teen Wiking aanvalle te verdedig. Robert het in 921 in die Loire-vallei 'n groot groep Wikings verslaan, waarna die verslaande invallers hulle tot die Christendom bekeer het en hulle naby Nantes gevestig het.^[5]

Koning

Die vrede tussen koning Karel die Eenvoudige en sy magtige vasaal is eers teen omstreeks 921 ernstig versteur, toe Karel se begunstiging van Haganon 'n rebellie ontlok het. Robert het die ondersteuning van verskeie geestelikes, en van die magtigste Frankiese adellikes gehad, en die wapen opgeneem en Karel verdryf na Lotaringië, waarna hy op 29 Junie 922 in Reims as koning van die Franke (rex Francorum) gekroon is.^[6]

Robert se heerskappy is uitgedaag deur die Wikingleier Rollo, wat hom in 911 met die toestemmiing van Karel die Eenvoudige in die hertogdom van Normandië gevestig het. Tydens Robert se bewind het Rollo lojaal gebly aan Karel, wat voortgegaan het om sy afsetting te betwis.^[5] Karel het 'n leër bymekaar gemaak en teen Robert opgeruk. Robert is op 15 Junie 923 tydens die Slag van Soissons gedood. Sy leër het egter die geveg gewen en Karel is gevange geneem. ^[7] Karel is tot sy dood in 929 gevange gehou. Robert is as koning opgevolg deur sy skoonseun Roedolf, ook bekend as Raoul.^[8]

Familie

Robert se eerste vrou was Aelis.^[9] Hulle het die volgende kinders gehad:

• Adelheid; sy is getroud met Herbert II van Vermandois^[10][11]
• Emma van Frankryk; sy is getroud met Roedolf van Frankryk^[10] (sy kan ook die dogter van Robert by sy tweede vrou wees)

Robert is omstreeks 890 vir 'n tweede keer getroud met Beatrix van Vermandois, dogter van Herbert I van Vermandois.^[12] Hulle het die volgende kinders gehad:

• Hugo die Grote, wie later dux Francorum sou word.^[1] Hugo was die vader van Koning Hugo Capet.^[13]

Verwysings

1. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Duitsland: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 10
2. Colin Jones, The Cambridge Illustrated History of France (Cambridge: Cambridge University Press, 2005), p. 74
3. Jim Bradbury, The Capetians: kings of France, 987–1328 (Londen: Hambledon Continuum, 2007), p. 34
4. Robert F. Berkhofer, Day of Reckoning: Power and Accountability in Medieval France (Philadelphia, Pa. University of Pennsylvania Press 2004). p. 29
5. Roger Collins, Early Medieval Europe, 300–1000, Second Edition (New York: St. Martin's Press, 1999), pp. 376–7
6. The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), pp. 6–7
7. The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, reds & vertalers, Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Can: University of Toronto Press, 2011), pp. 7–8
8. Roger Collins, Early Medieval Europe, 300–1000, Tweede uitgawe (New York: St. Martin's Press, 1999), p. 361
9. The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, eds & trans. Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Kan: University of Toronto Press, 2011), p. 92
10. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Marburg, Duitsland: J. A. Stargardt, 1984), Tafel 49
11. The Annals of Flodoard of Reims, 916–966, reds & vertalers, Steven Fanning: Bernard S. Bachrach (New York; Ontario, Kan: University of Toronto Press, 2011), pp. 21 n. 77, 92
12. "Anne de Kiev, Reine de France, et la Politique Royale au XI e Siecle: Étude critique de la documentation", Robert-Henri Bautier, Revue des études slaves, Vol. 57, No. 4 (1985), page 555.
13. Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Duitsland: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafel 11

Bronne

• Hierdie artikel maak gebruik van feite en teks uit die Encyclopædia Britannica van 1911. Die bron is in die publieke domein.

Voorafgegaan deur Karel die Eenvoudige	Koning van Wes-Frankië 922–923	Opgevolg deur Roedolf