Peléaanse uitbarsting
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
'n Peléaanse uitbarsting is 'n soort vulkaanuitbarsting met vloeitrae magma, gewoonlik van rioliet of andesiet. Hulle deel eienskappe met Pliniese uitbarstings.
Die belangrikste eienskap van 'n Peléaanse uitbarsting is die teenwoordigheid van 'n gloeiende asstorting, wat 'n piroklastiese stroom genoem word. Nog 'n kenmerk is die vorming van 'n lawakoepel. Kort strome as of die skepping van puimsteenkeëls kan ook voorkom.
Die aanvanklike fases van die uitbarsting word gekenmerk deur piroklastiese strome. Die tefradeposito's is kleiner as by die ooreenkomstige Pliniese of Vulcano-uitbarstings. Die vloeitrae magma vorm dan 'n steil lawakoepel of lawanaald in die vulkaan se opening. Die koepel kan later ineenstort, en dit lei tot strome as en warm blokke. Die uitbarstingsiklus word gewoonlik binne 'n paar jaar voltooi, maar kan dekades duur, soos in die geval met Santiaguito.[1]
Die uitbarsting van die berg Pelée in 1902 (VEI-4) is die eerste geval van 'n Peléaanse uitbarsting, wat na dié berg genoem is.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
