Otobüs
Toplu Taşıma Aracı. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Otobüs, kara yolu taşıma yönetmeliğine göre[kaynak belirtilmeli] sürücü dahil 17 kişiden fazla yolcu kapasitesi olan motorlu kara taşıtıdır. Ortalama araba veya furgonlardan önemli ölçüde daha fazla yolcu taşımak üzere tasarlanmıştır. Otobüslerin kapasitesi 300 yolcuya kadar çıkabilir, ortalama bir otobüs genellikle 30 ile 100 arasında yolcu taşır. Türkiye Cumhuriyeti hukuk kurallarına göre bu aracı kullanacak sürücülerin E sınıfı ehliyete, SRC belgesine sahip olması ve en az 26 yaşından gün alması gereklidir.
En yaygın tip, daha büyük yükler taşıyan çift katlı otobüs, körüklü otobüs, daha küçük yükler taşıyan midibüsler ve minibüsler, tek katlı otobüs'tür. Şehirlerarası otobüs daha uzun mesafeli hizmetler için kullanılır.
Şehir içi toplu taşıma otobüsleri ve şehirler arası otobüsler gibi birçok otobüs türü ücretlidir. İlkokul veya ortaokul otobüsleri, orta öğretim sonrası eğitim kampüsü ve servis otobüsleri gibi diğer türler ücretsizdir. Birçok yargı bölgesinde, otobüs şoförleri, normal bir sürücü belgesinin ötesinde özel bir büyük araç ruhsatı gerektirir.
Otobüsler, toplu taşıma otobüs servisi, şehirlerarası otobüs servisi, öğrenci taşımacılığı, özel kiralama veya turizm için kullanılabilir. Promosyon otobüsleri otobüs reklamı ve siyasi kampanyalar için kullanılabilir ve diğerleri, tur araçları da dahil olmak üzere çok çeşitli amaçlar için özel olarak işletilir.
1820'lerden itibaren atlı otobüsler, ardından 1830'larda buharlı otobüsler ve 1882'de elektrikli troleybüsler kullanıldı. İlk içten yanmalı motorlu otobüsler veya motorlu otobüsler 1895'te kullanıldı. Son zamanlarda, hibrit elektrikli otobüsler, yakıt hücreli otobüsler ve elektrikli otobüslerin yanı sıra sıkıştırılmış doğalgaz veya biyodizel ile çalışan otobüslere ilgi artıyor. 2010'lardan itibaren, otobüs üretimi giderek küreselleşiyor ve yeni tasarımlar tüm dünyada ortaya çıkıyor.