Kâkûyîler

Kâkûyîler ya da Kâkeveyhîler, 1008-1274 yılları arasında İran'ın Yezd, İsfahan, Hemedan ve Rey eyaletlerinde hüküm süren Şii hanedanlık.^[1][2][3]

1042 yılında basılmış bir Kakuyi sikkesi.

Sırasıyla Büveyhoğulları, Gazne Devleti'ne ve Selçuklu Devleti'ne bağlanan Kâkûyîler 1051'de İsfahan'ın kesin olarak Selçuklulara ilhak edilmesiyle ortadan kalkmışlardır. Selçuklular bu aileyi Yezd valileri olarak kullanmışlardır.

Tüm İran'a hakim olan İlhanlılar tarafından 1274 yılında kesin olarak ortadan kaldırılmışlardır.

Kaynakça

1. Louis Gardet, Collège Philosophique et Théologique, Toulouse “İslam toplumu ve medeniyeti; din ve kültür”. Cambridge İslam Tarihi, V. 2B, İslam Toplumu ve Medeniyeti, s. 570. Londra Üniversitesi Arap Tarihi Profesörü PM HOLT, Londra Üniversitesi Fahri Farsça Profesörü Ann KS LAMBTON tarafından düzenlendi, Bernard LEWIS İleri Araştırma Enstitüsü, Princeton CAMBRIDGE UNIVERSITY Press, Cambridge Histories Online, Cambridge University Press, 2008
2. Prof Heribert Busse, “Arap İstilasından Selçuklulara Kadar Dönem”, İran Cambridege Tarihi, Cilt 4, s. 294, Christian Albrechts Üniversitesi, Kiel.
3. Margaretha T. Heemskerk, Suffering in the Mutezile Theology: Abd al-Jabbar's Teaching on Pain and Divine Justice, Islamic Philosophy, Theology, and Science: Texts and Studies (Leiden: EJ Brill, 2000) sayfa 54.