Kosova Savaşı veya 1998-1999 Kosova Savaşı,[50]Yugoslavya Federal Cumhuriyeti ordusunun, bağımsızlık isteyen Kosova Kurtuluş Ordusu’na ve bu örgüt yanında yer alan milis güçlerine karşı yürüttüğü operasyon ve buna karşı NATO'nun başlattığı müdahaledir.
yak. 80 uçak (Kartal Gözü Operasyonu)[15] 1,031 uçak (Müttefik Kuvvetler Operasyonu)[16] 30'dan fazla savaş gemisi ve denizaltı[17] Kuzey Arnavutluk ve Makedonya çevresinde konuşlu 50,000-60,000 asker
85,000 asker[18] (40.000 Kosova ve çevresinde olmak üzere)[17] 20,000 polis 100 SAM site[17] 1,400 topçu sistemi (Kara ve hava savunma)[17] 240 uçak[17] 2,032 zırhlı araç & tank[17]
KKO'ya göre: 300'den fazla Yugoslav asker öldürüldü[29] NATO'ya göre: 1,031-1,200 ölü[34] 14 tank imha edildi[35] 18 ZPT imha edildi[36] 20 topçu imha edildi[36] 121 uçak ve helikopter imha edildi.[37]
/NATO'nun Yugoslavya bombardımanında 489-528 arasında sivil öldü (İnsan Hakları İzleme Örgütü'ne göre)[38] 3 Çinli gazeteci öldürüldü.
Kosova içinde: 8,661–11,334 arasında Kosovalı Arnavut sivil öldü veya yaralandı
13.421'den fazla sivil öldü (Arnavut, Sırp, Boşnak, Roma)[39][40][41][42][43][44] 848,000-863,000 Kosovalı Arnavut Kosova'yı terk etti[45][46][47] 590,000 Kosovalı Arnavut, Kosova içinde göç etti[48] Savaş sırasında Kosovalı Arnavutların toplam %90'ı yerinden oldu[48] 2238 Sırp öldürüldü veya kayboldu[45]
Sırplar ve Arnavutlar, 20. yüzyıl boyunca bölgenin kontrolü için yarışmışlardır. Sırplar toplam nüfusun %10'una sahip olmalarına rağmen, tarihsel ve duygusal olarak bölgenin önemi onlar için çok büyüktür. Kosova’da yaşayan bir diğer millet olan Türkler, Sırp-Arnavut çekişmesinde çeşitli sosyal ve kültürel sebeplerden dolayı genellikle Arnavut tarafında yer almışlardır. Sırpların ta 1389 senesine I. Kosova Muharebesi’ne dayanan ve Türklere karşı olan ters duruşları, Kosova meselesinde merkezde olmuştur. 1990’larda artan Sırp milliyetçiliğinin beslendiği ve hatta temellendiği bu husus, son Kosova Savaşı öncesinde Kosova’daki Türkleri ve Arnavutları (Müslüman olmaları sebebiyle Goralılar, Boşnakları da) karşı cephede tutmuştur.
28 Haziran 1389’da cereyan eden Birinci Kosova Savaşı’nda Osmanlı Ordusu’nun karşısında yenik düşen Hristiyan ittifakının liderliğini, Osmanlı güçleri tarafından öldürülen Sırp Prens Lazar Hrebelyanoviç yapmıştı. Birinci Kosova Savaşı’nı kazanmış gibi davranan Sırplar, 28 Haziran tarihini en kutsal günleri arasında saymakta ve “Vidovdan” adı altında kutlamaktadırlar. Her şeyden önce Prens Lazar Sırp Ortodoks Kilisesi tarafından tanrısallaştırılmıştır. Mevcut mitolojiye göre, Birinci Kosova Savaşı'nın arifesinde bir melek Lazar'a seslenerek, “fani çarlık” ile “ilahi çarlık” arasında bir seçim yapmasını istemiştir. Sırplara göre Lazar ilahi çarlığı seçmiştir.[51] Dahası, Lazar ile İsa arasında benzerliklerin kurulduğu da görülmektedir.[52] Genel olarak Kosova Savaşı ve bu savaşta yer alan karakterler hakkındaki Sırp yorumları, Hristiyan mitolojisindeki olaylar ve karakterlerle karışmıştır. karşı yürütülen Kosova Savaşı hakkında yazılan destansı halk şiirleri, en iyi bilinen ve en güzel kabul edilen şiirlerdir. Bütün bunlar ise, Sırpların Kosova'ya “Sırbistan’ın Kudüs’ü”, “Sırp dinî değerlerinin ve Sırp medeniyetinin beşiği” gözüyle bakmasına yol açmıştır.[53]
1974 Yugoslavya Anayasası, Kosova'yı özerk bir Sırp bölgesi olarak kabul etmiştir. Bağımsızlık baskısı 1980'den sonra Yugoslavya başkanı Josip Broz Tito'nun ölümünden sonra artmıştır. Bu 10 yılın ikinci yarısında, Slobodan Miloseviç Sırp Komünist Partisi'nde ikinci adam olduğunda, Yugoslavya Federasyonunda Kosova'yı nefret politikasının bir parçası olarak kullanmıştır.[kaynak belirtilmeli]
Miloşeviç, politik oportunizm ile beslenerek Sırp milliyetçiliğinin lideri olmuştur. 1987 yılında Kosova'ya gönderildiğinde, bu fırsatı iyi değerlendirdi. Televizyondan bir gecede ününü yapacağı, doğaçlama sözünü söyledi: Hiç kimse tekrar sizi yenmeye cesaret edemeyecek. İki yıl sonra, Yugoslavya başkanı olduğunda, Kosova'nın özerkliğini iyice ortadan kaldırdı. Sırp milliyetçiliği artık yürüyüşe geçmişti.
1991 yılında yerel etnik Arnavut liderler tek taraflı bağımsızlık ilan etmelerine rağmen, 1990'lı yıllarda bağımsızlığı güvence altına almayı ve otonomiyi geri getirmeyi amaçlayan pasif direniş harekâtı başarısız oldu.
1990'lı yılların ortasında, etnik Arnavut isyan harekâtı, Kosova Kurtuluş Ordusu (KKO), Sırp hedeflerine saldırmaya başladı.
1998 yılının yazında, Arnavutlar Sırp yönetimine karşı kitle protestolarına başladılar. Polis ve ordu kuvvetleri KKO'yu ezmek için gönderildi.
Kosovalı Müslümanlara (Arnavut, Türk vb.) yapılan baskının devam etmesi üzerine, NATO, Kosova ve Sırbistan'da bulunan hedeflere Mart 1999 tarihinde hava operasyonlarına başladı.
11 haftalık NATO bombardımanından sonra, Miloşeviç birliklerini ve polislerini geri çekmeye zorlandı. 750.000 Kosovalı mülteci evlerine geri döndü. Bu bölgedeki Sırp nüfusun yarısına tekabül eden 100.000 Sırp evlerini terk etti. Birleşmiş Milletler, Kosova'nın bağımsızlık ya da Sırp egemenliğinden birine dönene kadar bölgeyi kontrolü altına aldı.
Mayıs 1999 tarihinde, bombalama hâlâ devam ediyordu. Miloşeviç, insanlığa karşı suç işlediği için Uluslararası Lahey Adalet Divanı'na verilen görev başındaki ilk devlet başkanı oldu.
İddianame'ye göre, Miloşeviç ve bazı işbirlikçileri, doğrudan 750.000 Kosovalının mülteci durumuna getirilmesi ve etnik Arnavut oldukları için 6000 kişinin öldürülmesinden sorumlu tutuldu. İddianame, insanlığa karşı altı belirli suçtan oluşuyordu. İddianamede, Skenderay, Yakova ve Büyük Kruşa şehir ve kasabalarında erkeklerin kadınlardan ayrılarak makineli tüfeklerle katledilmelerinin detayları ile anlatılıyordu.[kaynak belirtilmeli]
1999 yılının ikinci yarısında, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Örgütü araştırmacıları, 3.000 tanık ve yaşayan ile mülakat yaparak, korkunç cinayet, yaralama ve ırza geçme olaylarını açığa çıkardı.
Sırpların, katliam seviyesinde insan hakları ihlalleri yaptığı, fakat aynı zamanda devam eden savaşta intikam saldırılarına uğradıkları ortaya çıktı.
2002 yılının başlarında, soykırım ve insanlığa karşı suçlardan Miloşeviç Lahey'de yargılanmaya başlandı. Mart 2006 tarihinde ölümüne kadar bu yargılama sürdü.
1989: Miloşeviç, Kosova'nın otonom haklarını kaldırmaya başladı.
Temmuz 1990: Kosova bölgesinin etnik Arnavut milletvekilleri Sırbistan'dan bağımsızlıklarını ilan ettiler.
24 Eylül 1998: NATO Miloşeviç yönetimine Kosovalıların üzerine gitmeyi kesmesi yoksa hava saldırıları ile cezalandırılacağına dair bir ültimatom verdi.
Mart 1999: Barış görüşmeleri başarısızlıkla sonuçlandı.
Haziran 1999: NATO hava operasyonlarını askıya aldı.
A.^ Kosova Kurtuluş Ordusu (UÇK) militanlarının Usame bin Ladin'in terör eğitim merkezlerinde yetiştirildiği ileri sürüldü. Yazıda 1998 yılında Afrika'daki ABD hedeflerine yöneltilen ve 224 kişinin hayatını yitirdiği saldırıların sorumlusu olan Bin Ladin'in UÇK militanlarını Afganistan, Bosna-Hersek ve diğer bazı ülkelerde eğittiği bilgisi yer aldı. Yaklaşık 30.000 üyesi olduğu tahmin edilen Kosova Kurtuluş Ordusu’nun başındaki Hırvatistan'ın eski Tuğgenerali Agim Çeku Balkanlar'da önemli bir güç odağı olarak yükselirken, gazete Kosova Kurtuluş Ordusu’nun Bin Ladin ile beraber Arnavutluk'ta Tropoje'de İslami teröristlerin yetiştirildiği bir kampı paylaştığını, "bazı istihbarat raporlarına" dayanarak açıklıyor. Gazete, aynı kaynaklardan edindiği bilgilerden hareketle Bin Ladin'in El-Kaide Örgütü'nün Kosova Kurtuluş Ordusu’nun eğitimine ve finansmanına katkı sağladığının kesin olduğunu ifade ediyor. bk.: Bin Ladin Hakkında Bilinmeyenler13 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
B.^ Amerika Dışişleri Bakanı "terörizmle mücadele" söylemleri yaparken, Pentagon'un paralı özel asker grubu (MPRI) askerî danışmanının UÇK ile kol kola olduğu, UÇK gerillalarının 17 eski Amerikan subayı tarafından eğitildiği, ellerindeki silahların %70'inin Amerikan yapımı olduğu, saldırılarda Pentagon'un Mart ayında Kosova ve Makedonya sınırını gözetlemek için gönderdiği casus uçağı Apaçi helikopterlerinin kullanıldığı, 2001 yılı Temmuz ayında gazetelere manşet oldu. bk.: Emperyalistlerin Balkanlar'daki Kirli Oyunları Sürüyor7 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
C.^ Prof. Michel Chossudovsky'nin verdiği bilgiye göre, hükûmet kuvvetlerine askerî eğitim, destek ve yönlendirmeyi, Pentagon bağlantılı "Askeri Profesyonel Kaynaklar" (MPRI) adlı şirket veriyor. Aynı şirket, Kosovalı gerillaların da arkasındaki güç olan UÇK'ya askerî kaynak, eğitim ve danışman sağlanması, MPRI'nın görevi. Hırvatistan ve Bosna-Hersek Federasyonu'nda da benzer bir senaryo vardı. MPRI'nın, Hırvatistan ve Bosna'da sınanan eğitim konsepti, en iyi savunmanın saldırı olduğu ilkesine dayanıyor. bk.: Balkanlar'a Yeni Bir Yama
Coopersmith, Jonathan; Launius, Roger D. (2003). Taking Off: A Century of Manned Flight. American Institute of Aeronautics and Astronautics. s.54. ISBN978-1-56347-610-5.
Sırbistan, 1031 Yugoslav asker ve polisin NATO bombardımanında öldürüldüğünü iddia etti.[30] NATO başlangıçta hava bombardımanı sırasında 5.000 Yugoslav askerin öldürüldüğünü ve 10,000 Yugoslav askerin yaralandığını iddia etti.[31][32] NATO daha sonra sayıyı revize ederek, 1.200 Yugoslav asker ve polisin bombardımanda öldürüldüğünü açıkladı.[33]
Andrew Cockburn (3 Nisan 2011). "The limits of air power". Los Angeles Times. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2013.
"List of Kosovo War Victims Published". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. The database says that 8,661 Kosovo Albanian civilians were killed or disappeared...
Ignatieff, Michael (21 Kasım 1999). "Counting Bodies In Kosovo". The New York Times. 27 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. The tribunal's current estimate -- from Western intelligence sources, eyewitness statements and evidence taken from surviving family members -- is that there are 11,334 bodies at 529 sites.
Kifner, John (18 Temmuz 1999). "INQUIRY ESTIMATES SERB DRIVE KILLED 10,000 IN KOSOVO". The New York Times. 28 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. At least 10,000 people were slaughtered by Serbian forces during their three-month campaign to drive the Albanians from Kosovo, according to war crimes investigators, NATO peacekeeping troops and aid agencies struggling to keep up with fresh reports each day of newly discovered bodies and graves.
"Kosovan death toll is its argument for independence". The Daily Telegraph. Londra. 30 Kasım 2009. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. According to the HLC, 11,000 Albanians and 2,000 Serbs and other non-Albanians were killed or went missing during the war, which ended when a Nato bombing campaign drove Serbia's armed forces out of Kosovo in June 1999.
"New Kosovo War Victims Report Released". 4 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. Some 8,000-10,000 of those on the list of war victims were ethnic Albanians, while some 2,000–2,500 were Serbs, Roma, Bosnians, and ethnic Albanians who were loyal to Serbia.
Olga Zirojević, “Kosovo in the Collective Memory”, Nebojsa Popov (der.), The Road to War in Serbia: Trauma and Catharsis, Central European University Press, Budapeşte 2000, s. 190-191.
Erhan Türbedar, “Balkanlar’daki Türk ve Müslüman Varlığının Sembolü: Sultan 1. Murad (Hüdavendigâr) Türbesi”, Yel, Kasım-Aralık 2006, S: 3, İzmir, 2006, s. 30.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.