กล่องเสียงอักเสบ
From Wikipedia, the free encyclopedia
กล่องเสียงอักเสบ (อังกฤษ: Laryngitis) เป็นการอักเสบที่กล่องเสียง[1] อาการบ่อยครั้งรวมเสียงแหบ และอาจมีไข้ ไอ เจ็บคอด้านหน้า และกลืนลำบาก[1][2] โดยปกติจะเป็นไม่เกิน 2 อาทิตย์[1]
กล่องเสียงอักเสบ (Laryngitis) | |
---|---|
ภาพส่องกล้องของกล่องเสียงอักเสบเหตุกรดไหลย้อน | |
การออกเสียง | |
สาขาวิชา | แพทย์หู คอ จมูก |
อาการ | เสียงแหบ เป็นไข้ เจ็บที่คอ/บริเวณกล่องเสียง[1][2] |
ระยะดำเนินโรค | ปกติน้อยกว่าสองอาทิตย์[1] |
สาเหตุ | การบาดเจ็บ โรคติดเชื้อไวรัสและแบคทีเรีย[1] |
วิธีวินิจฉัย | ตามอาการ หรือส่องกล้องตรวจถ้าน่าเป็นห่วง[1] |
โรคอื่นที่คล้ายกัน | ฝากล่องเสียงอักเสบ มะเร็งกล่องเสียง กล่องเสียงและท่อลมอักเสบ[1] |
การรักษา | พักเสียง ทานน้ำ[1] |
ความชุก | เป็นเรื่องสามัญ[1] |
อาการจัดว่าเฉียบพลัน (acute) ถ้าเป็นน้อยกว่า 3 อาทิตย์และเรื้อรัง (chronic) เมื่อเป็นมากกว่า 3 อาทิตย์[1] แบบฉับพลันปกติเป็นส่วนของการติดเชื้อทางลมหายใจส่วนบนเนื่องกับไวรัส[1] เหตุอื่นรวมทั้งการติดเชื้ออื่น ๆ เช่น ไวรัสและเชื้อรา และการบาดเจ็บ เช่นที่เกิดจากการไอเป็นต้น[1] อาการเรื้อรังอาจเกิดจากการสูบบุหรี่ วัณโรค ภูมิแพ้ กรดไหลย้อน ข้ออักเสบรูมาตอยด์ หรือโรคซาร์คอยด์[upper-alpha 1][1][4] กลไกที่เป็นเหตุก็คือความระคายเคืองที่สายเสียง[2]
อาการน่าเป็นห่วงต่าง ๆ ที่ต้องตรวจเพิ่มรวมทั้งหายใจเข้าเสียงฮื๊ด มีประวัติฉายรังสีที่คอ มีปัญหาการกลืน เป็นนานกว่า 3 อาทิตย์ และมีประวัติสูบบุหรี่[1] ถ้ามีอาการน่าเป็นห่วง สายเสียงควรจะตรวจโดยส่องกล้อง (laryngoscopy)[1] ภาวะอื่น ๆ ที่ก่ออาการเดียวกันรวมทั้งฝากล่องเสียงอักเสบ กล่องเสียงและท่อลมอักเสบ การสูดเอาสิ่งแปลกปลอมเข้า และมะเร็งกล่องเสียง[1][5]
อาการแบบฉับพลันปกติจะหายเองโดยไม่ต้องรักษา[1] และการพักเสียงประกอบกับทานน้ำให้เพียงพออาจช่วย[1] ยาปฏิชีวนะทั่วไปจะไม่ช่วยรักษาอาการรูปแบบนี้[6] แม้อาการแบบฉับพลันจะสามัญแต่แบบเรื้อรังก็ไม่ปกติ[1] แบบเรื้อรังเกิดขึ้นในวัยกลางคนมากกว่าโดยจะสามัญในชายมากกว่าหญิง[7]