हिन्द-आर्यभाषाः
उत्तरभारतीय उपमहाद्वीपे भाषापरिवारः / From Wikipedia, the free encyclopedia
हिन्द-आर्यभाषाः (अथवा कदाचित् भारतीयभाषाः वा हिन्दीयभाषाः[1]) हिन्द-ईरानीयभाषाणां शाखाः, या स्वयं हिन्द-यूरोपीयभाषापरिवारस्य शाखा सन्ति । २१ शताब्द्याः आरम्भपर्यन्तं, मुख्यतः भारतदेशे, बाङ्गलादेशे, नेपालदेशे, पाकिस्थानदेशे, श्रीलङ्कादेशे च ८० कोटिभ्यः अधिकाः जनाः हिन्द-आर्यभाषाः वदन्ति । अत्र २०० तः अधिकाः प्रसिद्धाः हिन्द-आर्यभाषाः सन्ति ।[2]
त्वरिततथ्यानि हिन्द-आर्य, भौगोलिकविस्तारः ...
हिन्द-आर्य | |
---|---|
भारतीय वा हिन्दीय | |
भौगोलिकविस्तारः | दक्षिणजम्बुद्वीपः |
भाषायाः श्रेणीकरणम् |
हिन्द-यूरोपीय
|
आदि-भाषाः | आद्यहिन्द-आर्य |
उपश्रेण्यः |
मित्तानी-आर्यभाषा
|
आइसो ६३९-२ व ६३९-५: | inc |
वर्तमानकालस्य प्रमुखेषु हिन्द-आर्यभाषासमूहेषु भौगोलिकवितरणम् । रोमानी, डोमरी, खोलोसी, लुवती लोमाव्रेणः च मानचित्रस्य व्याप्तेः बहिः स्तः ।
चित्राली (दार्दिक)
शीना (दार्दिक)
कोहिस्थानी (दार्दिक)
हिमाचली-डोगरी (= पाश्चात्यपहाडी, उत्तर)
सिंहल-मालाद्वीपीय (दक्षिण)
(न दर्शिता: कुनर (दार्दीक), चिनली-लहुली) |
पिदधातु