Wikipedysta:Tim Ocean/Tarot2
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Talia tarota, tarot - specjalna talia kart do gry licząca 78 kart składająca się z:
- 1) Czterech kolorów złożonych z króla, damy, rycerza, waleta i blotek od 1 do 10.
- 2) Dodatkowego, permanentnego koloru atutowego złożonego z kart ponumerowanych od 1 do 21.
- 3) Specjalnej karty głupca lub excuse przedstawiającej często postać podobną do jokera.
Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
W ezoteryce kartom tarota przypisuje się alegoryczne, mistyczne znaczenie i wykorzystuje do wróżenia i medytacji. Karty atutowe są w niej interpretowane jako Wielkie Arkana. Karty w kolorach nieatutowych jako Małe Arkana. Kartę głupca zalicza się do tych pierwszych.
Talia tarota powstała w Północnych Włoszech ok. 1425 roku i była początkowo używana wyłącznie do gry w karty. W XVIII w. tarot zaczął być wykorzystywany do wróżenia, jednakże nigdy nie wyszedł z użycia przy grze w karty. Talie tarota do gry i do wróżenia rozwijały się odtąd równolegle do siebie. Współcześnie talia tarota jest wykorzystywana zarówno do wróżenia i medytacji jak i gry.
Gra wykorzystująca talię tarota jest najprawdopodobniej ojcem idei koloru atutowego. Wszystkie współczesne gry karciane wykorzystujące tę mechanikę, takie jak brydż, skat czy tysiąc są dalekimi potomkami tarota. Tarot pozostaje w wielu krajach jedną z najpopularniejszych gier karcianych.