Wikipedysta:Chemick/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kodeks Leningradzki (Codex Leningradiensis) – jest najstarszym manuskryptem zawierającym kompletny tekst Biblii hebrajskiej nie będący tłumaczeniem. Pochodzi z roku 1008 n.e.[1] i jest uważany za najważniejszy i najwierniejszy rękopis przekazujący tekst masorecki. Z tego względu jest on podstawą tłumaczenia tekstu Starego Testamentu na inne języki. Od połowy XIX wieku przechowywany jest w Petersburgu (Rosja). W wydaniach krytycznych oznaczany zwykle literą L.