Vittore Carpaccio
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Vittore Carpaccio (ur. ok. 1465, zm. 1526) – włoski malarz, jeden z głównych mistrzów szkoły weneckiej.
Vittore Carpaccio z ok. 1500 | |||
Data urodzenia |
ok. 1465 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
1526 | ||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Malował obrazy religijne, w które wplatał sceny z życia codziennego piętnastowiecznej Wenecji i współczesne mu wnętrza (9 obrazów o św. Urszuli, cykle z życia św. Hieronima, św. Jerzego i św. Szczepana, Pożegnanie posłów); tworzył obrazy ołtarzowe, współpracował z G. Bellinim przy dekoracji Pałacu Dożów; wyjątek stanowi niezwykły obraz o tematyce świeckiej Dwie Wenecjanki na balkonie; znakomicie operował światłem, stosował oryginalną paletę żywych barw; jego dzieła mają charakter narracyjny.
Główne cechy dojrzałego stylu Carpaccio to: ciemne tło, intensywny koloryt, kontrastowy światłocień, śmiałe skróty perspektywiczne i dynamiczna kompozycja potęgująca napięcie dramatyczne i siłę wyrazu. W ostatniej fazie twórczości uspokoił kompozycję i malował niemal monochromatyczne obrazy o pogłębionej psychice postaci (Ścięcie św. Jana Chrzciciela 1508, Wskrzeszenie Łazarza 1509).