ਖੜੀ ਬੋਲੀ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਖੜੀ ਬੋਲੀ,[2] ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਹਲਵੀ, ਕੌਰਵੀ,ਅਤੇ ਵਰਨੈਕੂਲਰ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ, ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਪੱਛਮੀ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲੀ ਹੈ। ਖੜੀ ਬੋਲੀ ਪੱਛਮ ਰੁਹੇਲਖੰਡ, ਗੰਗਾ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਦੁਆਬ ਅਤੇ ਅੰਬਾਲਾ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਉਪਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਜੋ ਪੇਂਡੂ ਜਨਤਾ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਬੋਲਦੀ ਹੈ। ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਾਮਪੁਰ, ਬਿਜਨੌਰ, ਮੇਰਠ, ਮੁਜੱਫਰਨਗਰ, ਮੁਰਾਦਾਬਾਦ, ਸਹਾਰਨਪੁਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ ਦਾ ਮੈਦਾਨੀ ਭਾਗ, ਅੰਬਾਲਾ ਅਤੇ ਕਲਸੀਆ ਅਤੇ ਭੂਤਪੂਰਵ ਪਟਿਆਲਾ ਰਿਆਸਤ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਭਾਗ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।[3][4]
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਥ ਖੜੀ ਬੋਲੀ, ਉਚਾਰਨ ...
ਖੜੀ ਬੋਲੀ | |
---|---|
खड़ी बोली کھڑی بولی | |
ਕੌਰਵੀ | |
ਉਚਾਰਨ | kʰəɽiː boːliː |
ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ | ਭਾਰਤ |
ਇਲਾਕਾ | ਦਿੱਲੀ, ਹਰਿਆਣਾ, ਪੱਛਮੀ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ |
Native speakers | (240 million cited 1991–1997)[1] |
ਹਿੰਦ-ਯੂਰਪੀ
| |
ਲਿਖਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧ | ਉਰਦੂ ਲਿੱਪੀ, ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਲਿਪੀ |
ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ | |
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3 | – |
ਭਾਸ਼ਾਈਗੋਲਾ | 59-AAF-qd |
Areas (red) where Khariboli/Kauravi is the native language |
ਬੰਦ ਕਰੋ