Vinčacultuur
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Vinčacultuur (spreek uit: Vintsja) is een neolithische cultuur, die tussen het 6e en het 3e millennium v.Chr. over Servië en delen van Roemenië en Bulgarije verbreid was. Volgens een omstreden theorie zouden hier op aardewerk gevonden tekens het oudste schrift van de mensheid zijn.
Snelle feiten Regio, Periode ...
Vinčacultuur | ||||
---|---|---|---|---|
■ Vinčacultuur ca. 4500-4000 v.Chr. | ||||
Regio | Servië en delen van Roemenië en Bulgarije | |||
Periode | neolithicum | |||
Datering | 6e tot 3e millennium v.Chr. | |||
Typesite | Vinča | |||
Andere sites | Turdas | |||
Voorgaande cultuur | Starčevo-Köröscultuur | |||
Volgende cultuur | Badencultuur, Vučedolcultuur | |||
|
Sluiten
De cultuur is genoemd naar Vinča, een voorstad van Belgrado waar vanaf 1908 belangrijke vindplaatsen van deze cultuur werden opgegraven. Een andere belangrijke vindplaats is Turdas in Transsylvanië.