Ireneüs van Lyon
eerste theoloog en kerkvader (130-202) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Ireneüs van Lyon (Oudgrieks: Εἰρηναῖος, Eirenaios; Latijn: Irenaeus) (Smyrna, circa 140 – Lugdunum (Lyon), 202) is de eerste grote theoloog en kerkvader van de christelijke kerk, na de periode van de apostelen. Zijn betekenis voor de vroeg-christelijke kerk is heel groot geweest. Zijn formulering van de verzoeningsleer werd later, bij het Eerste Concilie van Nicea, tot grondslag van het christendom uitgeroepen. Ook de door hem opgestelde geloofsbelijdenis werd toen grotendeels overgenomen. Onder protestantse theologen wordt hij vaak beschouwd als degene die het zuivere christendom zou hebben beschreven. Zijn werken zijn vooral van belang om de situatie van de vroege christenen te bestuderen en om zijn (deels erg subjectieve) beschrijving van de onorthodoxe (volgens hem ketterse) christenen. Ireneüs gold als de belangrijkste bron van kennis over de door hem fel bestreden gnostiek tot de vondst van de Nag Hammadigeschriften.
Ireneüs van Lyon | ||||
---|---|---|---|---|
Ireneüs | ||||
Geboren | ong. 140 te Smyrna | |||
Gestorven | 202 te Lugdunum (Lyon) | |||
Naamdag | 28 juni | |||
Attributen | zie[noot 1] | |||
Beschermheilige voor | Aartsbisdom Lyon | |||
Lijst van christelijke heiligen | ||||
|
Ireneüs is afkomstig uit Klein-Azië (het huidige Turkije) en is een leerling van Polycarpus van Smyrna.