Congres van Verona
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Congres van Verona in 1822 was een vergadering tussen vier conservatieve Europese grootmachten - Rusland, Oostenrijk, Pruisen en Frankrijk - om de invoering van een liberale grondwet in Spanje tegen te houden. Het hieruit resulterende Verdrag van Verona zou Frankrijk toestemming geven om Spanje binnen te vallen met een leger van 95.000 man, met als doel de conservatieve koning Ferdinand VII te handhaven op de Spaanse troon en de principes voor de wijze waarop Europese landen bestuurd moesten worden formuleren, namelijk door middel van een absolute koning wiens macht zo min mogelijk beperkt moest worden door een parlement, een grote rol voor de Kerk in het landsbestuur, en de instelling van censuur om de verspreiding van dissidente (liberaal-democratische) ideeën tegen te gaan. Dit Verdrag van Verona is desalniettemin een fabel en heeft als zodanig nooit bestaan. Wel heeft deze fabel invloed gehad op de publieke opinie en het buitenlands beleid van de Verenigde Staten van Amerika Het Congres van Verona verwierp met kracht de staatkundige verworvenheden van de Franse Revolutie en het gedachtegoed van de Verlichting, en probeerde in feite de klok honderd jaar terug te zetten.