കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസ്
From Wikipedia, the free encyclopedia
മനസ്സിന്റെയും അതിന്റെ പ്രക്രിയകളുടെയും കുറിച്ച് ബഹുവിഷയാത്മകവും ശാസ്ത്രീയവുമായ പഠനമാണ് കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസ് . [2] ഇത് വിജ്ഞാനത്തിന്റെ സ്വഭാവം, ചുമതലകൾ, പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവ പരിശോധിക്കുന്നു. വൈജ്ഞാനിക ശാസ്ത്രജ്ഞർ ബുദ്ധി, പെരുമാറ്റം എന്നിവയെ കുറിച്ചു പഠിക്കുന്നു. നാഡീവ്യവസ്ഥകൾ എങ്ങനെയാണ് വിവരങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്, വിശകലനം ചെയ്യുന്നത്, പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നത് എന്നിവയെ കുറിച്ചെല്ലാം അന്വേഷിക്കുന്നു. വൈജ്ഞാനിക ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ അന്വേഷണമേഖലകളിൽ ഭാഷ, ധാരണ, ഓർമ്മ, ശ്രദ്ധ, യുക്തി, വികാരം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഇവയെ കുറിച്ചു മനസിലാക്കാന്നതിനു വേണ്ടി ഭാഷാശാസ്ത്രം, മനശാസ്ത്രം, കൃത്രിമബുദ്ധി, തത്ത്വചിന്ത, ന്യൂറോ സയൻസ്, നരവംശശാസ്ത്രം തുടങ്ങിയ മേഖലകളിൽ നിന്നുള്ള അറിവുകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു.[3] കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസിന്റെ വിശകലനങ്ങളിൽ പല തലങ്ങളിലുള്ള സംവിധാനങ്ങളും അവയുടെ സംഘാടനവും ഉൾപ്പെടുന്നു. പഠനവും തീരുമാനമെടുക്കലും മുതൽ യുക്തിയും ആസൂത്രണവും വരെയും നാഡീവ്യവസ്ഥയുടെ പ്രവർത്തനം മുതൽ മസ്തിഷ്കഘടകങ്ങളുടെ ഏകോപനം വരെയും പല വിധത്തിലുള്ള വിശകലനങ്ങൾ നടത്തേണ്ടി വരും. കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസിന്റെ അടിസ്ഥാന ആശയങ്ങളിലൊന്ന്, "മനസ്സിലെ പ്രാതിനിധ്യ ഘടനകളുടെയും ആ ഘടനകളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന കമ്പ്യൂട്ടേഷണൽ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ ചിന്തയെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും." എന്നതാണ്.
മനുഷ്യരിലും മൃഗങ്ങളിലും യന്ത്രങ്ങളിലും ഉള്ള വിജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ബഹുവിഷയാത്മക പഠനമാണ് കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസ്. മനഃശാസ്ത്രം, കമ്പ്യൂട്ടർ സയൻസ്, ന്യൂറോ സയൻസ്, നരവംശശാസ്ത്രം, ഭാഷാശാസ്ത്രം, തത്ത്വചിന്ത എന്നിവയെല്ലാം ഇതിന്റെ ഭാഗമായി വരുന്നു. ബുദ്ധിശക്തിയുടെ അടിസ്ഥാനതത്ത്വങ്ങൾ മനസിലാക്കുന്നതിലൂടെ മനസ്സ്, പഠനം എന്നിവയെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുമെന്നും കൃത്രിമബുദ്ധിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഉപകരണങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് ഇത് സഹായകരമാകുമെന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. വിജ്ഞാന വിപ്ലവം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ബൗദ്ധിക മുന്നേറ്റത്തിലൂടെയാണ് 1950ൽ കോഗ്നിറ്റീവ് സയൻസ് പിറവിയെടുക്കുന്നത്. [4]