ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ
From Wikipedia, the free encyclopedia
സ്വന്തം ശരീരഭാഗത്തിന് എതിരെ ശരീരത്തിലെ തന്നെ രോഗപ്രതിരോധ സവിധാനം പ്രതികരിക്കുന്നത് മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു അവസ്ഥയാണ് ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ സ്വയം രോഗപ്രതിരോധ രോഗങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്.[1] കുറഞ്ഞത് 80 തരം ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ചില തെളിവുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഇവ 100-ലധികം തരങ്ങളുണ്ടാകാം എന്നാണ്.[4][5][6] രോഗം ബാധിക്കുന്ന അവയവങ്ങളിൽ മിക്കവാറും എല്ലാ ശരീരഭാഗങ്ങളും ഉൾപ്പെടാം.[3] സാധാരണ ലക്ഷണങ്ങൾ വ്യത്യസ്തവും ക്ഷണികവുമാകാം. ലക്ഷണങ്ങളിൽ ലഘുവായത് മുതൽ കഠിനമായത് വരെ ഉണ്ട്. കുറഞ്ഞ ഗ്രേഡ് പനിയും ക്ഷീണവും ലക്ഷണങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.[1]
ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ | |
---|---|
Young woman with malar rash, typically found in systemic lupus erythematosus (SLE) | |
സ്പെഷ്യാലിറ്റി | റുമറ്റോളജി, ഇമ്മ്യൂണോളജി, ഗ്യാസ്ട്രോഎൺട്രോളജി, ന്യൂറോളജി, ഡെർമ്മറ്റോളജി |
ലക്ഷണങ്ങൾ | നിരവധിയുണ്ട്, അവ അവസ്ഥയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. സാധാരണയായി കാണുന്നവയിൽ കുറഞ്ഞ ഗ്രേഡ് പനി, തളർച്ച എന്നിവയുണ്ട്[1] |
സാധാരണ തുടക്കം | മുതിർന്നവരിൽ[1] |
തരങ്ങൾ | List of autoimmune diseases (alopecia areata, celiac disease, diabetes mellitus type 1, Hashimoto's disease, Graves' disease, inflammatory bowel disease, multiple sclerosis, psoriasis, rheumatoid arthritis, systemic lupus erythematosus, others)[1] |
മരുന്ന് | Nonsteroidal anti-inflammatory drugs, immunosuppressants, intravenous immunoglobulin[1][2] |
ആവൃത്തി | 24 million / 7% (USA)[1][3] |
രോഗ കാരണം അജ്ഞാതമാണ്.[3] ലൂപ്പസ് പോലുള്ള ചില ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ കുടുംബങ്ങളിൽ ഉള്ളവർക്ക് പാരമ്പര്യമായി ഉണ്ടാകാറുണ്ട്, ചില കേസുകൾക്ക് അണുബാധകളോ മറ്റ് പാരിസ്ഥിതിക ഘടകങ്ങളോ കാരണമാകാം.[1] സെലിയാക് ഡിസീസ്, ഡയബറ്റിസ് മെലിറ്റസ് ടൈപ്പ് 1, ഗ്രേവ്സ് ഡിസീസ്, ഇൻഫ്ലമേറ്ററി ബവൽ ഡിസീസ്, മൾട്ടിപ്പിൾ സ്ക്ലിറോസിസ്, അലോപ്പീസിയ ഏരിയറ്റ, അഡിസൺസ് രോഗം, പെർണീഷ്യസ് അനീമിയ, സോറിയാസിസ്, റൂമറ്റോയ്ഡ് ആർത്രൈറ്റിസ്, സിസ്റ്റമിക് ല്യൂസ്പസ് എന്നിവ ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.[1][7] പലപ്പോഴും രോഗങ്ങളുടെ രോഗനിർണയം പ്രയാസമാണ്. [1]
ചികിത്സ രോഗത്തിന്റെ തരത്തെയും തീവ്രതയെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.[1] നോൺസ്റ്ററോയ്ഡൽ ആൻറി-ഇൻഫ്ലമേറ്ററി മരുന്നുകളും (എൻഎസ്എഐഡി) രോഗപ്രതിരോധ മരുന്നുകളും ഈ രോഗ ചികിത്സയ്ക്കായി പലപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കുന്നു.[1] ഇൻട്രാവീനസ് ഇമ്യൂണോഗ്ലോബുലിൻ ഇടയ്ക്കിടെ ഉപയോഗിക്കാം.[2] ചികിത്സ പൊതുവേ രോഗലക്ഷണങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്, അവ സാധാരണയായി രോഗത്തെ സുഖപ്പെടുത്തുന്നില്ല.[1]
യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലെ ഏകദേശം 24 ദശലക്ഷം (~7.5%) ആളുകൾ ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ ബാധിച്ചവരാണ് എന്ന് കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[1][3] പുരുഷന്മാരേക്കാൾ സ്ത്രീകളെയാണ് രോഗം കൂടുതലായി ബാധിക്കുന്നത്.[1] പലപ്പോഴും അവ പ്രായപൂർത്തിയാകുമ്പോൾ ആരംഭിക്കുന്നു.[1] ഓട്ടോഇമ്മ്യൂൺ രോഗങ്ങൾ 1900 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ ആണ് ആദ്യമായി വിവരിക്കുന്നത്.[8]