Historia Brasiliensis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Historia Brasiliensis adventu primorum indigenarum abhinc annorum plus quam 8000 coepit, cum ei pontem terrestrem trans Mare Beringianum in Alascam transierunt et residuum Americae Americae Septentrionalis et Americae Mediae intraverunt.
In Brasiliae praesentibus finibus, pleraeque indigenarum tribus ex anno 1500 terram incolentes e prima migrantium unda e septemtrionali Asia (Siberia) ortae esse putantur, qui Beringianum terrenum pontem exeunte ultimum aevum glaciale, circa 9000 a.C.n., transivisse putantur. Europaeis advenientibus, hodiernae Brasiliae terra amplius 2000 gentium et tribuum erant et omnium incolarum aestimatio trium milionum Amerindorum erat. Aliquantum prisca linguistica recensio 188 vivas autochthonicas linguas cum 155 000 totalium locutorum invenit. Die 18 Ianuarii anni 2007, Opus Fundatum Nationale Indii (Lusitane Fundação Nacional do Índio) sexaginta septem dissimiles "tribus incontactas" in Brasilia hodiernam, plus quadraginta ex anno 2005, firmavisse retulit. Cum hac additione, Brasilia maximum "populorum incontactorum" numerum in mundo habere nunc firmata est, vel magis quam insula Nova Guinea. Anno 1500, Lusitanis adventis, Amerindi plerique seminomadicae tribus erant, praesertim litus iuxta ripas maximorum fluminum incolentes.
Dispar Christophoro Columbo, qui in Indias Orientales advenisse putavit, Lusitani, per Valascum de Gama, in Indiam per tramitem Oceani Indici iam advenerant cum in Brasilia advenerunt. Nihilominus, vox índios ("Indi") statuta est ad designandas Novi Mundi gentes et adhuc lingua Lusitana ea hodie utitur, dum gentes Indiae indianos Lusitane ad duos populos discernendos nominantur. In principio, Europaei autochthones bonos silvestres vidit et mixtura generum incolarum statim coepit. Tribuum bellum, cannibalismus, et persecutio Caesalpiniae echinatae ob suum rubrum pigmentum Lusos ut Amerindi civilizandi essent convicerunt.