ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ವಿ ಲೊಡೊವಿಕೊ ಬುವೊನರೊಟಿ ಸಿಮೊನಿ [1] (೬ ಮಾರ್ಚ್ ೧೪೭೫ – ೧೮ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೫೬೪), ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧನಾಗಿದ್ದ ಇಟಲಿಯ ನವೋದಯದ ಅವಧಿಯ ಓರ್ವ ವರ್ಣಚಿತ್ರ ಕಲಾವಿದ, ಶಿಲ್ಪಿ, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ, ಕವಿ, ಮತ್ತು ಎಂಜಿನಿಯರ್. ಕಲೆಗಳಿಂದ ಆಚೆಗೆ ಆತ ಮಾಡಿದ ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರವೇಶಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಆತ ಆಯ್ದುಕೊಂಡ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ ಅವನ ಬಹುಮುಖ ಪ್ರತಿಭೆಯು ಅತ್ಯಂತ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿತ್ತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮೂಲಕಲ್ಪನೆಯ ನವೋದಯದ ಮನುಷ್ಯನೆಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ನೀಡುವಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅವನ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಹಾಗೂ ಇಟಲಿಯ ಸಹವರ್ತಿಯಾದ ಲಿಯೋನಾರ್ಡೊ ಡ ವಿನ್ಸಿಯೊಂದಿಗೆ ಅವನನ್ನು ಅನೇಕಬಾರಿ ಓರ್ವ ಸ್ಪರ್ಧಿಯಂತೆ ಅಥವಾ ಪೈಪೋಟಿಗಾರನಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
Michelangelo | |
Chalk portrait of Michelangelo by Daniele da Volterra | |
ಹೆಸರು | Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni |
ಹುಟ್ಟು | (೧೪೭೫-೦೩-೦೬)೬ ಮಾರ್ಚ್ ೧೪೭೫ near Arezzo, in Caprese, Tuscany |
ಸಾವು | 18 February 1564(1564-02-18) (aged 88) Rome |
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ | Italian |
ಕ್ಷೇತ್ರ | sculpture, painting, architecture, and poetry |
ತರಬೇತಿ | Apprentice to Domenico Ghirlandaio [1] |
Movement | High Renaissance |
ಕೃತಿಗಳು | David, The Creation of Adam, Pietà |
ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ತನ್ನ ಸುದೀರ್ಘ ಜೀವನಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೂ ನೀಡಿದ ಕೃತಿಯು ವಿಸ್ಮಯಕಾರಕವಾಗಿತ್ತು; ಪತ್ರವ್ಯವಹಾರಗಳು, ರೇಖಾಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಉಳಿದಿರುವ ಸ್ಮಾರಕಗಳ ಒಂದು ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಸಂಪುಟವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಾಗ, ಆತ ೧೬ನೇ ಶತಮಾನದ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ-ದಾಖಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಕಲಾವಿದನಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಾನೆ. ಆತ ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸನ್ನು ಮುಟ್ಟುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ, ಪೀಟಾ ಮತ್ತು ಡೇವಿಡ್ ಎಂಬ ಆತನ ಎರಡು ಅತ್ಯಂತ-ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕೃತಿಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ತಾನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಅಷ್ಟೇನೂ ಉನ್ನತವಲ್ಲದ ಅಭಿಪ್ರಾಯದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಕಲೆಯ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಹಸಿಚಿತ್ರ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿನ ಎರಡು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಪೂರ್ಣ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ: ರೋಮ್ನಲ್ಲಿನ ಸಿಸ್ಟೀನ್ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಮಂದಿರದ ಒಳಮಾಳಿಗೆಯ ಮೇಲಿನ ಸೃಷ್ಟಿಪರ್ವದ ದೃಶ್ಯಗಳು ಹಾಗೂ ಬಲಿಪೀಠದ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ದಿ ಲಾಸ್ಟ್ ಜಡ್ಜ್ಮೆಂಟ್ ಇವೇ ಆ ಎರಡು ಕೃತಿಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಓರ್ವ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಯಾಗಿ, ಲೌರೆನ್ಷಿಯನ್ ಗ್ರಂಥಾಲಯದ ಅತಿ ವಿಲಕ್ಷಣವಾದ ಶೈಲಿಗೆ ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಪಥನಿರ್ಮಾಪಕನಾದ. ೭೪ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವಾಗ ಸೇಂಟ್ ಪೀಟರ್ಸ್ ಬಸಿಲಿಕಾದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿಯಾಗಿ ಆತ ಆಂಟೋನಿಯಾ ಡಾ ಸಂಗಾಲ್ಲೋ ದಿ ಯಂಗರ್ನ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾದ. ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದ. ಪಶ್ಚಿಮ ಭಾಗದ ತುದಿಯು ಅವನ ವಿನ್ಯಾಸದ ಅನುಸಾರ ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು, ಹಾಗೂ ಗುಮ್ಮಟದ ಭಾಗವನ್ನು ಅವನ ಸಾವಿನ ಕೆಲವೊಂದು ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.
ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊನ ಅನನ್ಯ ಗಣನೆ ಅಥವಾ ನಿಲುವಿನ ನಿರೂಪಣೆಯ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ತಾನು ಬದುಕಿರುವಾಗಲೇ ತನ್ನ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯ ಪ್ರಕಟಣೆಯನ್ನು ಕಂಡ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಕಲಾವಿದನಾಗಿದ್ದ ಆತ.[2] ಅವನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಕುರಿತಾದ ಎರಡು ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಗಳು ಪ್ರಕಟಗೊಂಡವು; ಅವುಗಳಲ್ಲೊಂದಾದ ಜಾರ್ಜಿಯೋ ವಸಾರಿಯಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕೃತಿಯು ಪ್ರಸ್ತಾವಿಸಿದ ಪ್ರಕಾರ, ನವೋದಯದ ಆರಂಭವಾದಂದಿನಿಂದ ಕಂಡುಬಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕಲಾತ್ಮಕ ಸಾಧನೆಯ ಪರಾಕಾಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಆತ ಮುಟ್ಟಿದ್ದ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಅನೇಕ ಶತಮಾನಗಳವರೆಗೆ ಕಲಾ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅವನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಇಲ್ ಡಿವೈನೊ ("ಓರ್ವ ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರ ನಿಪುಣ") ಎಂದೂ ಸಹ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.[3] ಟೆರಿಬಿಲಿಟಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದ, ಭಯಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಅವನ ಉನ್ನತ ಚಾರಿತ್ರ್ಯದ ಒಂದು ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಅವನ ಸಮಕಾಲೀನರಿಂದ ಅತ್ಯಂತ ಹೊಗಳಿಕೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿದ್ದ ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಇದು ಉನ್ನತ ನವೋದಯದ ನಂತರ ಬಂದ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಕಲೆಯಲ್ಲಿನ ನಂತರದ ಪ್ರಮುಖ ಆಂದೋಲನವಾದ ವಿಲಕ್ಷಣತೆಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಮೈಕೆಲ್ಯಾಂಜೆಲೊನ ಭಾವಪೂರ್ಣವಾದ ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಅನುಕರಿಸುವ ತರುವಾಯದ ಕಲಾವಿದರ ಪ್ರಯತ್ನವೂ ಆಗಿತ್ತು.