Vatnakarpi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Vatnakarpi (fræðiheiti: Cyprinus carpio) er ferskvatnsfiskur af karpaætt sem víða finnst villtur í ám og vötnum. Hann er mjög vinsæll sem eldisfiskur en villti stofninn er flokkaðar sem stofn í hættu og mjög viðkvæmur.
Vatnakarpi | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Vatnakarpi | ||||||||||||
Ástand stofns | ||||||||||||
Vísindaleg flokkun | ||||||||||||
| ||||||||||||
Tvínefni | ||||||||||||
Cyprinus carpio Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
Villtur vatnakarpi er yfirleitt mjóslegnari en alinn, lengdin er almennt fjórum sinnum hæðin. Hann hefur rautt hold. Eldisfiskurinn vex helmingi hraðar en villtur og nær ekki sömu lengd og þyngd og eldisfiskurinn, er frá 3,2 til 4,8 sinnum stærri. Vatnakarpi getur orðið allt að 120 cm langur og yfir 40 kg. Villtur vatnakarpi verður um 40-80 cm langur og 2-14 kg. Stærsti vatnakarpi sem hefur verið veiddur var 45,59 kg, hann veiddist 2013 í Frakklandi.
Vatnakarpi er botnfiskur og aflar mestallrar sinnar fæðu þar ásamt því að leita alveg upp á yfirborðið eftir fæðu.
Vatnakarpinn kom upphaflega frá Asíu en hefur verið fluttur út um allan heim nema til Miðausturlanda og Norður- og Suðurpólsins. Í Evrópu er algengt að finna hann í grunnum tjörnum með moldar- eða leirbotni og miklu af botngróðri. Bestu skilyrði fyrir vöxt á vatnakarpa er þegar vatnshitinn er 23°C til 30°C.
Fiskurinn er mjög harðgerður og getur lifað við óvistlegar aðstæður eins og í köldu vetrarvatni, við lítið súrefnismagn (0,3-0,5 mg/l) og seltu upp að 5‰. Æskilegt sýrustig vatnsins (pH-gildi) er á bilinu 6,5-9,0.