Ներսես Ե Աշտարակեցի
հայ փիլիսոփա, քահանա / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ներսես Ե Աշտարակեցի, (փետրվարի 13, 1770(1770-02-13)[1], Աշտարակ, Էջմիածնի գավառ[1] - 1857[1], Վաղարշապատ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]), Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս (1843-1857), ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ։ Հաջորդել է Հովհաննես Ը Կարբեցուն։
Արագ փաստեր Ներսես Ե Աշտարակեցի ...
Ներսես Ե Աշտարակեցի | |
---|---|
Կառավարում | |
Տիտղոս | Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս (122-րդ) |
Ժամանակամիջոց | 1843-1857 թթ. |
Եկեղեցի | Հայ Առաքելական եկեղեցի |
Անձնական տվյալներ | |
Կրթություն | Էջմիածնի ժառանգավորաց դպրոց |
Անունը ծնվելիս | Թորոս Հարությունի Շահազիզյան |
Ծնվել է | 1770 փետրվարի 13 |
Ծննդավայր | Աշտարակ |
Մահացել է | Փետրվարի 13, 1857 թ. |
Մահվան վայր | Ռուսական կայսրություն, Էջմիածին |
Թաղված է | Հայաստան, Վաղարշապատ |
Ձեռնադրում | 1843 թ. |
← Հովհաննես Ը Մատթեոս Ա → |
Փակել