Mosteiro de Santa Catarina do Monte Sinaí
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Mosteiro de Santa Catarina (en árabe: دير القدّيسة كاترين; en grego antigo: Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης), oficialmente o Sacro Real Mosteiro Autónomo de Santa Catarina do Santo e Pisado por Deus Monte Sinaí,[lower-alpha 1] é un mosteiro cristián ortodoxo que se atopa na península do Sinaí. Atópase na desembocadura dunha garganta ao pé do Monte Sinaí, preto da cidade de Saint Catherine, en Exipto. O mosteiro recibe o nome de Catarina de Alexandría.[1][2]
Mosteiro de Santa Catarina | |
---|---|
O mosteiro, con Willow Peak (tradicionalmente considerado o monte Horeb) ao fondo. | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | Exipto |
Tipo | Cultural |
Criterios | I, III, IV, VI |
Inscrición | 2002 (26ª sesión) |
Rexión da UNESCO | África |
Identificador | 954 |
Este artigo amosa letras árabes. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros. |
Controlado pola autónoma Igrexa do Sinaí, que forma parte da Igrexa ortodoxa grega, o mosteiro converteuse en Patrimonio da Humanidade da UNESCO en 2002 pola súa importancia única nas tradicións do cristianismo, o islam e o xudaísmo.[3][4] Santa Catarina ten como telón de fondo as tres montañas nas que se atopa: Ras Sufsafeh (posiblemente o Monte Horeb bíblico); Jebel Arrenziyeb, e o Monte Sinaí (por tradición identificado co bíblico Monte Sinaí).[5]