وداها
کتاب مقدس آیین هندو / From Wikipedia, the free encyclopedia
وِدا (سانسکریت: वेद، به معنی دانش)،[1] به نوشتههای مذهبی ریشه گرفته از هند باستان گفته میشود. کتابهای ودا کهنترین نوشتههای مربوط به آریاییان و قدیمیترین نوشته به زبانهای هندواروپایی است که به زبان سانسکریت ودایی نوشته شده است. تاریخ نگارش وداها را در دورهای بین سالهای ۱۷۵۰ و ۶۰۰ قبل از میلاد میدانند.[2]
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
وداها از چهار کتاب ریگودا یا نیایش، یجورودا یا آداب نیایش، سامهودا یا سرودهای مراسم نیایش و آتارواودا یا سحر و جادو تشکیل شدهاست.[1] هر کدام از این چهار کتاب خود دارای چهار قسمت است: سمهیتا (سرود)، براهمنهها (دستورات مراسم قربانی کردن)، آرنیکهها (دستورات قربانی کردن در مراسمهای خطرناکتر، متون فلسفی و مذهبی زاهدان) و اوپانیشاد (متون فلسفی و مذهبی روحانیون و عوام). وداها مهمترین نوشتار مؤثر در شکلگیری فرهنگ کنونی شبه قاره هند میباشند. سرودهای کتاب ودا مهمترین کتاب آئین هندو هستند و در جشنها و مراسم دینی، مراسم ازدواج و نمازهای هندوها خوانده میشود. وداها یکی از یادگارهای مشترک هند و ایرانی است.
وداها | ||||||||||||
|
||||||||||||