میتوانیم انجامش دهیم!
پوستری طراحی شده در طول جنگ جهانی دوم که به نمادی از فمینیسم بدل شده است / From Wikipedia, the free encyclopedia
«میتوانیم انجامش دهیم!» (به انگلیسی: We Can Do It!) پوستری تبلیغاتی است که در سال ۱۹۴۳ میلادی، در خلال جنگ جهانی دوم، توسط جی. هاوارد میلر برای وستینگهاوس الکتریک طراحی شد، تا برای تقویت روحیهٔ نیروی کار در ایالات متحده الهامبخش باشد. این پوستر در دورهٔ جنگ جهانی دوم مورد توجه قرار نگرفت.
در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ این تصویر دوباره کشف و به شکلهای گوناگون تکثیر شد؛ اگر چه اغلب آن را «ما میتوانیم انجامش دهیم!» میخواندند، اما با نام «رزی پرچکن» هم شناخته میشد که شخصیتی نمادین از زنی قوی بود که در صنایع نظامی کار میکرد. از پوستر «ما میتوانیم انجامش دهیم!» در ترویج فمینیسم و دیگر موضوعات سیاسی اوایل دههٔ ۱۹۸۰ نیز استفاده میشد. در سال ۱۹۹۴ این پوستر روی جلد مجله اسمیتسونیان قرار گرفت و در سال ۱۹۹۹ از آن به عنوان تمبر کلاس یک در ایالات متحده استفاده شد. در کمپینهای انتخاباتی سال ۲۰۰۸ چند تن از نامزدها از این تصویر بهره جستند و در سال ۲۰۱۰ یک هنرمند از آن برای گرامیداشت رسیدن نخستین زن به مقام نخستوزیری استرالیا استفاده کرد. این پوستر یکی از ده تصویری است، که بیش از دیگر تصاویر از دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا درخواست شده است.
پس از کشف مجدد تصویر، بیشتر بینندگان فرض کردهاند که این پوستر فراخوانی برای جذب زنان به تلاشهای مرتبط با جنگ بوده است؛ این در حالی است که این پوستر در زمان جنگ فقط در تبلیغات داخلی وستینگهاوس، آن هم تنها در فوریه ۱۹۴۳، به کار رفته بود و کاربردش هم نه برای آگهی استخدام زنان بلکه برای تشویق کارگران زنِ موجود به سختتر کار کردن بود. فمینیستها و دیگران رفتار الهامبخش و پیام ظاهری پوستر را به نفع خود مصادره کردهاند و این تصویر را به شکلهای مختلف، از جمله برای توانمندسازی خود، ارتقای مبارزات سیاسی، تبلیغات و حتی طنز بازسازی کردهاند.
جرالدین دویل میگوید وقتی پوستر را روی جلد مجلهٔ اسمیتسونیان دید، متوجه شد خودش سوژهٔ تصویر است. دویل عقیده دارد که تصویر او در زمان جنگ به عنوان یک زن کارگر کارخانه گرفته شده و او ندانسته فرض کرد که تصویرش الهامبخش طراحی هاوارد میلر شده است. سازمانهای مختلفی از جمله تالار مشاهیر زن میشیگان نیز از دویل با لقب «رزی پرچکن» یاد کرده و از او تجلیل کردند. با این همه، در سال ۲۰۱۵ زن حاضر در تصویر دوران جنگ شناسایی شد و مشخص شد که «نائومی پارکر» بوده که آن زمان بیست سال داشته است. او اوایل ۱۹۴۲ پیش از آن که دویل از دبیرستان فارغالتحصیل شود، شاغل بود. ادعای دویل در مورد این که تصویرش الهامبخش این پوستر بوده را نمیتوان تأیید یا رد کرد، بنابراین نه دویل و نه پارکر را نمیتوان با قطعیت سوژهٔ این پوستر دانست.