لودویگ میس فان در روهه
معمار آلمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
لودویگ میس فان در روهه (به آلمانی: Ludwig Mies van der Rohe)(۲۷ مارس ۱۸۸۶–۱۷ اوت ۱۹۶۹) معمار آلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود. همکاران و دانشجویان و دیگران معمولاً او را با نام خانوادگی او یعنی میس مورد خطاب قرار میدادند.
لودویگ میس فان در روهه | |
---|---|
نام هنگام تولد | لودویگ میس فان در روهه |
زادهٔ | ۲۷ مارس ۱۸۸۶ آخن، پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان |
درگذشت | ۱۷ اوت ۱۹۶۹ (۸۳ سال) |
ملیت | آلمانی (۱۸۸۶–۱۹۴۴) آمریکایی (۱۹۴۴–۱۹۶۹) |
پیشه | معمار |
جایزه(ها) | پور لی میریت (۱۹۵۹) مدال طلای سلطنتی (۱۹۵۹) مدال طلای ایآیای (۱۹۶۰) نشان افتخار آزادی رئیسجمهوری (۱۹۶۳) |
پروژهها | ساختمان سیگرام خانه فارنزورث مرکز تورنتو-دومینیون ویلا توگندهات پاویون بارسلونا |
از لودویگ میس فان در روهه، در کنار والتر گروپیوس و لو کوربوزیه به عنوان یکی از استادان پیشرو معماری مدرن یاد می شود. میس مانند بسیاری از معاصران خود به دنبال بنا نهادن یک سبک معماری بود که نمایانگر عصری جدید باشد درست مانند کاری که سبکهای معماری کلاسیک و معماری گوتیک برای زمان خود انجام دادند. او یک سبک معماری قرن بیستمی تأثیرگذار را خلق کرد که دارای صراحت فراوان و سادگی بود. در ساختمانهای کامل ساخته شده، او از مصالح جدیدی مانند فولاد صنعتی و صفحات شیشهای برای تعریف فضاهای داخلی استفاده کردهاست. او تلاش کرد که به سمت نوعی از معماری برود که دارای حداقل چارچوب ساختمانی باشد و دارای یک تعادل در مقابل آزادی ضمنی جریان آزاد فضاهای باز باشد.[1] او ساختمانهای خود را معماری «پوست و استخوانها» مینامید. او در جستجوی یک روش منطقی بود که باعث هدایت فرایند خلاق طراحی معماری شود. او بخاطر استفاده از کلمات کوتاه «کمتر بیشتر است»[2] و «خداوند در جزییات است»[3] شهرت دارد.
وی در آمریکا و بهخصوص در مؤسسه فناوری ایلینوی آمریکا آثار مهمی از خود بر جای گذاشت.