دینهای پیشاتاریخ
From Wikipedia, the free encyclopedia
دینهای پیشاتاریخ یا دینهای ماقبل تاریخ، مجموعهای از مدارک و اکتشافات ثبت شده از اعمال، تفکرات و رویدادهای دینی بشر را از آغاز پیدایش انسانیان تا شروع عصر باستان، ارائه میدهد، با وجود اینکه دوره ماقبل تاریخ عاری از هرگونه اسناد و متون مکتوب است و آثار دینی به جا مانده از آن همگی غیرمکتوب هستند و همچنین بر پایه نظریهها و فرضیههایی از منابع غیر مستقیم مثل یافتههای پربحث و جدل باستانشناسی استوار هستند لذا تاریخ و رخدادشناسی ادیان به شکلی جدی از زمان اختراع خط یعنی حدود ۵۰۰۰ سال پیش در سرزمینهای شرق نزدیک آغاز میگردد. خاور نزدیک یا شرق نزدیک به سرزمینهایی گفته میشود که در غرب آسیا مابین دریای مدیترانه و ایران واقع شدهاند این عبارت جغرافیایی بیشتر برای باستانشناسان و تاریخدانان مصطلح میباشد، البته استفاده این اصطلاح در نزد روزنامهنگاران و سیاستمداران نیز کاربرد دارد. تاریخ ادیان دارای خط سیری است که به بررسی وقایعنگاری تطبیقی پیشامدهای مهم آیینهای مختلف بشر در دورههای تعریفشده تاریخی و پیشاتاریخی میپردازد. نخستین بار (قرن نوزدهم) در دانشگاهی در آلمان[1] مبحث تاریخ ادیان تدریس گردید.[2][3][4]
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |